P.O.V. Eva
Vandaag ben ik precies 30 weken zwanger. Ik ben enorm moe en eigenlijk wel klaar met zwanger zijn. Ik wil gewoon dat de baby's geboren zijn en ik ze in mijn armen kan houden. Nog een paar weken! Spreek ik mezelf moet in! Vanmiddag heb ik weer een afspraak met de verloskundige. Dit keer niet alleen voor een echo maar ook om de bevalling te gaan bespreken. Ik kijk enorm op tegen de bevalling, hopelijk gaat het mee vallen.
Ik kijk op de wekker en zie dat het al half één is. Shit, ik was weer in slaap gevallen! Ik kleed me snel aan en als ik beneden kom komt Wolfs binnen. "Kom we gaan." Zegt Wolfs. We lopen samen naar de auto en stappen in.
Als we bij het ziekenhuis aankomen worden we meteen geroepen door Ria, onze verloskundige. "Ga maar liggen en maak je buik even bloot." Zegt Ria. Ik doe wat ze zegt en Wolfs gaat naast me zitten en houdt mijn hand vast. Ria begint met de echo. Ik hoor de hartjes en er gaat een blij gevoel door mijn lichaam. " Mevrouw van Dongen, het ziet eruit dat de bevalling elk moment kan beginnen." Zegt Ria. "Maar dat is toch nog veel te vroeg?" Vraag ik een beetje geschrokken. "Ja, maar het hoofdje is ingedaald en allebei de baby's liggen met het hoofdje de goede kant op." Ontwijkt ze mijn vraag. "Dat is geen antwoord op mijn vraag." Zeg ik licht geïrriteerd. "Oké, het is niet heel erg, maar dan moeten de kindjes wel in de couveuse." Geeft ze alsnog antwoord. Ze maakt mijn buik schoon en zegt dat Wolfs en ik aan het bureau kunnen gaan zitten. "We moeten nu even wat dingen over de bevalling bespreken." Zegt Ria. "Zoals?" Zeg ik vragend. "Nou, of u met een keizersnede of natuurlijk wil bevallen bijvoorbeeld." Antwoordt ze. "Kan ik natuurlijk bevallen van een tweeling?" Ga ik verder met vragen stellen. "Meestal kan dat inderdaad niet met een tweeling, maar omdat de kindjes allebei met het hoofdje naar beneden liggen kan het wel." geeft ze weer braaf antwoord op mijn vraag. "Dan wil ik dat wel denk ik wel." Neem ik een besluit. We bespreken ook nog wat dingen over wanneer we naar het ziekenhuis willen, over pijnbestrijding tijdens de bevalling en allemaal van dat soort dingen. Een half uur later gaan we weer naar huis.
We hadden van Ria nog de opdracht gekregen een zogenaamd 'vluchtkoffertje' te maken. Voor als de bevalling zou beginnen en we naar het ziekenhuis zouden moeten gaan. We pakten braaf een tas in met spullen die mee moesten naar het ziekenhuis. Ria had ons ook aangeraden om een één euro munt mee te nemen. Die had je namelijk nodig voor een rolstoel in het ziekenhuis. Ik vind dat maar onzin want ik kan heus wel lopen, maar toch stoppen we een euro bij de spullen. "Wolfs, nu het niet meer zo lang duurt moeten we echt een beslissing maken over de namen." We waren namelijk nog steeds aan het twijfelen tussen een paar. "Ik vind Tessa het leukste voor het meisje, maar voor de jongen weet ik het niet." Antwoord Wolfs. "Ja, Tessa vind ik ook een leukst. En dan vind ik het leuk als de jongensnaam ook met een 'T' begint." Wolfs pakt de laptop en typt in 'jongensnamen met een T' er verschijnen meteen een heleboel suggesties. Wolfs scrolt er doorheen en ineens zie ik Tibbe staan. "Tibbe is leuk!" Roep ik enthousiast. "Jaaaah, hij gaat Tibbe heten!" Antwoordt Wolfs net zo enthousiast als ik. "Tessa en Tibbe!" Zeg ik vrolijk.
JE LEEST
Eva-❤️-Wolfs
FanfictionEva en Wolfs hebben eindelijk verkering, ze zijn super verliefd. Dan blijkt Eva zwanger te zijn. Eerst schrikken ze maar laten besluiten ze om er volledig voor te gaan. Ze worden papa en mama! --------------------- Dit is mijn eerste verhaal, ik hoo...