Accidentally Mom(COMPLETED)

Chapter 5

The Despida Party at Wade's Residence.

Zaya's POV

Ayon nga after graduation ni Sir Zaire ginanap ulit ang handaan.Bale double celebration na ito ng graduation at despidida.

Abalang abala ang lahat.Kahit na may pa catering naman ay abala pa din sa kusina si Manang.Ako naman ay taga assist sa kanya.

Maraming bisitang nagsidating.Kahit pa nga sabihing close family lang ay halos lahat nman ng empleyado ng WGC ay nandito.Pamilya din naman sila kung ituring ng mag asawang Wade.

Nang lumalim na ang gabi ay medyo kumonti na ang bisita.Isa isa ng nagpaalam ang mtatanda.Mga naiwan na lamang ay kaibigan ni Sir.

"Zaya,halika tulungan mo muna ako dito magpunas ng mga pinggan at plato",yaya ni manang na abala sa pag pupunas.

"Sige po.Kaya ko na po yan Manang.Pahinga na po kayo,kanina pa po kayo galaw ng galaw jan",sabi ko.

"Ayos lang ako Zaya.Minsan lang naman ito mangyari.Kadalasan eh sa hotel ginaganap ang handaan",sabi ng matanda.

Finally nagsipag uwian na ang mga bisita.Naiwan na lamang si Sir Rain at Sir James pati na rin si Zeph na girlfriend daw ni Sir Zaire.Infairness bagay sila.May pagkamaldita kasi si Zeph.Kung tumingin din ay para akong virus.

"Babe let's go upstair.Di ko na kaya",narinig kong wika ni Zeph.Nautusan kasi ako ni Manang na kuhanin ang mga plato na hugasin.

"Sure babe.The room next to mine will be yours tonight."sagot naman ni Zaire.Room next to mine?Ibig sabihin yung left side.Kasi sakin yung right side.

"Oh i thought I will sleep in your room",sagot nman ni Zeph.Abat di lang pala may pagkamaldita itong babaeng to.May pagkamalandi din.Napa susmaryosep ako ng wala sa oras sabay sign of the cross.

Di ko na hinintay ang sagot ni Sir.Nagmamadali na akong umalis bitbit ang malalaking plato na ginamit kanina.

I'm not suppose to hear those conversation.Oh my virgin soul and mind.Erase erase.

"Zaya,ano bang tinitingnan mo dyan?",tanong ni manang nang nakita akong palinga linga sa labas.

"Tsinecheck ko lang po kung may mga plato pa na naiwan",palusot ko.Pero ang paningin ko ay nandun kina Sir at Zeph na tumayo na at naglalakad na papasok ng bahay.

"Bukas na iyon.Nagpasukan na ang kaibigan ni Zaire.Tapusin lang natin ito at ng tayo ay makapagpahinga na din",

"Sige po.Ako na po maghuhugas kayo na lang po ang magpunas ng nahugasan ko",

"Sige Zaya at nang maisara na din ang gate"

Tinapos namin ni Manang ang mga hugasin.Saktong paakyat na ako ng kwarto ng bigla akong tinawag ni Tita.

"Zaya,umakyat naba si Zaire?",tanong nya.

"Opo tita.Nakaakyat na po.Pati po sina Sir Rain at Sir James.",sagot ko.

"Eh si Zeph?Nakita mo ba kung saang kwarto tumuloy?",tanong nya pa.

"Hindi po tita eh.Pero narinig ko po kanina sa katabing room daw po ni Sir",ani ko.

"Naku wala akong tiwala sa babaeng yan.Paki check mo nga iha ang room ni Zaire.Baka doon natulog.Tinatamad na ako umakyat sa kwarto nya.Baka di ko rin magustuhan ang makikita ko",utos ni Tita.

"Sige po Tita."

"Thanks for today Zaya.Alam ko pagod din kayo ni Manang.Pahinga na tayong lahat.Let's call it a day",said Tita.

"Walang anuman po Tita.Wala din naman po akong pasok sa school ngayon.Pahinga na din po kayo.Goodnight po Tita",wika ko.

