Chapter 11 - "BATTLE KISS"

1.2K 177 27
                                    

▪▪▪(Shin Ae's POV)▪▪▪

“I'm Sorry...”
ඒ note එකට ලියලා තිබුනේ ඒ වචන ටික විතරක් වුනත්, මගේ මූණට හිනාවක් ආවේ නිතැතින්මයි. Note එක අරන් bag එකට දාලා, Bouquet එකත් මේසේ උඩින් තියලා මං room එක පුරාම pain killers දෙකක් හෙව්වේ තදින්ම තිබුන ඔලුව රිදිල්ල නිසයි. Pain killers දෙකක් හොයා ගන්න බැරි වුන නිසා, එහෙමම මං හැදුවේ bathroom එකට යන්න වුනත්, ආයේ පාරක් door bell එක වැදුන නිසා මං ඉක්මනින්ම ගිහින් දොර ඇරියේ කුතුහලයෙන්මයි. ඒත් එතන හිටියේ පුදුමයෙන් වගේ මං දිහා බලන් හිටිය ජන්ග්කුකයි.

“නූනා මෙච්චර උදෙන් නැඟිට්ටද..? මං නිකමට වගේ door bell එකත් ගැහුවේ... මං හිතුවේ තාමත් නිදි ඇති කියලයි...”
කුකියා පුදුමයෙන් වගේ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ඇහුවේ ඇතුලට එන ගමන්මයි.
“කෝ... දැන් උණ බැහැලද..?”
“උණ..???”
එකපාරටම ජන්ග්කුකා මගේ නළලට අත තියලා බලද්දී මං පුදුමයෙන් වගේ එහෙම ඇහුවේ, මං උණ තිබුනා කියලා මතකයක් නොතිබුණු නිසයි.

“ඔව් ඉතින් උණ කියලා කොහොම දැන ගන්න ද..? ඊයේ අර විදිහට බීලා හිටියම... බලන්න නූනා... තාම උණ බැහැලත් නෑ... මෙච්චර උදෙන් නැඟිටගෙන මොනා ද ආ කරන්නේ... කෝ... ඇඳට වෙලා ඉන්නකෝ... මං ඉස්සල්ලම කන්න මොනාහරි හදන් එන්නම් බෙහෙත් ටික බොන්න කලින්...”
කුකියා මට මොනවත් කියන්නත් ඉඩ නොතියා එක දිගට කියවන් ගියේ හරියට මගේ අයියා වගේ. මාව බලෙන්ම ඇඳෙන් තියලා, එයා ගෙනාපු bags ටිකත් අරන් kitchen එකට ගියේ kitchen එක පැත්තටවත් එන්න එපා කියලා කියන ගමන්මයි. කුකියා මොනා කිව්වත් එයා තනියම උයද්දී මට ඇඳට වෙලා ඉන්න බැරි නිසාම මං එතනට ගියත්, ආයෙම මාව ඇඳට ගෙනත් දැම්මේ උපදෙස් ගොඩකුත් එක්කමයි.

“ඔන්න දැන් ඉස්සල්ලම මේක කලා ඉන්න... ඊට පස්සේ බෙහෙත් ටික බොමු...”
ජන්ග්කුකා porridge එක මං ළඟට දෙන ගමන් එහෙම කිව්වේ හරියට පොඩි ළමයෙක් porridge එක දෙනවා වගේ. මාත් ඉතින් කන්න පිරියක් නැතත් ඔලුව වනලා අමාරුවෙන් හරි ඒක කන්න ගත්තේ නොකෑවොත් මෙයත් එක්ක ඉන්න හම්බෙන එකක් නෑ කියලා දන්න නිසාමයි.

 මාත් ඉතින් කන්න පිරියක් නැතත් ඔලුව වනලා අමාරුවෙන් හරි ඒක කන්න ගත්තේ නොකෑවොත් මෙයත් එක්ක ඉන්න හම්බෙන එකක් නෑ කියලා දන්න නිසාමයි

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
°°LIGHT ON ME°° (COMPLETED)Onde histórias criam vida. Descubra agora