Koruma Evi

30 5 12
                                    

Anlaşılan bu kurbanların  hepsi aynı kişi tarafından öldürülmüştü.  Kapanmış dosyalar tekrardan açılacak gibi görünüyordu . Katil bizimle dalga geçiyordu . Zeki bir insandı. Delilleri iyi saklıyordu . Adli tıp bahçesinde otururken bir adam yanıma oturdu . Uzun boylu , esmer , daha 30 ' lu yaşların başında duruyordu . Üzerinde beyaz üniforma vardı . Anlaşılan doktordu.  Aklıma Doğu gelmişti.  Hapishaneye girmeden önce o da bir cerrahtı. Yanımdaki onun yüzünden kalkıyorum gibisinden , yanlış anlamasın diye bir süre oturdum ardından ayağa kalkıp ilerledim . Bütün ince detayları  kafamda birleştirmek için  evime gittim .
Binadan içeriye girerken posta kutumda bir zarf olduğunu gördüm . Alıp  evime çıktım.  Salona geçip zarfı açtım  . Gelen şey bir mektuptu . Sıla tarafından yazılmıştı  . Yaşlı tontiş amca ve kendi adına yazmıştı. 

"Sevgili İdil ,

       Uzun zaman oldu görüşemedik . Bizi koruma evine götürdüler . Biz iyiyiz bizi merak etme . İşin başından aşkın biliyorum  ama  bugün bahçede yürüyüş yaparken karşı yolda bir adam gördüm . Korkudan oracıkta bayılmışım.  Lütfen buraya gel . Sanırım  Ahu ' nun katilini gördüm . Sana yemin ederimki çok benziyordu . En azından bir kamera kayıtlarına bakarsınız  . Nolursun gel . Sensiz yapamayız ... 
       Sevgilerle Sıla ve senin sevdiğin tatlı amca ..."

Hiç düşünmeden anahtarları alıp evden çıktım  . Arabama binip koruma evine doğru ilerledim . Telefonumu çıkarıp başkomiseri aradım ;

-Başkomiserim  , az önce  Sıla ' dan bir mektup aldım . Birini gördüğünü söylüyor . Savcılıktan o sokağın kamera kayıtlarına bakılmasını için izin çıkarabilir misiniz ?

-Hemen ilgileniyorum . Ben de zaten koruma evindeyim . Şu ölen abimin arkadaşının kızı birinin onu takip ettiğini söyleyip duruyormuş hatta  bu adam koruma evine bile geliyormuş  düşünebiliyor musun?
-Ah evet anlıyorum  . Kız derin bir üzüntü  ve keder içinde . Tolerans göstermek gerek .
-Aynen öyle


.
.
.

Koruma evine gelmiştik . Özel izinle Sılayı ve yaşlı amcayı görmek için üst kata çıktım .

-Ahh, nasılsınız? , dedim ve her ikisine de şefkatle sarıldım.  Tontiş  amcamın elini öptükten sonra Sılaya tekrardan sarıldım. 

-İyiyiz , burda bize gayet iyi bakıyorlar.  Sen nasılsın? Yıpranmış gibi görünüyorsun .

-İyiyim . Şimdi sen bana gördüğün adamı tarif edebilir misin ?

-Şey , böyle  bir takım elbise gitmişti.  Siyah takımdı . Gözlükleri vardı . Bir aşağıya bir bu tarafa bakınıyordu  . Sadece bu kadarını görebildim .  Katilin yüzünü tam anlamı ile görememiştim zaten . Ama hatırladığım kadarı ile çok benziyorlardı .

-Kamera kayıtlarını inceleyeceğiz merak etme . Siz buradayken kimse size zarar veremez .

Sıla  "tamam" anlamında başını salladı .

.
.
.




Kamera  kayıtlarını incelemek için izin çıkmıştı  .

.
.
.

Sokaktan bir sürü insan geçmişti  ama aradığımız adamı görmüştük.  80 ' li yıllara ait siyah bir şapka  , uzun siyah bir kaban  ve gözlükleri vardı . Numaralı  gibi duruyordu . Gözlük camları parladığı için yüzü tam belli değildi  ve ağız kısmında maske takıyordu . Hasta olmalıydı  ya da tanınmamak için maske takıyordu.  Ayakkabıları yeni cilalanmıştı .  Cep kısmında bir kayıt cihazı görünüyordu . Adamımızın bu olmama ihtimali vardı ama olabilme ihtimali de vardı .

Merdivenlerden aşağıya indim .  Hızlı adımlar ile yürürken birine  çarptım .
Uzun boylu  , esmer bir adama çarpmıştım.  Bu adami hatırlıyordum.  Sabah bankta karşılaştığım adamdı bu  kişi .

-Özür dilerim  , dedim sakin bir ses tonuyla .

-Sorun değil  , İdil Hanım .
-Doktor musunuz acaba ?
-Evet , adlı tıpta çalışıyorum  buraya da birini ziyaret etmeye geldim .
-Ailenizden biri mi?
-Hayır , bir arkadaşım ve eşi bir trafik kazasında vefat ettiler . Kızını da buraya vermişler .  Neden koruma evine verdiler anlamadım .  Çocuk  kendi kendine korkuttuğunu  ve peşinde bir adam olduğunu söylemiş inatla .
-Anlıyorum  , psikolojik  bir şey bu . Bu arada isminiz nedir?
-İsmim Emre .
-Memnun oldum ben de İdil .

Başımla selam verip  ilerledim . Kapıdan çıkıp arabaya yöneldim . Arabaya bindim ve eve doğru sürmeye başladım.   Aracımı park ettikten sonra  binaya girip asansöre bindim  ve o an aklıma ilginç bir ayrıntı geldi .

Sanırım  bir cinayeti çözmüştüm....

Mutlu Yıllar SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin