Isang Linggo ng hapon, naglakad si Vin sa parke na malapit sa school para sa isang tahimik na paglalakad. The park is his favorite spot to relax and get fresh air. Malayo sa lahat ng iniisip nya, malayo sa kabusyhan ng school at sa presensya ni Zaiven.
He wanted to be alone and just think about everything especially what would happen to his life now that wala na ang tita nya.
Alam nyang mas makakabuti na tumira muna sa mansyon ng Don pero hindi nya maisip ang mga pwedeng mangyari sa loob ng bahay na iyon. Knowing that Zaiven can be a weird and a dark.
Hindi nya pa rin nakakalimutan ng ginawa nitong paghalik sa kanya sa mansyon. But he can also notice how Zaiven adjust for him.
Sa isang linggo mula ng mawala ang Autie nya ay hindi sya nito nilapitan. But he can feel his presence around. Nagmamatyag, nagbabantay but never tried to approach.
Navine did appreciate that dahil baka matrigger lang sya if dadagdag pa si Zaiven sa dami ng iniisip nya.
Minsna kapag hindi nya gustong bumama upang kumain ay hinahatiran sya nito ng pagkain. But nasa door lang nya he will knock and inform him about the food saka ito aalis.
Minsan ay bigla na lang may basket ng chocolates sa tabi nya or ipapadala sa mga katulong. Like he's making an effort to comfort him in the means of food and service.
His not threatening his own personal space for now.
Navine is so glad with that. Lihim itong napangiti sa mga little way of Zaiven to give him comfort.
And he finds it cute.
But now mukhang hindi nya mafefeel ang comfort ng paligid dahil nakikita nanaman nya ito mula sa isang swing two sliding apart from him.
Nakatingin ito sa kanya at may hawak na kape mula sa mamahaling brand.
Nasampal nanaman ng kahirapan si Navine.
Napabuga ng hangin si Navine at tumayo sa kinauupuan nitong bench.
Maybe I need to talk to him? He did create some efforts this past few days I think I need to atleast give him a little attention and maybe know more about him?
Isip ni Navine pero para itong nahihiya dahil na rin sa mga pinaggagawa nito kay Zaiven kahit na deserve naman nito.
Pero may sarili atang utak ang mga paa nito dahil kusa ng humakbang ang mga ito patungo sa direksyon nya.
Bahala na nga kunwari na lang ay dadaan ako.
Pangpapakipot nito sa sarili.
Ngumiti si Zaiven nang makita si Vin. "I didn't expect you to be here." Paliwanag nito na hindi nya pinaniwalaan.
24 hours ata itong nakasunod sa kanya na para bang wala na itong mga gagawin sa buhay kundi ang sundan sya.
Kahit na nag-aalangan, tinanggap ni Vin ang kanyang ngiti. "Oo, pauwi na rin ako sa mansyon. Naisip ko lang maglakad lakad."
"It's dangerous for you to roam around. Maggagabi na. If you want you can come with me. We can look for a place to relax while walking?" Lintanya nya habang napapakamot sa kanyang leeg. Bahagya pang namumula ang kanyang tenga.
If his acting? He's so good at this na parang hindi mo mahuhulaan na siya ang dating may masamang pinaggagawa sa akin.
But Vin can settle with that if he is willing to change.
Nagdalawang-isip si Vin, ngunit sa kabila ng lahat, naisip niyang baka pagkakataon na rin ito para makilala pa siya ng mabuti-hindi bilang isang banta, kundi bilang isang tao.
YOU ARE READING
ɪɴ ᴍᴏɴsᴛᴇʀ's ᴄᴏɴᴛʀᴏʟ
RandomSynopsis As the breath in the other line sounds thick and inhales the air as it mouths the words that shudder me. "I found the real identity of Blake Anderson" he whispered as the name rang a bell and took me back to those bad memories. He said t...