°°LIGHT ON ME°° (COMPLETED)

Chapter 09 - "JEALOUS"

▪▪▪(Jimin’s POV)▪▪▪

අද උදේම මං ටේව හම්බෙන්න ආවේ නම් අපේ company එකෙයි එයාගේ company එකෙයි තිබුන වැඩ ටිකක් ගැන කතා කරන්නයි. ඒත් ඒ වැඩ අස්සෙන් කොච්චර වුනත් අපි දෙන්නගේ පිස්සු වැඩ එලියට එන නිසාම වැඩේ ඉවර වෙන්න යන වෙලාවටත් වඩා වෙලාවක් ගියා. ඔව් ඉතින්..! ටේත් බලන්නේ මට පෑනකින් ඇනලා හරි මාව අවුස්ස ගන්නනේ. බොරු කියන්න දෙයක් නෑ ඉතින්, මාත් ඒවට නිකන්ම ඇවිස්සෙනවා.

ඒත් මට වෙනදට වඩා ටේගේ වෙනසක් තේරුණා. අද විතරක් නෙමේ. දැන් සති තුන හතරක ඉදන්ම මට ඒ දේ තේරුණා. ඉස්සර මාත් එක්ක ඉද්දී නම්, දෙතුන් වතාවක්ම ෂින්ඒව මතක් කර කර බනින කෙනා, දැන් ෂින්ඒ ගැන එයාට බනින්නවත් කතා කරන්නේ නෑ. ඇත්තටම ෂින්ඒ ගැන එයාගේ කටින් එහෙම වචනයක්වත් පිට නොවෙන එක ගැන නම් මගේ හිතේ සාධාරණ බයක් තිබුනා. ඇයි ඉස්සර බනින්න හරි හේතුවක් හදාගෙන එයා ගැන කතා කර කර හිටිය කෙනා ෂින්ඒව හිතෙන් අයින් කරලම දාල නම් මං කොහොමද මේ දෙන්නම පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හරි ලං කරන්නේ.? ඒ නිසාමයි හිමින් සීරුවේ ෂින්ඒව කතාවට enter කර ගත්තේ.

“මේ ටේ... දැන් ෂින්ඒ කොහොම ද..? වැඩ හොඳට කරන් යනවද..?”
මං කතාව අස්සෙන් එහෙම අහද්දී නම් ටේ එක පාරටම මං දිහා බැලුව විදිහට නම් දැන් මගේ කන ලෑස්ති කරලා තියා ගන්න වෙයි වගේ හොඳවයින් අහගන්න.
“එයා වැඩ ටික කරන් යනවා... ඒත් ඔයා ඒක මගෙන් අහලා වැඩක් නෑනේ... ඒක එයාගෙන්නේ අහන්න ඕනේ...”
අහ්..! ඒ කියන්නේ මෙයා ෂින්ඒගේ වැරැද්දක්වත් හොයන එක නතර කරලද.? මං බලාපොරොත්තු වුණ විදිහේ පිළිතුරක් නොලැබුන නිසයි මං ආයෙමත් ටේට කතා කලේ.

“ඉතින් ෂින්ඒ වැරැද්දක්වත් කලේ නැද්ද මේ දවස් වල..?”
“නෑ... අනේ නෑ... මොකද මේ එකපාරටම වුණේ ඔයාට..? ඔලුවවත් උදේ කොහෙහරි වැදුනද..?”
ටේ මගේ ඔලුව අල්ලලා බලන ගමන් ඇහුවා. ඒත් මං හිටියේ මොකක්ද මෙතන වුණේ කියලා හිතා ගන්න බැරිවයි. එහෙනම් එයා එදා project එකේ ප්‍රශ්නයෙන් පස්සේ ෂින්ඒව අයින් කරලා දාලද.? මගේ හිතේ කැරකෙන ප්‍රශ්න ගොඩත් එක්කම මං ආයෙමත් එයාගෙන් ෂින්ඒ ගැන ඇහුවේ අද දවසේ දී මේ ප්‍රශ්නේ විසඳා නොගත්තොත් මට අද නින්ද යන එකකුත් නෑ කියලා දන්න නිසාමයි.

