▪▪▪(Unknown POV)▪▪▪
“එහෙනම් තමුන්ලට මේ පාරවත් ඒකිව ඉවරයක් කරන්න බැරුව ගියාද..? එහෙනම් ඒක තමුන්ලගෙත් අවසානය බව මතක ඇතිනේ... මුන්ව ඉවරයක් කරලා දානවා...”
“අනේ මහත්තයා... අපිට සමාවෙන්න... අ..අනේ මහත්තයා... එතනට කවුද මන්දා කොල්ලෙක් ඇවිත් කෑ ගහපු නිසයි අපිට මොනවත්ම කර ගන්න බැරි වුණේ...”
වැඩේ බාර දීලා තිබුණු අය අපේ සර් ඉස්සරහා දණින් වැටුනේ, එයාලට නිදහසට කරුණු කියාගෙන වුණත්, මං හොඳටම දන්නවා සර්ගේ හිත මට තියා දෙවියෙක්ටවත් වෙනස් කරන්න බැරි බව. ඒ මිනිස්සු ගැන අනුකම්පාවක් හිතුනත් මං මොනවත්ම නොකියා හිටියෙත් ඒ නිසාමයි.
“මොකක්ද තමුන්ලා කියන්නේ... ජොන් ජන්ග්කුක්... ඒකද ආයෙත් පාරක් ආවේ... ජන්ග්කුක් මං තමුන්වත් ඉවරයක් කරලා දානවා දැන් නම්... මුන්ව ඉවරයක් කරලා දාන්න...”
එහෙම කියාගෙනම සර් එලියට යද්දී මාත් එලියට ගියේ අර අඳුරු කාමරේ ඇතුලින් වෙඩි හඬවල් වගේම කෑ ගහන හඬවල් ඇහෙද්දියි.
“සර් අපි මොකද කරන්නේ දැන්..?”
මාත් එහෙම ඇහුවේ මෙච්චර දවස් ලැබුණු මේ හැම දෙයක්ම එක කෙල්ලෙක් නිසා නැති කර ගන්න උවමනාවක් නොතිබුණු නිසයි.
“එහෙනම් ඔහේ මෙහෙම බේරි බේරී ඉන්නේ මේක මටම ඉවරයක් කරලා දාන්න කියලද යුන් ෂින්ඒ..? එහෙනම් අපි මේක ඉක්මනටම ඉවරයක් කරලා දාගමු...”
“සර් මොකක්ද අදහස් කලේ..?”
සර් කිව්ව දේවල් ගැන හිතා ගන්න බැරිව මං එහෙම අහද්දී නම් රවාගෙනම සර් මං දිහා බැලුවේ, තරහෙන් පිරිච්ච මුහුණකිනුයි.
“මමම ඒකිව ඉවරයක් කරනවා කියලයි මං කිව්වේ... වෙන එවුන්ට බාර දිදී මට ඇති වෙලා තියෙන්නේ දැන්...”
සර් එහෙම කිව්වේ ලොකු පීඩනයකින් වගේ තදින් මූණ පිරිමදින ගමන්මයි. ඒත් සර් මේ කරන්න යන දේ ඒ තරම් නුවණට හුරු නැති බවයි මට දැනුනේ. සර් දැන් ඉන්න තත්වය හැටියට සර් අත්වල ලේ තවරගන්න එක කොහෙත්ම හොඳ නෑ.
“ඒත් සර්... ඒ දේ එච්චර හො...”
“ආයෙමත් සල්ලි නාස්ති කරගෙන මේ වැඩ හැම දෙයක්ම අවුල් කරගන්න කියලද තමුන් මට කියන්නේ...”
සර් මගේ දිහා දැඩි බැල්මකින් බලාගෙන ඇහුවා. මීට වඩා මට මොනවත්ම කරන්න බැරි බව දන්න නිසාම මට සර්ට එකඟ වෙන්න වුණා.
YOU ARE READING
°°LIGHT ON ME°° (COMPLETED)
RomanceLosing is difficult but your aggressiveness is most difficult to my lonely heart........🍂💔🍂 So.., Please try to understand me at least one time..........💔🌷 That's enough for me.........💝
