[127- Simon Says ]
•
"Abimin katili sensin."Jaehyun, Taeyong'un dediği şeyle ona döndü.
Evet, Taeyong zekiydi ve dedektif olarak harikaydı. Ancak bu kadarını beklemiyordu.
"Korkma sana hiçbir şey yapmam." diyebildi Jaehyun.
Zaten Taeyong korkmuyordu. Kucağında oturmaya devam ediyordu.
Birkaç dakika daha oturmaya devam etti sonra kalkıp tekrar halının üstüne geldi.
"Odan çok toplu, bu zamana kadar askıya alınan cinayetlerde hiçbir zaman kavga izi yoktu. Her şey yerli yerindeydi ve notlar, özenle yazılmıştı. Ama senin el yazına benzemiyordu. Bana numaranı verdiğin kağıttaki yazıyla uyuşmuyordu. Anlamak için emin olmam gerekti. Ve halının üstünde yürüyünce emin oldum Jaehyun. Halının altında kapak var, gıcırtı yapıyor. Ve kullandığın silahlar, özellikle bıçaklar çok pahalı. Ve sana kalan yüklü bir miras var. Seni bıçak kullanırken gördüm, fazla iyiydin. Ve Jaemin ile olan bağlantın, dosyasını sildiğim kişi Jeno'ydu değil mi? Neden benden intikam almadın Jeong?"
Jaehyun da ayağa kalkıp Taeyong'un dikildiği yere gitti. Sol eliyle Taeyong'un yanağını okşadı.
"Benim Jeno'mu sen silmedin ki burdan, abin sildi. Aynı şeyi Jeno yapsaydı emin ol ben de ona yardımcı olurdum. Ama özür dilerim sevgilim, abin çok bencildi."
Taeyong'u yavaşça halının üstünden çekti. Halıyı ayağıyla yana iterek parkeleri göz önüne sundu. Parkelerden birini kendine çekerek kapağı açtı. Parkenin altında 20'ye yakın tabanca, 3'ten fazla tüfek ve bir sürü bıçak vardı.
Dedektif gördüğü manzara karşısında hafifçe titredi, abisini bu bıçakların birisiyle öldürmüştü aşık olduğu adam.
"Abine zarar verdiğim bıçak hâlâ duruyor, eğer istersen, teslim olabilirim."
İşte asıl mesele şimdi başlıyordu. Taeyong bir seçim yapmalıydı.
Jaehyun'u, abisini öldüren seri katili, tutuklayıp müebbet ceza almasını sağlamak
ya da
Susacaktı, sadece susup sessizliğini koruyarak bir suçluya yardımcı olacaktı.
•
Taeyong ve Jaehyun öğlene kadar yatmışlardı. Uyandıklarında güneş çoktan dik konumuna ulaşmış, birbirlerine sarılarak uyuyan ikiliyi uyandırmıştı.
"Eğer her günüm seninle ayacaksa, hayatta teslim olmam."
Jaehyun, yanındaki bedene döndü. Beklentiyle gözlerine baktı.
Gitme demesini istiyordu, teslim olma, kendini yakma demesini bekliyordu.
Ancak dedektif susmayı tercih etmişti. Her bir detayı anlatmasını istiyordu.
"Baştan sona anlatır mısın her şeyi?" Gözlerini tam açamasa da Jaehyun'un bakışlarını fark edebiliyordu.
"Dedektif, benden nefret etmeni istemiyorum çünkü ben kendimden yeterince nefret ettim. Bazen bu ellerle sana dokunmak, cehennemde yanmak gibi acı veriyor."
"O zaman beni cehenneminde yak."
Taeyong usulca Jaehyun'un dudaklarına kapandı.
"Peki, şimdi anlatır mısın her şeyi?" Jaehyun sanki büyülenmiş gibi baktı Taeyong'a. Aslında o da istiyordu anlatıp yükten kurtulmayı.
"Ortaokulda JJ ile tanıştım. Yani Johnny. Ona JJ demeyi çok severdim ama benden başkasına dedirtmezdim. En yakın arkadaşım oydu. Sonra liseye geçince ilk sene farklı okullardaydık. Ama lisenin 2. senesi ailemle beraber tatile giderken trafik kazası yaptık. Aslında bilerek olmuştu. Birileri ona kaza süsü vermişti. Hâlâ onu yapanı bulamadım. Ama ailemin birden fazla düşmanı vardı, dedemin şirketi Çin'de ve Japonya'da büyük ilgi görüyordu. Kıskananlar ve ortak olmak isteyenler belli bir yarış içindeydi. Dedem ölünce o yarışa babam dahil olmuştu."