“ඔයා එදා project එකේ ප්‍රශ්නෙන් පස්සේ එයාව dismiss කරාද..?”
ඒ පාර නම් ටේගේ රතු කට්ට පැන්නා වගේ.
“යා... ජීමිනා... නෝ මිච්චස්සෝයෝ..? (Are you crazy..?) මං මොකටද එයාව අයින් කරන්නේ... මට ඒ project එක සම්පූර්ණ කරලා හම්බුන නිසානේ දැන් ඒකේ වැඩ ටික කරන් යන්නේ...”
“යා... එහෙනම් ෂින්ඒ කෝ..?”
මාත් ඉතින් පරාජය බාර ගන්නේ නැතුවම ආයෙමත් ප්‍රශනයක් ඇහුවේ මෙයා කොයි වෙලවක හරි තරහෙන් පුපුරනවා කියලා දැන දැනමයි.

“එයා අර ඉන්නේ වැඩ කර කර... යාහ්... ජීමිනා... අද ඇත්තටම ඔයාගේ ඔලුව හොඳටම අවුල් වෙලා තියෙන්නේ මට පේන විදිහට... මේ ඔයා ඔය මෝඩ ප්‍රශ්න ඔක්කොටම උත්තර අහගන්නකෝ ෂින්ඒ ළඟට ගිහින්...”
ටේහ්යුන්ග්නා හරිම සාමාන්‍ය තත්ත්වයක ඉදන් එහෙම කියද්දී නම් මට ඇත්තටම පුදුම හිතුනේ මේකට දැන් මේ හැදිලා තියෙන්නේ මොන වගේ ලෙඩක් ද කියලා. මෙච්චර ෂින්ට ගැන කතා කරලත් සාමාන්‍ය විදිහට ඉන්නවා කියන්නේ මේකට මොකක්ම හරි ලෙඩක් හැදිලම තමයි.

“ඉතින් ඔයා මට ෂින්ඒව හම්බෙන්න එපා කියලනේ තියෙන්නේ...”
මං ඉතින් එයාගේ ප්‍රශ්නෙට එයා කියපු දේවල් වලින්ම උත්තර දෙද්දී නම් ටේ සමච්චලේට වගේ කට කොනකින් හිනා වුණ විදිහ නම් මට ඇල්ලුවෙම නෑ.

“වේ..???”
“අයිගෝ... ඔයා මං එපා කිව්වා කියලා ෂින්ඒව හම්බෙන්නෙම නැතුව ඉන්න ඇති නේද..? කොජිමල්ජෙන්(ග්)ඊ... (liar)”
මට ‘ඇයි’ කියලා ඇහුවේ අපරාදේ හිතුනා ටේගේ උත්තරේ ඇහුවම නම්.
“Woah... උරි ටේහ්යුන්ග්නී... මාව හොඳටම දන්නවා නේද..?”
මං හිනාවක් එක්කම එහෙම කියද්දී නම් ටේ හිනා වුණා.

“ඔයාගේ හොර වැඩ නොදැන ඉන්න නම් ඉතින් මං මැරිලා ආයේ ඉපදෙන්න ඕනි... ජීමිනා.., අපි lunch අරන් එමු...”
“මෙච්චර වේලාසනින්..??”
ටේ හිනා වෙවීම එහෙම කියද්දී නම් මං හිතුවේ මෙච්චර වේලාසන කන්න ඕනෙද කියලයි.
“වේලාසනින් ද..? දැන් 1.30 ත් වෙන්න එනවා... ඔව් ඉතින්... මෙතන ඔයා විකාර කර කර ඉද්දී කොහොමද වෙලාව යන එක ගැන දන්නේ...”
“මං විතරනේ මෙතන පිස්සු නැටුවේ නේද..? දැන් කවුද මෙතනට වෙලා කියව කියවා හිටියේ.....”
“ඔයානේ...”
“හරි ආස ඇති නේද මට විතරක් වැරැද්ද පටවලා ඉන්න...”
මං ටේහ්යුන්ග්නට රව රවම එහෙම කියද්දිම වාගේ ටේ මාවත් ඇදන් office එකෙන් එලියට ආවේ cafeteria එක පැත්තට යන්නයි.

