ɪɴ ᴍᴏɴsᴛᴇʀ's ᴄᴏɴᴛʀᴏʟ

❦︎ᴄʜᴀᴘɪᴛʀᴇ xxɪ

It was lunch hour, and the cafeteria was filled with the usual crowd of students eagerly lining up for food or laughing at shared jokes over their trays. Navine and his friends were seated around their usual table, a mix of personalities who always seemed to have some energy to spare for banter.

It was unusual to happen that they were all sitting in one table with Navine's gang and Zaiven's.

They were all sitting with this arrangement Navine , Zaiven, Rivoh while sa tapat nila ay si Resh , Sum at Tisoy.

May kanya kanyang gawa ang lahat ng makaupo si Navine sa tabi ni Zaiven. Ang una nyang napansin ang kaibigang si Tisoy na tutok na tutok sa ginagawang mga papers. Tapos ay sumusubo habang hindi natatanggal ang tingin sa papel.

Kumunot ang noo ni Navine dito. Hanggang ngayon ba ay hindi pa rin sila tapos para sa mga plan and programs?

O sa kanya nanaman inasa lahat? Ito naman inosente nyang kaibigan ay kuha lang ng kuha ng trabaho kahit namumuyat na.

Napailing na lang si Navine dito bago ibigay ang atensyon kay Zaiven na ngayon ay akala mo nahanap ang amo kung makangiti.

Si Sum naman ay napansin din ang kaibigan ng tanggalin ang atensyon nito sa kanyang phone. Napangisi ito ng mapansin ang focus na focus at kunot noo ng kaibigan. Lumaki ang ngisi nya ng may maisip na kalokohan.

Sum leaned forward, nudging Tisoy with a smirk. "Oi, bakit nga ba pumasok ka sa student council? Di ba mahirap? Tapos ikaw pa talaga, ha!" Sum's tone was teasing, but the curiosity was genuine. He never quite understood why Tisoy, of all people, would choose to commit himself to the rules and responsibilities of student council.

Tisoy rolled his eyes, pausing as he took a sip from his drink before meeting Sum's gaze. "Kasi alam ko na may kailangan gawin para sa mga kagaya natin, sa mga estudyanteng ordinaryo pero nangangailangan ng boses." His expression shifted to one of quiet determination. "If no one steps up, who will?"

Sum was momentarily taken aback, his usual grin faltering.Kahit si Navine ay di mapigilan kumunot ang noo sa nililintanya ng kaibigan. Tisoy's words carried a weight that went beyond their usual playful exchanges, and for a moment, Sum didn't know how to respond. He simply let out a low whistle and mumbled, "Woah, big words for a small guy..."

Not missing a beat, Resh quickly jumped in to deflect. "Sum, malamang nai-insecure ka kasi ang laki ng pressure kapag ikaw ang may responsibilidad, no?" she teased, eyeing him with a raised eyebrow.

Sum shot her a glare, the familiar spark of rivalry reigniting. "Ano naman? Mas gusto ko pa ngang kumain kaysa maging stressed sa council!" wika naman ni Sum dito

Saka hindi naman kaya ni Sum ang mga papers na yan baka iatapon o sunugin pa nya ang nga iyan.

Just then, Señorito Rivo, who had been quietly listening, turned to Tisoy with a smile. "Huwag mo silang intindihin, Tisoy. I think it's admirable. Hindi lahat ng tao kayang i-handle ang mga ganyang klaseng responsibilidad." Napabuga ng iniinom na tubig si Navine ng marinig iyon sa Senorito.

Bakit parang may iba sa paligid? May nangyayari ba na hindi nya alam? Sa isip isip ni Navine.

Nawala ang atensyon nya sa kanila ng punasan ni Zaiven ang bibig nito na may bahid ng tubig. At si Zaiven pala ang nabugahan nya ng tubig. Pero imbes na unahin punasan ang sarili ay inuna pa nito si Navine.

Tumulong ang mga nagkalat na tubig sa leeg ng binata papunta sa kwelyo nito. Napalunok si Navine ng mapansin ang tan nitong balat

Napatikhim ang binata dito saka ngumisi.

Nahihiyang kumuha nalang ng tissue si Navine para punasan din ang binata.

While Tisoy nodded appreciatively, glad to have Rivo's support. "Thanks, Rivo. At least may isa akong kakampi dito."