▪▪▪(Jimin’s POV)▪▪▪
අද හවස ජන්ග්කුකා ටේව ගෙදර අරන් ගිය නිසා, මට officer නම්ජූන් එක්ක කතා කරලා සිවිල් පිට ෂින්ඒගේ room එක ගාව ආරක්ෂාවට පොලිසියේ දෙන්නෙක්වයි, එලියෙන් දෙන්නෙකුයි තියන්න පුළුවන් වුණා. ටේ ඇත්තටම දැන් ෂින්ඒ ගැන කරදර වෙන විදිහත් ඉස්සර ටේ ෂින්ඒට සලකපු විදිහත් ගැන හිතද්දී මට හිතා ගන්න බෑ දෛවය කොච්චර බලවත්ද කියලා. ඒත් ඔය දෛවය ලියනවයි කියන කෙනාට බැරි වුණාද අපේ ටේගෙයි ෂින්ඒගෙයි ජීවිත වලට මෙච්චර කරදර එකතු නොකර ඉන්න ඇත්තෙන්ම. මෙහෙම හිතුනු වෙලාවලුත් මට අනන්තවත් තිබුනා. සිතුවිලි වලට පැටලි පැටලීම මං wash එකක් දාගෙන ඇවිත් dinner table එකෙන් ඉදගත්තේ, නාඉයුනුත් මගේ එහා පැත්තෙන් ඉඳ ගනිද්දිමයි. දැන් ඉතින් එයා නම් ටිකක් අමාරුවෙන් හිටියත්, එයා කවදාකවත් මෙහෙම වෙලාවකදී මට නවතින්න කියලවත් කරදර කරලා නෑ.
“අජුම්මා ජීමිනාට තව කෑම ටිකක් ගෙනත් දාන්නකෝ...”
“අනේ එපා අජුම්මා... මට මේ කෑම ඇති... මාව මෙච්චර කවලා මහත් කරන්නද යන්නේ ආහ්..??”
කන එකත් නවත්තලා මං නාඉයුන්ව බදාගෙන එයාගේ උරහිස උඩින් ඔලුව තියා ගත්තේ පොඩ්ඩක් හුරතල් වෙන්න කියලා හිතලයි.
“අපෝ.., මේ බලන්නකෝ ‘චිචි’යා... ඔයාගේ අප්පා පොඩි බබෙක් වගේ හුරතල් වෙන විදිහ...”
නාඉයුන්ගේ ඉදිරියට නෙරලා තිබුනු කුසත් අතගාන ගමන් එයා එහෙම කියද්දී නම් මටත් හිනා ගියා.
“ඇයි මට හුරතල් වෙන්න හොඳ නැද්ද..?”
නාඉයුන්ගෙන් එහාට වෙලා පුටුවේ හරියට ඉඳගෙන ආයෙමත් කන්න ගන්න ගමන් මං එහෙම ඇහුවේ හිනාවකුත් මූණේ රඳවාගෙනමයි.
“ඒක නෙමේ නාඉයුනා.., ටේගේ බබා හිටිය නම් අපේ චිචිටයි එයාටයි සෙල්ලම් කරන්න තිබුනා නේද..? මොනා කරන්න ද..? එයා අපි එයා ගැන දැනගන්න කලින්ම ගියා... ටේට ඒක ඕනවටත් වඩා දැනෙනවා ඇති ඔයාව දකිද්දී... අද මං ෂින්ඒ ඉන්න room එකට යද්දී එයා ඒ ගැන ෂින්ඒට කිය කියා හිටියේ ඇස් වලත් කඳුළු පුරවගෙන...”
“අපිට වෙන්න තියෙන දෙයක් නවත්වන්න බෑනේ ජීමිනා... ඒක නෙමේ ටේ තනියම නේද ගෙදර ඉන්නවා කිව්වේ... කකුලත් කඩාගෙන තනියම වැඩ කරගන්න පුළුවන්ද ඒ පිස්සාට...”
VOCÊ ESTÁ LENDO
°°LIGHT ON ME°° (COMPLETED)
RomanceLosing is difficult but your aggressiveness is most difficult to my lonely heart........🍂💔🍂 So.., Please try to understand me at least one time..........💔🌷 That's enough for me.........💝