"Goodnight Zaya,don't forget to check on Zaire's room.Okay?",pahabol pa.

"Sure Tita",ani ko.

I check the room at the left side.I knocked three times pero walang sumasagot.I try to push the door pero naka lock.Maybe Zeph is in Zaire's room just like what tita said.

I knock again at Zaire's room.Bigla itong bumukas.Halos wala akong maaninag sa sobrang dilim.

Nagulat na lamang ako ng biglang may yumakap sakin at pinaghahalikan ako.

"Lord wag po ngayon di pa po ako ready"

"Si---

"Sir wag po.Bata pa po ako."I suppose to say those words.

But this man is so strong that I can't even fight.

"Zeph,what took you so long",he moan in my ears.

Bago pa ako makasagot ay nanghahalik na nman sya.

"Zeph,hmmm"

I lost my words.I literally lost my words.

After we did it.He slept peacefully.Dali dali kong sinuot mga damit ko.Walang lingon lingon akong naglakad papunta sa kwarto ko.Im in pain.Nasasaktan ako.Physically and emotionally.

Buong akala nya ay ako ang girlfriend nya.Paulit ulit nya binabanggit ang pangalan ni Zeph.Na sa mga oras na ito ay hindi ko alam kung nasaan na.Baka nakatulog na din sa kalasingan.

Tulala akong lumuluha sa kwarto ko.Akala ko masakit na yung tingnan ka at laitin sa pananamit mo.Pero may mas masakit pa pala.Yun ang katotohanang nakuha ang pinaka iingatan mo pero di mo kailangan magsalita kasi alam mong pandidirihan ka.

I will keep it a secret habang nabubuhay ako.Di ako magpapakita bukas hanggang sa makaalis sya papuntang Scotland.

Dahil sa sobrang iyak ay magang mata ang mata ko kinabukasan.Sinadya kong di bumaba para sa agahan.Nagkunwari akong natutulog pag kumakatok si Manang.Bababa lamang ako pag nakaalis na sila.

Hapon na ng magpasya akong bumaba.Nag aalala na din ksi si Manang.

"Ano bang nangyari sayong bata ka,abay maga ang mata mo.May masakit ba sayo?",nag aalalang tanong nya.

"Masakit lang po puson ko Manang.Ganito po tlaga ako pag first day.Dysmenorrhea po", pagdadahilan ko.

"Kaya pala di ka nkababa kanina.Umalis na si Zaire.Iyak nga ng iyak si Gab.Ayon nasa kwarto nya",mukha namang naniwala si Manang at nagkwento pa.

Mabuti naman at nakaalis na ang damuho.Kahit na di nya ako nakilala kagabi ay di ko rin alam kung pano sya papakitunguhan.

"Si Maam Zeph po ba anong oras nakauwi?",tanong ko.

"Kaninang madaling araw abay sinundo ng kuya nya.Hinahanap daw ng daddy nila.Hindi yata nagpaalam ng maayos ang batang iyon"

"Ganun po ba.?"

"Oo ganun nga.Teka nasaan na ang kwintas mo?Abay kahapon lamang ay suot mo pa iyon ah"

Awtomatikong kinapa ko ang leeg.Wala nga doon ang kwintas.Mahalaga ang kwintas na yun dahil yun ay suot ko ng maaksidente ako.Kwento ni Mother Superior kaya daw Zaya pinangalan sakin dahil sa letter Z na kwintas ko.

Shit saan ko kaya nalaglag yun?

"Teka lang po Manang at hahanapin ko sa kwarto ko",paalam ko sa kanya.

Dali dali akong umakyat sa kwarto ko.Halos baliktarin ko na ang kama ay di ko pa rin nakita.

Hindi kaya nasa kwarto ng damuho?

Hinanap ko din sa bawat sulok pero wala talaga.Nasaan na kaya yun?Isa yun sa mga susi nang pagkatao ko.Baka bigay yun sakin ng magulang ko bago ako naaksidente at nawalan ng alaala.