ɪɴ ᴍᴏɴsᴛᴇʀ's ᴄᴏɴᴛʀᴏʟ

❦︎ᴄʜᴀᴘɪᴛʀᴇ xᴠ

Pinigilan ko ang sariling umiyak sa loob ng sasakyan. Until we arrive at the mansion. Nagmaneho lang ito hanggang mapunta kami sa likod ng mansyon na parang malapit na sa dulo nito.

There was an inn. Simple yet elegant ang dating ng labas noon. Medyo nakuha noon ang atensyon ko at nawala sa pag iisip ng kung ano ano.

But everything goes back again ng pagbuksan ako ng pinto ng kotse ni Zaiven. "Let's go " anya saka marahan na ang paghawak nito sa kamay ko. But there is still danger. That if I tried something ay baka kung anong mangyari.

Hindi na ako nagpumiglas o ano.

When we enter the inn ay lalo akong namangha on how elegant it is even if hindi ito kalakihan.

Minimal ang gamit pero sobrang elegante. Naging ang interior design nito. It was a refreshing sight na parang di ako mabubogbog mamaya.

Mabibilis ang kilos nito pero may kaunting pagiingat hanggang dalhin nya ako second floor where a wide bed with many flushies and pillows are scattered in the area. The windows are glass kaya kitang kita ang mga puno na labas.

Pinaupo ako nito sa kama at may kung anong kinakalkal pero wala sa kanya ang atensyon ko but to this room. It was elegent yet cute because of flushies sorrounding the bed.

I grab one yung black cat na hanggang bewang ko ang laki. I pinch it at sobrang lambot.

I know I am in a dangerous situation but I can't just help to admire this kind of inn sobrang refreshing nya sa paningin.

I lost track of the admirable inn ng may maglapag ng first aid kit sa harap ko. Napakunot ang noo ko doon.

Naramdaman ko ang pag angat nito sa chin ko. But unlike kanina ay sobrang ingat nito na para akong sanggol kung hawakan. He looked at my chin and put some ointment in it.

Medyo nawala ang paghapdi noon. I think he bruised my chin. Pinahiran nya rin ang bandang wrist ko. Ng matapos ito ay tumayo sya at nagligpit tapos ay bumaba.

Napakunot ang noo ko sa kanya. Naguguluhan ako sa kilos nya. Akala ko ba dinala nya ako dito para bugbugin?

Ng bumalik ito ay may dala ng smoothie, cup cakes, chocolates and strawberries.

What if may poi-

"I didn't put anything in your food" anya saka sya na ang nag tikim ng mga iyon to let me know that he didn't put anything sa mga hinanda nya.

"Go and eat those" anya saka umupo sa lapag.

Bat sya nanjan? Why is he sitting on the floor? Imbes na sitahin sya ay hinayaan ko na ito and try some of the food.

"Let's be friends" wika nya ng sumubo ako ng strawberry. Tumingin ako sa kanya. Saka pinapatuloy ang pagkain.

"Earlier...I didn't mean it. I didn't mean to hurt you. I'm just mad and overthinking what you both doing in that room" lintanya nya pa.

Huh! Akala nya maniniwala ako? Manigas sya jan.

"I'm sorry if I hurt you." anya saka tumingin sa bandang baba ko. Medyo nawala na ang kirot noon. Pero kahit na wala na ang sakit nandun pa rin yung kaganapan ng ginawa nya.

"Honestly. I don't want to be near you. Hindi ko alam ang takbo ng isip mo at isa pa you're acting like...a..."

Monster...

Hindi ko na iyon itinuloy at yumuko na lamang.

Pati sya ay napatingin na lang sa pagkain.

"But I badly want to be your friend" mahina nyang sabi.