"Dwie osoby, które na początku łączył tylko projekt, a później miłość" / J&K

23. "jest mi zimno"

Na początek przepraszam, że długo nie było rozdziału, ale nie miałam weny i przechodziłam chwilowe załamanie, więc no... Ale już jestem i postaram się wstawiać częściej rozdziały. Może nie codziennie, ale co 2, albo 3 dni... A teraz zapraszam do czytania 😊

Pov. Lexy ************

Po tym jak odeszłam już od tych zakochańców wróciłam do domu. Weszłam do domu i pierwsze co to pytania od Stuarta i Marcina.

M: I co wiesz coś?

L: Nie, powiedzieli, że są przyjaciółmi i to normalne, że się przytulają. Ja sądzę tak samo...

S: Ale napewno są przyjaciółmi, no nie wiem...

L: A co się tak tym przejmujesz?

S: Wiesz, że w teamie nie może być związków...

L: Dobra, a na przykład jakby byli razem, jakby byli, to kazałbyś im ze sobą zerwać?

S: A Czyli coś wiesz?

L: Nie, podaję przykład.

S: Nie wiem szczerze, będzie trzeba z agencją pogadać, JAKBY byli razem...

L: Okej.

Jeszcze chwilę pogadaliśmy i po chwili drzwi się otworzyły, a w nich stała nasza parka. Coś myślę, że Stuart i Marcin wiedzą o nich, bo raczej kłamać zbytnio nie umiem, ale mam nadzieję, że wszystko dobrze się ułoży.

(Wcześniejszy dialog)

Kacper chyba zrozumiał o co chodzi i zbytnio nie wiedział co powiedzieć. Nastała cisza bo nikt nie wiedział co powiedzieć, w końcu raczyłam się odezwać bo nikt chyba nie miał tego w planie.

L: Em, guys ja idę zrobić sobie coś ciepłego do picia, idzie ktoś ze mną? - miałam nadzieję, że albo Julka, albo Kacper pójdzie ze mną żebyśmy mogli chwilę pogadać...

J: Ja pójdę, trochę mi zimno...

M: Przecież masz kurtkę Kacpra...

J: I co z tego, jest mi zimno - chciałam oddać Kacprowi kurtkę

K: Nie, weź ją narazie, później mi oddasz.

J: Okej.

Pov. Julka **************

Skierowałyśmy się z Lexy do kuchni, jak tylko tam weszłyśmy, zauważyłam, że Lexy chce mi coś powiedzieć...

J: Lexy, wszystko okej?

L: No... em...

J: Lexy, powiedz O co chodzi.

L: Słuchaj, chciałam Ci powiedzieć, że Stuart i Dubiel chyba wiedzą, że coś między Tobą a Błońskim jest...

J: Ale skąd? Jak to?

L: Julka, spokojnie...

J: Ale Lexy...

L: Ej ej ej, Julka będzie dobrze.

J: Ale my nie chcieliśmy jeszcze im mówić, A co jeśli Stuart się nie zgodzi na to żebyśmy byli razem - zaczynałam już płakać i brakowało mi trochę powietrza, ciężko oddychałam co Lexy szybko zauważyła...

Wiem, że dla niektórych mogło by się wydawać przesadą to, że tak reaguje bo to w sumie nic takiego, ale dla mnie nie... Dla mnie to jest ważne, nie chce się rozstawać z Kacprem, kocham go...

Jeśli Stuart i agencja będą kazać nam się rozstać nie wiem co ja zrobię, nie chce go stracić... wiem, że nie jesteśmy długo razem, ale znaczy dla mnie bardzo, bardzo dużo...