Eva-❤️-Wolfs

Goed nieuws!

P.O.V. Eva
Ik kijk naast me maar Wolfs ligt er niet. O ja, die is vandaag weer aan het werk. Ik voel me minder misselijk dan gister dus daar ben ik blij mee. Vanmiddag moeten we naar het ziekenhuis voor mijn been. Volgens mij gaat het daar eigenlijk wel goed mee, ik heb er niet zo heel erg veel last van. Behalve dat dat lopen met die stomme krukken nou niet echt bepaald makkelijk is. En al helemaal niet al je misselijk bent! Ik strompel naar beneden en daar ligt een briefje op tafel:

Lieve Eef,
Ik heb verse broodjes gehaald bij de bakker, ze staan in het linkerkastje. Verder hoop ik dat je lekker hebt geslapen en ik kom je vanmiddag om 13 uur halen om naar het ziekenhuis te gaan.
Dikke kus,
Wolfs

Ach, wat is het toch een lieverd! Ik kijk in het linkerkastje en er liggen inderdaad heerlijke broodjes van de bakker. Als ik ze heb opgegeten gaat de telefoon.
"Hallo, met Eva"
"Hooi, met Marion. Hoe gaat het met je?"
"Ja gaat wel goed hoor. Beetje last van mijn been en een beetje misselijk. Maar verder helemaal super! En hoe is het met jou?"
"Ja goed hoor! Zal ik vanmiddag even langs komen?"
"O, nee sorry. Ik moet naar het ziekenhuis voor mijn been. Maar een andere keer lijkt me super gezellig!"
"O oké, dan tot de volgende keer. Doeg!"
"Doeg!"
Wat lief van Marion dat ze even belt. Ik pak een glas water en een zak drop en plof op de bank. Daar zit ik totdat ik Wolfs binnen hoor komen. Hij geeft me mijn jas aan en helpt me naar de auto.

Als we bij het ziekenhuis aankomen zijn we meteen aan de beurt en ik moet op het bed gaan zitten. De arts haalt heel voorzichtig het verband van mijn been en het doet enorm veel pijn. Ik houd Wolfs zijn hand vast. Als het verband eraf is kijkt de arts er even naar en zegt dan:" Mevrouw, uw been geneest verbazingwekkend snel en ik denk dat uw er binnenkort wel weer op kan lopen. U moet nog een weekje met krukken lopen, dan kunt uw terugkomen en geef ik uw loopgips. Dan kunt u langzaam weer gaan oefenen met lopen." Ik ben zo blij! Ik begin te lachen en Wolfs lacht met me mee. Dan doet de arts weer schoon verband om mijn been en we maken een afspraak voor volgende week. Dan zegt de arts:" Ik lees in het systeem dat uw zwanger bent. Ria, uw verloskundige, is een vriendin van mij en ze heeft nu pauze. Als u wilt kan ik wel even vragen of ze een extra echo kan maken. Maar alleen als jullie dat leuk vinden hoor." "O ja, leuk!" Zeg ik blij. De arts belt met Ria en die zegt dat ze wel even tijd heeft, dus we gaan naar haar toe.
Als ik op het bed lig krijg ik weer zo'n vieze gel op mijn buik en Ria gaat weer met het apparaatje over mijn buik. Ik hoor meteen een hartje en dat maakt me blij. Als Ria een tijdje bezig is kijkt ze geschrikt naar het scherm. " Wat is er?" Vraagt Wolfs angstig. "Is er iets mis?" Vul ik hem aan. "Nee hoor, u wordt alleen niet moeder van één kindje, maar van twee!" Zegt ze. WoW, ik word moeder van een tweeling! Ik geef Wolfs een kus en zie aan zijn ogen dat hij ook blij is. "Maar hoe kan het dat u dat de vorige keer niet heeft gezien?" Vraag ik ineens. " Dat komt doordat de kindjes precies achter elkaar liggen." Antwoordt Ria. "Is het een eeneiige tweeling of een twee-eiig?" Vraagt Wolfs. "Voor zover ik nu kan zien is het een twee-eiige tweeling. Maar dat is niet zeker." Antwoordt Ria.
Als Wolfs en ik thuiskomen zijn we allebei super blij. "Wolfs, zullen we morgen bekend maken dat ik zwanger ben? Ik wil mijn geluk graag delen." "Ja, is goed schat. Zullen we het samen aan Fleur vertellen? Dan vertel ik het wel aan Mechels." Antwoordt Wolfs. Ik ben voorlopig nog vrij want met mijn been kan ik toch niet de straat op en bureau dienst is echt niks voor mij! "Ja is goed! Ik bel Fleur wel even en vraag of ze hier wil komen eten morgen." Antwoordt ik. De rest van de dag zitten Wolfs en ik samen op de bank en kijken tv. 'S avonds kookt Wolfs en we gaan allebei vroeg naar bed.