TURKUAZ (TAMAMLANDI)

13| bebeğim

Aradan nerdeyse 2 gün geçmişti ama kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. Özellikle İnci'nin hiç bir şey söylememesi beni deli ediyordu. Kapıda duyduğu şeyin ne olduğunu bilmek istiyordum.

Bu sabah İnci kahvaltı bile etmemişti. İştahı yoktu dün akşamda yemek yememişti. Ece, okula gitmişti ve evde sadece üçümüz vardık.

İNCİ'DEN DEVAM;

Duyduklarımdan sonra tamamen iştahım yok olmuştu. Songül babaanneye yaptığı şeyin hesabını soracaktım! Nasıl olurda 2 yaşındaki bir bebeğin annesinden ayrılmasına neden olur
Yıllar önce yaptığı anlaşma yüzünden Uzay'ı annesinden ayırmış ve bugüne kadar da o ona bakmış,büyütmüş...Her ne olursa olsun böyle bir şeyi yapmaması gerekirdi! Yaptığı şey vicdansızlıktan başka hiçbir şey değildi...

Ece,okula gidince evde tek kaldığımızı anladım ve salonda oturan Songül babaannenin yanına indim. Uzay,ortalıklarda görünmüyordu onun için içim rahattı. Ama her an bizi görebilirdi.

"şey babaanne ben seninle bir şey konuşmak için geldim.Vaktin var mı" dedim ve oturdum

"gel kızım gel. Bizde vakit çok,önemli bir şey yoktur inşallah" gözlerinde bir korku vardı

"ben vazoyu kırdığımda bir şeyler duydum, sen Uzay'ın annesiyle ayrılmasına sebep olmuşsun doğru mu?" dedim ve duraksadı

UZAY'DAN DEVAM;

Mutfağa gidecekken salondan gelen sesler ile yönümü değiştirdim ve kapıda durdum. İnci'nin sesi yükselince dikkatimi ona verdim

"doğru söyle uzay'ı annesinden sen mi ayırdın" diyince adımımı kapıdan atacaktım atmadım

"sen bunu nerden öğrendin bilmiyorum ama evet yavrum ben yaptım" dedi babaannem

"neden ama neden? Küçücük bir çocuğu annesiz büyütmek nasıl bir şey"

O sırada babaannem ayağa kalktı ve dolmuş gözlerle İnci'nin karşısına dikildi.

İNCİ'DEN DEVAM;

Tüm sormam gerekenleri sormuştum. Uzay'ın bu durumdan haberdar olmaması lazımdı
Uzay içeri girdi ve sonumuz gelmişti

"demek öyle babaanne he? Küçücük bir bebeği yani torununu bir anlaşma için  annesinden ayırdın? O kadının gözyaşları peki, onalara da mı acımadın? Ben seni yıllarca babaannem bildim ama senden şu an nefret ediyorum"

Hemen gelip benim kolumdan tuttu ve odaya çıkardı. Kapıyı kilitledi ve kolumu sıktı

"bildiğin gerçek ne inci!"

"uzay bırak kolumu ya"

"sana gerçekten inanmıştım inci. Hani yalan söylemeyecektik birbirimize?"

"tamam söyleyeceğim" dedim ve bildiğim bütün bu konuyla ilgili olanları anlattım ona

Gözlerindeki yıkılışı görebiliyordum. Haksızlık, bu yapılan haksızlıktı! Bir bebeği annesinden para karşılığı ayırmak,yalan söylemek çok aciz ve vicdansızcaydı! Ben ağlarken oda eşyalarını küçük bir bavula koydu ve odadan çıktı.
Bende arkasından deli gibi koşturuyordum

"nereye gidiyorsun" diye çığlık atıyordum. Beni duymuyor gibiydi. Merdivenleri üçer üçer inip onu aşağıda durdurdum ve elindeki bavulu alıp yere koydum. Gitmesini istemiyordum

"uzay yapma lütfen,niye gidiyorsun" dedim ve en sahici şekilde sarıldım. Oda bana karşılık verdi ve kollarıyla sarmaladı beni

"yalnız kalmaya ihtiyacım var inci" dedi ve bana daha da sıkı sarıldı bende ağlıyordum