"Baban da öldüğüne göre, sen de o yarışta mısın Jaehyun?"
"Evet dedektif. Ama kimliğimi gizleyerek dahil oldum. Eğer bir geleceğimiz olacaksa, başka biri olabilirim çünkü."
"Devam et."
"İstersen kayıt cihazı getir. En az 90 yıl cezam var." Güldü Jaehyun. Hesaplamıştı cezalarını. Cinayetlerin bazıları kendini savunma anlamında olduğu için onun cezaları daha azdı ama Min Sun'un cinayetinden müebbet yerdi.
Jaehyun devam etti:
"Lise 2'de Johnny kaydını benim okuluma aldırdı. Beraber okula gidip geliyorduk. Jeno'yu da okula bırakıyorduk. Johnny ile beraber Jeno'ya abilik yapıyorduk, o çocuktu daha. Aramızda 5 yaş vardı. Ben liseden mezun olduktan sonra üniversiteye başvurmadım. Her zaman matematiğim ve edebiyatım iyiydi. Matematiği şirkette kullandım. Edebiyatı da olay yerlerine not yazarken." Bu sefer Taeyong da güldü.
"Benim için de kullanacak mısın?"
"Edebiyat mı?"
"Güzel sözleri sevmem ama senden duyacaksam olabilir."
"Sana seni anlatamam ama,
Göğsümde açan tek çiçeksin.""Daha önce hiç aşık olmadın mı?"
"Çok küçükken birini sevmiştim. İlkokul aşkımdı. Ama çocuğun adını hatırlamıyorum. Çocuk, teneffüslerde sınıftan çıkmazdı. Kimseyle konuşmazdı ve herkes tarafından eziklenirdi. Ama bana göre o, kendi dünyasında yaşıyordu. Onu tanımak için yanına gittiğimde penisime tekme atarak beni kendisinden uzaklaştırmıştı. O günden sonra birileriyle konuşmak için ilk adımı ben atmadım."
"Çocukluk tramvası."
"Peki ya sen dedektif?"
"İlk önce sen anlatmalısın Jaehyun. Hâlâ tam olarak olayları anlatmadın."
"Peki. Jeno iyi okullara gitsin diye uğraştım. Johnny ise hızlandırılmış üniversite eğitimine katıldı. Boş zamanlarımda onunla beraber silah eğitimi almaya giderdim. Silah kullanmayı onla öğrendim. Bir de Jungwoo'nun sayesinde. Kuzeniz. Yani öz kuzenim değil, annem ve babam tek çocukmuş ama dedemin eski karısından bir çocuğu varmış. O şekilde kuzen diyordum ona.
Jungwoo da silah eğitimi alıyordu. Johnny ile aynı gruba düştüklerinde onla yakınlaşmaya başladık. Ondan önce konuşmuyorduk pek.
Zaten Jaem olayını biliyorsun. Jeno'nun sevgilisiydi ve ben hâlâ çok şaşkınım. Jeno öldükten sonra bile onu sevmeyi bırakmadı."
"Jeno'nun dosyasını sildiğimi biliyor mu?" Taeyong çekinerek sordu.
"Evet." Jaehyun ise gayet net bir tavırla söylemişti.
Taeyong gözlerini yumdu. Jaemin her şeyin farkında olduğu hâlde Taeyong'a yardımcı olmuştu. Her zaman yanında destek çıkmıştı ona.
"Devamı var mı?"
"Yok. Bu kadar. Bundan sonrası zaten katil oluşum."
"Neden basit bir şeymiş gibi söylüyorsun?"
"Çünkü basit. Beni tutuklayıp hapse atabilirsin Dedektif. Ama asıl mesele beni kilit altında tutmaktır. Ne pahasına olursa olsun ordan kaçarım." Jaehyun Taeyong'un kulağına eğilip fısıldadı.
"Ve seni korumak için peşinde dolaşırım."
•
❝Ben bu dünyaya senin için gelmişken, nasıl olur da beni görmezden gelirsin?❞(Triggerman, Mndln0)
•
Hissettiniz mi? Yavaştan finale yaklaşıyoruz
Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın insan yemiyorum ki 😞
🖤✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Triggerman † Jaeyong
Fanfiction"Gözlerindeki kırgınlığı gördüm. Herkese yorgunluk desen de biliyorum, içinde bir yerlerde çocuk ölmüş, genç yaşında. Sense onu istemeyerek gömmüşsün. Gözyaşlarınla sulamışsın toprağını. " °Jaeyong° ©mndln0