မနက္အိပ္ရာနိုးနိုးခ်င္း ကုတင္ေျခရင္းမွာေတြ႕လိုက္ရသည္က...
ကြၽန့္ေတာ့္လမ္းမီးအိမ္ေလး ေမာင်...
"အမေလး...ေမာင္လန့္လိုက္တာ"
"Sorry လိုင္လိုင္း"
အခန္းထဲေရာက္ေနတဲ့ေမာင့္ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္ေၾကာင့္အံၾသစြာေမးလိုက္မိသည္။
"ေမာင္ အခန္းထဲဘယ္လိုလုပ္"
"အဟက္..တမ်ိဳးေတာ့မထင္ပါနဲ႕ ပါလီအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္သက္သက္လာတာ ကိစၥက
အရင္က လက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့စာခ်ဳပ္ကို
အခုစာခ်ဳပ္အသစ္နဲ႕ျပန္ဖ်က္ခ်င္လို႔ေလ"
ေအာ္ေမာင္ရယ္ ပါလီေၾကာင့္နဲ႕အခုလိုအိပ္ေရးအပ်က္မခံတတ္တဲ့ ေမာင္က အခုအိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ဒီကိစၥကို လာေျပာတာလား....
"ေရာ့....ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့လက္မွတ္ထိုးၿပီးသြားၿပီခင္ဗ်ားပဲက်န္ေတာ့တာ ....အဟက္ လက္မွတ္ထိုး႐ုံပါပဲ မပင္ပန္းဘူးမို႔လား
ေျမစာပင္ေလးရဲ႕....ဟားဟားဟား"
ေမာင့္ လက္မွတ္ေလးက ဒီစာ႐ြက္ေလးေပၚက စည္းမ်ည္းေတြေအာက္ ေနရာယူေနသည္ကို လိုင္လိုင္းၿငိမ္သက္စြာၾကည့္ေနမိသည္။
"အခ်ိန္မရဘူး ျမန္ျမန္လုပ္....."
ေမာင္ေျပာတဲ့စကားေတြကိုလ်စ္လ်ႉ႐ူၿပီး
မသိလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ လိုင္လိုင္း မ်က္ရည္
တခ်ိဳ႕နဲ႕ လက္မွတ္ေလးက စာခ်ဳပ္ေလးေပၚတြင္ေနရာယူလွ်က္...
"ေက်းဇူးပဲ တ႐ြက္ယူသြားၿပီ"
ေမာင္ကေျပာၿပီးတာနဲ႕ လိုင္လိုင္းလက္ထဲက စာခ်ဳပ္ေလးကိုဆြဲယူသြားၿပီး ျပန္သြားသည္။
အခုဆိုရင္ေတာ့ ၃ႏွစ္ျပည့္ခါစ အိမ္ေထာင္ေရးေလးတစ္ခုက လက္မွတ္ေလးထိုးလိုက္တဲ့ တခဏေလးအတြင္း ပ်က္စီးသြားရပါၿပီ...
ကြာရွင္းျပတ္စဲေၾကာင္းစာ႐ြက္ေလးကို
လုံးေျခကာ ေဘးကအမွိုက္ပုံးထဲသို႔...
YOU ARE READING
မြေစာပင်လို သူ(Completed)
Short Storyအိမ်မက်တွေကို ဖန်ဆင်းပေးတဲ့ ညကောင်းကင်ပြာပြာနဲ့ ကြယ်လေးတွေကပြောတယ် ထိုလူသားကိုဆက်ဆွဲထားပါတဲ့... ကျွန်တော်မျက်ရည် တွေကိုသိတဲ့ ခေါင်းအုံးလေးကပြောတယ် ထိုလူသားကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ပါတော့တဲ့..... ဘက်လိုက်တဲ့ကံတရားကို ပြန်ပြောင်းရန် နည်းဟူသည် ရှိပါမည်လော...
