RUHSUZ KALP

BÖLÜM 13

Denize bakmış öylece duruyordu. O kadar huzurlu görünüyordu kii...
Birden bana döndü, elini uzattı ve gülümseyerek ;

-' Merhaba ben suga. Bu arada yanında oturmamın bir sakıncası varmı. Varsa sorun değil hemen gidebilirim.'

-' Hayır, hayır. Bir sakıncası yok. Ben de Eun. Tanıştığıma memnun oldum.'

-' Neden üzgün olduğunu sormuycağım. Böyle bir hakkım da yok ztn. Öğrensemde senin için bir faydası olmuyacak. Şuan, sadece denize bakarak huzurlu olmaya çalış. Her şeyi unut.'

-' iyi de her şey bir an önce unutulmuyor ki. '

-' Evet malesef öyle. Ama bir kere dene. '

Peki diyip denize bakmaya başladım. Onunla hiç samimiyetimiz olmamasına rağmen bana çok iyi davranıyordu.
Telefonum çaldı ve arayan Hyo Soon' Dı.

-' Efendim Hyo soon.?'

-' Eun bugün tatile gidiiiiyorumm.'

-' Ne tatili? O nerden çıktı ve kiminle gidiyorsun.'

-' Jimin'le tabi ki. Aniden karar verdik. Ve çok mutluyum.'

-' mutluluğunu bozmak istemem ama sen jimin' e çok bağlanıyorsun. Yani.. Yani her şey çok çabuk gelişmedi mi.?jimin senin için uygun biri mi.? '

-'Eun kalbini kırmak istemiyorum ama buna sen karar veremezsin. Ben kararımı verdim. Sen karışma buna. Hea bide bir süre arama biz yalnız kalmak istiyoruz.'

-' Şaka felan mı bu. Ne dediğinin farkında mısın sen. Bi kendine gel, çok değişmişsin sen. Neler oluyor, bak yoksa yine seni zorla benden uzaklaştırıyorlarmı? Hadi söyle bana hiçbirşey yapmazlar, söyle. "

-' Saçmala ya, zorla bişi yaptıkları yok. Hadi bb sana.'

Diyip suratıma telefonu kapattı. Hyo soon hangi ara bu kadar değişti ki.. Biz birimize öyle bağlıydık ki o böyle bişi hayatta yazmazdı bana. Halimi hatırımı bile sormadı. Ben şimdi ne yapacağım? Nerde kalacağım..? Hayatım film gibi oldu resmen. O filmlerle dalga geçip, hadi ya bunlarda çok abartmışlar diye dalga geçerken benim hayatım film olmuş haberim yok. Gerçekten de dım dızlak ortalıkta kaldım. Derken suga meraklı bir yüzle ;

-' Noldu ya. Bi rengin attı senin. İyimisin? Ama ne demiştim, hani unutacaksın olanları.?'

-' Şuan başımda büyük bir sorun varken, ben denize bakıp her şeyi unutamam.'

-' Yardımcı olabileceğim bişeys...'
-' Hayır, senden yardım alamam. Ama teşekkür ederim sana. Çok.. Çok iyi birisin. '

-' Ben iyi değilim. Hem de hiç..
O senin güzel gözlerinin bana karşı bakış açısı.. '

Hemen ayağa kalkıp, bağıra bağıra ;

-' Bakın beyefendi, beni böyle afili sözlerle kandıramazsınız, ki zaten hiç hoşlanmam. Her şey için teşekkürler.'

Diyip uzaklaştım. Ah bu erkekler, gerçekten bıktım. Nerde kadın görseler hemen sülük gibi yapışıp, sözlerle kandırmaya çalışıyorlar. Gerçekten baş etmek zor.
Ahhh her neyse, ben neden eften püften şeylere kafa yoruyorsam. Şuan nerde kalacağım, param yok, kıyafetlerim yok, bir işim yok. Acaba tekrarmı gitsem jungkook'un evine, yani ne varki özür dilerim olur biter. Yok artık ya bunu da düşündüm ya bune yüzsüzlük Eun. İyice kafayı yedim galiba. Eee napacağım ya şimdi?

Saat 08.55
Sarjım çok az kaldı, sokakta başıma bişey gelse nasıl birisini arayacağım. Aman sanki arayacak biri varda. Annem babam zaten yok. Bir arkadaşım vardı hatta kardeşim artık oda yok. Ne zavallı biri olmuşum ben de haberim yok be. Şimdi şu sokağın ortasında yeter diye bağırasım var, galiba birazdan bağıracağım. Düşüne düşüne kafayı yiyeceğim. Acaba bu geceyi bu bankta geçirsem başıma bişey gelirmi? Gelmez ya sonuçta polis felan var ne olabilir ki. Ya bişi olursa. Jungkook senin bu yaptığını hiçbir zaman unutmayacağım hiç..
Gece oldu ve ortalık iyice sakinleşti. Banka uzandım, ama bir yandan da nasıl korkuyorum hemde nasıl.