Hayaller Hayatın parçasıdır

Çocukluğum

Sevgi bazen bir çiçeğin toprak altında büyüyüp yağmurla canlanışıdır, güneşiyle, kokusudur, belki de sadece bir çiçeğin güzelliğidir sevgi. Yani yıkıldığında ağlayarak, çabalayarak kalkarsın ayağa. Hiç ağlamayan bir insan, hiç canı yanmayan bir insan asıl yaşam nedir bilmez. Ağlayın dostlarım. Ağlamak sizi zayıf göstermez. Ağlamak acınızı belli etmez. Sanmayın ki ağlayanın yarası açıktır. Bir kimse kalbine dokunmadan kalp atışını hissedemez. Ağlayan insan zamanla elde ettiği gücüdür. Her göz yaşı yıkıldığın da tekrar kalkıp ayakta duruşunu gösterir. Çok ağlayan çok düştü demekte değildir. Bazen biz insanlar mutluluktan ağlarız. Belki istediğimiz işi almışızdır. Okulu kazanmışızdır. Evlat sahibi olmuşuzdur. Güzel bir söze duygulanmışızdır. Bir başarıyla gurur duymuşuzdur. Evladının ilk yürüdüğü adımlardır belki de. Daha sayacak çok göz yaşı var. Göz yaşı hemen ayrılık demek değil, acı demek değil. Binlerce anlamı var tek bir göz yaşının. Ağlamaktan utanmayın. Size demiyorum gel yolun ortasında hüngür hüngür ağla. Ama geldi ise yutkunma sal gitsin. Boş ver bakan baksın. Herkes bir yerlerde sessizce ağlıyor. Senin ağlaman mı tuhaf gelecek? Ama sebepsizce ağlama. Gösteriş için ağlama. Sahte göz yaşları dökme. Gecelere, insanlara, hikayelere, anılara saygısızlık etme. Çocuklarda ağlar ama onların bile bir sebepi var ağlarken. Çocukça ağlayın utanmadan, sakınmadan. Ama çocukça da mutlu olup sevinin sıkılmadan bunalmadan. Gerekiyorsa çocuk olun en azından dünya bir saniyeliğine de olsa huzurla dolsun. Hayat çocukken güzeldi. Büyüdük tüm güzelliğini büyümemiz aldı elimizden. Oysa ki çocukluk var hala en güzel yüreklerde. Büyümeyin hep çocuk kalın. Inan bana bir çocuk bile hayatı toz pembe görüyor sanmayın. Her çocuk olan luna parkta değil. Kimi çocuklar pamuk şeker ne bilmeden büyüdü. Bunu bilin ve öyle yaşayın. Hayat sadece senin pencere önün değil bazen daha fazlası.

Birgün çok zengin olursam

çocukluk satın alacağım.

Büyüklük sizde kalsın.

-Yuja Dab

______________________________________________________

Bir çicek düsün toprağı kuruduğu halde açıyorsa,

ona canı belki de toprak vermiyordur.

Hani bazen özlersin ya geçmiş zamanı. Güldüğün günleri Çocukluğunu. Çocukken delisiye eğlendiğinde kimsenin karışmayışını. Çaya bisküvi banmanı. Pasta yapıldığında kalıpta kalan pastayı parmaklayışını. Saklambaç oynandığın da, kimsenin aklına gelmeyecek yerlere girmen. Ebeyken çaktırmadan göz altından bakışını. Ip atlarken hep en hızlı olma çabaları. Kan, ter içinde evine gelişini. Üstünün, saçının başının dağılmış olmasını umursamayışını. Sofra kurulduğun da annenin sana seslenmesini. Kardeşinle hep macera dolu oyunlar oynaman. Yastıklarla koltukta mağara dikmen. İçine girip saklanman. Koltukta uyuya kaldığın da annen veya babanın seni yatağı taşıması. Üstüne yemek döküldüğün de aldırmayışını. Parkta hep ilk salıncağa koşmanı. Kaymak için merdiven yerine kaydıraktan çıkışını. Salıncakta yarış yapman kim daha yükseğe çıkacak çabaları. Bulutlara dokunma hayali kurman. Bulut parçacıklarını pamuk şekere benzetmeni. Paylaşmayı, bir şeyleri kıskanmadan özgürce bilmeyi. Kardeş abi abla sevgisi nedir bilgisiyle yaşamanı. Küstüğünde öperek sarılarak barışmayı. Gurur nedir bilmemeyi özledim. Çocukluk işte. Özlersin bazen. Hatırladıkça boğazın düğümlenir. Şimdi hangimiz özgürüz, ya da biz miyiz asıl kendi özgürlüğümüzü kısıtlayan. Ağlayan güçsüz değildir. Çocukken de ağlardık ama unuturduk. Neye ağladığımızı bilmeden delice gülerdik. Bir şekere, dondurmaya barışan, sarılan varlıklardık. Şimdi ise bir özrü bile çok göreniz. Çocukluk neden güzel biliyor musun? Gurur nedir bilmezler. Darıldıklarına sırtını döndüklerinde arkadan gelip sarılabilenlerdir. Biz sarılacağımız yerde itiyoruz. Hançeri sırtlarına saplıyoruz. Oysa hala yaşatanlar vardı içinde çocukluğunu. Dönme dolap gördüğün de hala çocukça gülebilenler. Peki hiç çocuk olamayanlar? Çocukken büyümeye mahkum bırakılanlar? Gülmek, sevinmek, küçücük şeylere heycanlanmayanlar var. Sevgisi hep kısıtlanan. Paylaştıkça bir şeylerini kaybedenler var. Sevdiğin insan bazen çocukça davranıyorsa sevinin. Ya senin yanında özgürdür. Veya çocukluğu ilk seninle tadıyordur. Kısıtlama! Kendi içinde ki çocuğa engel olma. Sal gitsin. Hala pamuk şeker gördüğünde sevinebiliyorsan. Sebepsiz yere gülebiliyorsan çocukluk yaşıyor demektir. Öldürme! Bırak bari çocuklar yaşasın. Bırak çocukluk seninle yaşasın!