[tamamlandı]
Güney Kore'nin yeşil çay başkenti olarak bilinen Boseong ilçesi, her zaman huzurlu ve sakin bir yerdi. Yaşıtlarının çoğunun sıkıcı olmasından dolayı yakındığı ilçede Jin, endişelenmeden yaşamayı seviyordu.
Ancak, dağın tepesindeki orman...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Taehyung'un ifadesi korkunçtu ve ses tonu onu ilk defa ele veriyordu.
Acı içindeydi.
Tüm bunları kabul etmiş ama yine de bu duygulara ve Kim Seokjin'e karşı savaşmak istemişti.
Kendisi için tamamen dezavantaj olduğunu düşündüğü bu duyguları ve Seokjin'i hayatından dağıtmak istemişti.
Bir süre daha birbirlerine sarılı bir şekilde dev ağacın dibinde durmaya devam ederlerken, Jin, koyu saçlı erkeğin kendinden ayrılmaya çalışmasına ve kollarının iki yana düşmesine izin verdi.
Kendisini yeniden soğuk ve bomboş hissetmişti, ama dudaklarını aralayıp da bir şey söylemek istemedi.
Taehyung'un gerçekte nasıl hissettiğini itiraf ettiğinden beri kalbine çöreklenen bir ağrı vardı ve ona mesafeli olması gerektiğini söyleyen acımsı bir his.
"Evet git, karanlık ve üşüyorsun."
Taehyung'un ham sesiyle ona söylediği son şey buydu, karanlıkta kaybolurken kendisini bakmamıştı bile.
Jin hemen kurt adamın kendisine söylediğini dinlemedi.
Kendisini ağacın köküne oturup, dolunaya bakarken bulmuştu. Bir süredir tuttuğu düşüncelerini rüzgârlı gecede yalnız bıraktı.
Gerçekten bu kadar karmaşık olması gerekiyor muydu?
İkisinin de birbirlerine karşı hisleri olduğunu üstü kapalı bir şekilde anladığı halde Taehyung neden durumu bu kadar zorlaştırıp, ikisini de sefil bir hale getirmek için çabalıyordu ki?
Eğer acı çeken tek kişi Jin'in kendisi olsaydı, susup kabul etmeye devam ederdi.
Bunu ondan, koyu saçlı erkekten, uzak durmaya çalışarak yapardı hatta, ama sonra alfa tekrardan çıkmış ve her şeyi sil baştan mahvetmişti.
Şimdi ikisi de işkence çekiyordu ve buna rağmen Seokjin hâlâ Taehyung'un tam olarak ne istediğini anlayamıyordu?
Onu bu noktada ne mutlu ederdi ki?
Belki de o safkan kurt?
O zaman neden benim yaşadığım yerin çevresinde gezinip duruyor, diye merak etti Jin, dişlerini sıkarken.
Artık öfkelenemiyordu bile, eve yürürken hissettiği yenilgi duygusu omuzlarına çökmüş, düşüncelerini tamamen ele geçirmişti.
Ne olursa olsun, ister tek taraflı isterse karşılıklı hislerle birbirlerine yaklaşsalar dahi, günün sonunda acı çekip olanları sindirmeye çalışan Seokjin, kabuğuna çekilip, saklanan kişi ise Taehyung oluyordu.
