Eva-❤️-Wolfs

Fleurs ongeluk

P.O.V. Wolfs
Vandaag is het woensdag, Tessa en Tibbe zijn al zes dagen oud. Ik heb met Eva afgesproken dat ik elke woensdag vrij neem om bij de kinderen te zijn. Als Eva weer gaat werken neemt ze op vrijdag vrij zodat zij dan bij de kinderen kan zijn. Ik zit nu beneden met Tessa en Tibbe, Eva heeft ze net borstvoeding gegeven en is nu weer gaan slapen. Ik vind het echt super leuk dat we nu papa en mama zijn, maar soms mis ik het wel om even alleen te zijn met Eva. Tibbe begint te huilen en ik pak hem op. "Heey jochie, wat is er toch?" Zeg ik tegen hem. Ik houd hem tegen me aan en wieg hem zachtjes op en neer. Het werkt, hij stopt met huilen en ik leg hem weer in de box. Ik loop naar de keuken en maak een ontbijtje voor mij en Eva. Als ik druk bezig ben in de keuken komt Eva de trap af lopen. "Goedemorgen lieverd, heb je lekker geslapen?" Vraag ik aan haar. "Ja hoor, alleen die kleintjes werden echt heel erg vaak wakker." Antwoordt ze terwijl ze naar de box toe loopt. Ze haalt Tessa uit de box en gaat samen met haar aan tafel zitten. "Wolfs, wil jij vandaag even boodschappen doen?" Vraagt ze. "Ja tuurlijk schat! Zal ik de kindjes ook meenemen, dan heb je even rust." Zeg ik. "Ja is goed." Antwoordt ze. Ik zet het ontbijt op tafel en we beginnen te eten. Na het eten leg ik Tessa en Tibbe in de kinderwagen. "Doeg Eef, tot straks!" Zeg ik. "Tot zo lieverd." Antwoordt ze. Ik loop naar buiten, richting de supermarkt. Onderweg zijn er veel mensen die nieuwsgierig in de kinderwagen kijken. Dat zorgt dat ik me echt een hele trotse vader voel! Bij de supermarkt pak ik een mandje en loop naar binnen. Als ik zo ongeveer halverwege het boodschappenlijstje ben gaat mijn telefoon.
Ik:"Met Wolfs."
Eva:" schat, niet schrikken,maar ik werd net gebeld door het ziekenhuis. Fleur heeft een ongeluk gehad en ze ligt in het ziekenhuis."
Ik schrikt me natuurlijk alsnog kapot.
Ik:" Ik moet er nu heen!"
Ik hang meteen op en sprint de supermarkt uit. Ik duw de kinderwagen voor me uit en ren naar huis. Als ik thuis aankom staat Eva al bij de auto. We leggen de kindjes in de maxicosi's in de auto en stappen dan zelf ook in. We sprinten naar het ziekenhuis en Eva zet me voor de deur af. "Ik zet de auto even weg en kom er zo aan!" Schreeuwt ze nog, maar ik hoor het al niet meer want ik ben al naar binnen gerend. Ik ren naar de receptie. "Ik ben op zoek naar Fleur Wolfs." Zeg ik tegen de receptioniste. "Die kant op." Zegt ze en wijst naar rechts. Ik ren die kant op en dan zie ik Fleur in een kamer liggen. Ze heeft haar ogen dicht en er zitten allemaal slangetjes aan haar vast. Ze ziet er zo hopeloos uit hoe ze daar ligt. "Meneer, ben u haar vader?" Vraagt een man achter me. "Ja. Maar gaat alles goed met haar? Wat is er gebeurd?" "Ik ben haar behandelend arts. Komt u even mee? Dan leg ik u alles rustig uit." Zegt hij. Ik loop met hem mee en als we over de gang lopen komt Eva, met de kinderwagen, aanlopen. Ze loopt mee naar de kamer waar de arts ons naar toe brengt. "Gaat u even zitten?" Zegt hij. We doen braaf wat hij zegt. "Fleur is aangereden door een auto. Ze is hard gevallen en door de klap op haar hoofd ligt ze nu in coma." Hij stopt even met praten zodat dit bericht rustig op ons in kan werken. "Komt het goed?" Vraag ik. "Dat weten we niet." Antwoordt de arts. Ik begin te huilen en Eva troost me. "Mogen we naar haar toe?" Vraagt Eva. "Ja tuurlijk." Antwoordt de arts. We lopen naar de kamer van Fleur en ik ga naast haar bed zitten. Ik pak haar hand vast en begin tegen haar te praten:" Heey schatje, ik hoop dat je me kan horen. Wil je alsjeblieft snel weer wakker worden? Dan gaan we samen een tochtje op de motor maken. Trouwens Eva, Tessa en Tibbe zijn hier ook." Zeg ik tegen Fleur. "Heey Fleur." Zegt Eva. Zo zitten we daar een paar uur naast Fleurs bed. 'S Avonds gaan we weer naar huis. We zijn allemaal heel moe en gaan snel naar bed. Eva, Tessa en Tibbe vallen al snel in slaap, ik niet, ik lig de hele nacht naar het plafond te staren. Wat als Fleur niet meer wakker wordt? Is het enige wat de hele nacht door mijn hoofd spookt.