Cafeteria එක පැත්තට යන අතරේ දී, මං එකපාරටම ෂින්ඒව දැකපු නිසා කතා කරන්න හැදුවත්, එයා ගාවට හිනා වෙවීම කොල්ලෙක් ආව නිසා මට කතා කරන්න බැරිවුණා. එත් එක්කම මං ටේ දිහා බැලුවේ, මෙයා මොන වගේ පිස්සුවක් දැන් නටන්න ගනී ද කියලා බයෙනුයි. මොකද ඉතින් මෙයාට ෂින්ඒ පේන්න විතරයි ඕනේ දුම් දාන්න ගන්නවනේ. ඒත් පුදුමයට වගේ ටේ ඒ දිහා බලන් හිටියත් එයාගේ මූණේ ඒ වෙලාවේ ලියවෙලා තිබුන හැඟීම නම් මට තේරුම් ගන්න බැරි වුණා. ඒත් එක්කම මං ආයෙමත් ඒ දිහා බැලුවේ මං ෂින්ඒ කියලා වෙන කෙනෙක්වත් දැක්කද කියලා බලන්නයි. නැත්තම් මෙයා මෙච්චර සන්සුන් විදිහට ඉන්න පුලුවන් කමක් නෑනේ. ඒත් ඒ හිටියේ ෂින්ඒම තමයි. ඒත් එයත් එක්ක හිටිය පිරිමි ළමයව නම් මට එච්චර හුරු බවක් පෙනුනේ නෑ.

අපේ company එකේ අප්පයි හ්යුන්ග්නුයි දෙන්නම ඉන්න නිසා මට වැඩ අඩු වුනත්, ටේ ට නම් නිකන් ඉන්න වෙලාවක් හම්බෙන්නෙම නෑ, එයා මේකෙ තනියම වැඩ ගැන බලා ගන්න ඕනෙ නිසා. ඒ නිසා වගේම වැඩ නිසාත් මං නිතරම මෙහෙට යන  එන නිසා මට KTH company වගේම මේකේ වැඩ කරන සේවකයොත් ගොඩක් හුරු පුරුදුයි. ඒ නිසා මට ලේසියෙන්ම මේකේ වැඩ කරන නොකරන අයව අඳුන ගන්න පුලුවන්කම තිබුනා. ඒත් ඒ වෙලාවේ ෂින්ඒත් එක්ක හිටිය පිරිමි ළමයව නම් මං මීට කලින් දැකලා නෑ කියලා මට හොඳටම sure.

“මේ ටේහ්යුන්ග්නා... අර ෂින්ඒත් එක්ක හිටිය පිරිමි ළමයා කවුද..? ඔයාට හිතෙන්නේ නැද්ද ටිකක් ටිකක් සමීප වැඩියි වගේ ඒ දෙන්නා...”
“මගෙන් අහන්නේ..? එයාගෙන් අහගන්නකො ඕන්නම්...”
මටත් ගස්සන් යන්න තරම් මෙයාට වැහුනේ කවුද අප්පා මේ එකපාරටම. 
“යාහ්... එතකොට මංද දන්නේ ඔයාගේ company එකේ වැඩ කරන අයව...”
මං ටේ යන දිහාට ඇවිදන් යන ගමන් ඇහුවා. ඇත්තටම ටේ ගේ මේ එකපාරටම mood මාරු වෙන එක ගැන නම් මට හිතා ගන්න බෑ. මොනා වුනත් මගේ මේ අතිජාත මිත්‍රයාගේ මේ වගේ හැසිරීම් මං දාරා ගන්නත් ඕනෙනේ.