Eva-❤️-Wolfs

De bevalling

P.O.V. Wolfs
Eva heeft zo veel pijn. Ze probeert het te verbergen maar ik zie dat ze pijn heeft. Ik probeer haar zo goed mogelijk te helpen, maar meer dan har gerust stellen en over haar rug aaien kan ik niet doen. Het voelt stom om haar niet te kunnen helpen. Ineens lijkt de pijn nog veel erger te worden want Eva begon te puffen. "Zal ik de verloskundige bellen?" Vraag ik voorzichtig. "Ik bel zelf wel even, de wee is nu toch even weg." Antwoordt ze. "Oké schat, ik pak de telefoon wel even." Even later kom ik terug met de telefoon al op het goede nummer en geef hem aan Eva.
Ria: "Hallo met Ria, verloskundige."
Eva:" Met Eva, de weeën zijn begonnen."
Ik zie aan Eva dat er weer een wee begint, want ze begint weer te puffen.
Ria:" hoelang zijn de weeën al begonnen?"
Eva: " Ongeveer drie kwartier."
Ik zie dat het Eva moeite kost om te praten doordat ze zoveel pijn heeft.
Ria: " Ik merk aan je stem dat weeën al behoorlijk heftig zijn. Ik kom er meteen aan. Probeer te weeën goed weg te zuchten.
Eva geeft de telefoon aan mij en ik pak hem aan. "Ze komt er zo aan." Vertelt Eva mij. En inderdaad tien minuten later staat Ria voor de deur. Ze loopt meteen door naar Eva. "Eva, kan je even op je rug draaien, dan kan ik voelen hoe ver je al bent." Zegt ze tegen Eva. Ik help Eva op haar rug. "Eva, je hebt al vier centimeter. Dat betekent dat we nu meteen naar het ziekenhuis moeten. Ik ga vast voorop met mijn auto, dan zet ik alles klaar in het ziekenhuis. Wolfs, help jij Eva voorzichtig naar de auto dan zie ik jullie zo weer in het ziekenhuis." Zegt ze en meteen loopt ze weer weg.

P.O.V. Eva
We hebben van Ria de opdracht gekregen zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan. Ik wacht totdat deze wee voorbij is en dan probeer ik uit bed te stappen. Wolfs helpt me overeind. Voorzichtig loop ik richting de deur. " Lukt dat zo Eef,mof zal ik je tillen?" Vraagt Wolfs bezorgd. "Het gaat wel." Zeg ik gevolgd door weer een wee. "Ik til je wel Eef, zo gaat het niet." Zegt Wolfs terwijl hij me optilt. Hij zet me in de auto en loopt terug om de tas die mee moet te halen. Hij gooit alles in de auto en neemt plaats achter het stuur. We rijden veel te hard en door rood maar het kan me niks schelen. Ik wil zo snel mogelijk uit de auto. In de auto doen de weeën nog meer pijnden in bed en het puffen helpt ook niet meer echt. Gelukkig komen we aan bij het ziekenhuis en Wolfs zet de auto precies voor de ingang. Hij tilt me uit de auto en brengt me naar de juiste kamer. Daar legt hij me op bed en vertelt dat hij de auto even weg gaat zetten en de tassen gaat halen. Dan komt Ria binnen. Ze voelt weer hoever ik ben en het blijkt 6 centimeter te zijn.

Twee uur later lig ik nog steeds puffend in bed. Ik heb nu 7 centimeter en het gaat dus veel minder snel dan in het begin. Wolfs houdt mijn hand vast en probeert me zo goed mogelijk te helpen. "Eva, weet je zeker dat je geen pijnbestrijding wil?" Vraag Ria. "Nee!" Antwoordt ik resoluut. Ik blijf puffen en drie uur later heb ik eindelijk 10 centimeter. "Bij de volgende wee mag je gaan persen." Zegt Ria. Ik doe wat ze zegt en pers zo hard ik kan. Het doet zo veel pijn, maar ik ga door. "Aaaaauuuuuuuu!!!!!!" Schreeuw ik. Maar dan ligt er ineens een klein roze huilend meisje op mijn borst. Ik begin te huilen en Wolfs ook. Wolfs knipt de navelstreng door en Ria poetst het baby'tje met doeken. "Hoe heet deze mooie meid?" Vraagt Ria aan mij. "Tessa Wolfs." Antwoord ik blij. Maar meteen krijg ik weer een wee. Shit, even vergeten dat er nog een moest. Ik begin weer te puffen en Ria legt Tessa in een bedje en Wolfs pakt mijn hand weer vast. "Bij de volgende wee mag je weer gaan persen." Zegt Ria. Dit keer lijkt het nog meer pijn te doen dan de vorige keer maar toch ga ik weer door. Dan legt Ria weer een klein baby'tje op mijn borst. Wolfs knipt de navelstreng door maar in plaats van dat het baby'tje op mijn borst blijft liggen neemt Ria het mee. "Wat is er?" Vraag ik bezorgd. "Deze moet even naar de kinderarts. Ik kom zo terug, het ademt wat moeilijk." Antwoordt ze kalm. Tessa wordt weer bij me op de borst gelegd en ik geniet van haar, maar maak me ook enorme zorgen om haar broertje. Straks gaat hij nog dood. Nee, zo mag ik niet denken! Gelukkig komt Ria een kwartiertje later terug met Tibbe in haar armen. "Het gaat allemaal weer goed!" Zegt ze terwijl ze Tibbe naast Tessa legt. "Ik houd van jullie drie en zal voor altijd bij jullie blijven." Zegt Wolfs terwijl hij naar mij en de baby's kijkt. "Eva, geef de kindjes maar even aan Wolfs. Dan controleer ik even of bij jou alles nog goed is." Zegt Ria. Ik doe wat ze zegt en Ria doet een paar testjes bij mij. Alles blijkt goed te zijn en we mogen over een paar uurtjes naar huis. Het is nu vijf uur 's nachts en we mogen om tien uur 's ochtend naar huis. Ria legt me uit hoe ik borstvoeding moet geven en helpt me Tessa aan de borst te leggen. Ze drinkt gulzig. Na Tessa krijgt ook Tibbe borstvoeding en ook hij drinkt gulzig. Daarna ga ik even douchen en dan mogen we naar huis. We leggen de kindjes in de maxicosi's en lopen richting de auto. Ik loop nog best moeilijk dus het duurt even voordat we bij de auto aankomen.