35

1.7K 21 8
                                    

Kim's Pov

Buhay nga naman oh. Hahaha. Joke lang. Well what can I say? Im happy and blessed because I have Mela and our baby. Also have the Bullies.

Ngayong araw na to masasabi kong kinakabahan ako. Hindi ako sanay sa mga suprises. Without Ara siguro di ko din magagawa to.

Nagplano kami na ilibang muna ang mga babae. I mean sina Mela at Mika. Kasi nagplano kami na pag isahin na ang house blessing si Ara. At ang 1st birthday ng anak namin ni Mela.

Well kung tatanungin mo ko kung kamusta naman ang pasko at new year namin with our families. Masasabi kong nag enjoy ako at ang mag ina ko.

Halos di nga mabitawan ang anak ko eh. Lalo na nung nagpunta kami ng batangas at sa family nila Mela.

Nung nandun kami sa batangas. Dec.24 palang ng umaga nandun na kami. Halos kami di namin mahawakan ang bata dahil na din sa mga Tito's and Tita's niya. Ang Lolo's and Lola's niya. Pati na din ang mga pinsan niya.

Si Mela that time nakabantay lang. Kapag basa na ang likod ng bata saka niya ito pupunasan at papalitan ng damit. Then ako naman tumutulong sa paghahanda ng kakainin para sa pagsalubong ng pasko.

Walang yakap at kiss for 5months kay Mela kapag nag inom ako. Ayaw niya ako mag inom dahil baka makita ako ng anak daw namin at tumatak sa isipan ng bata na nag iinom ako.

Then nung pasko mismo dun na kami sa family ni Mela sa Makati. Nandun din ang mga kapatid niya at ang mga asawa nila. Kasama ang mga anak nila.

Toka samin ang softdrinks. Ice cream at chicken. So while na nasa daan kami nung malapit na saka kami bumili ng chicken. Icecream at softdrinks.

As usual. Bawal na naman ako mag inom. Kaya naman inalagaan ko na lang ang baby namin. Si Mela tumulong sa pag aasikaso ng ibang pagkain.

Pagdating naman ng newyear. Dun kami sa charity namin nag celebrate. Para naman pati mga bata makapag celebrate din.

Si Vic naman ang ginawa niya siya ang may sagot ng catering. Boss eh. Syempre. Sagot niya. At syempre ulit. Di din namin dapat kalimutan ang mga gifts namin para sa mga bata.

Sa court namin iyon ginanap. Were invited our families para dun makapag celebrate. And pumayag naman sila dun.

Masaya naming sinalubong ang bagong taon. Nagpalitan ng bati at beso-beso. Like the christmas day. Bawal ako mag inom. Hindi ko naman pwedeng pilitin baka magalit lang sakin tong si Mela. Pero wala siyang magawa kasi si Boss Ara na ang nagpaalam para makainom ako.

Nung una talaga ayaw niyang pumayag pero syempre si Boss yan. At napapayag niya ito. I know naman may limit. So hinintay kong mapatulog ang anak namin saka ako nag inom.

And going back to reality. Nakabihis na ako. Kasi papunta ako sa new house ni Ara. Blessings nga diba. Mabilis lang nagawa ang bahay. While kasi na nasa ibang bansa sila Mika pinagawa na ni Ara yung bahay.

And magaling din ang architect nun. None other than. The bestfriend. The bestfriend of Mika Reyes. Jessey de Leon.

"Panget alis na ako." Pag papaalam ko kay Mela ng makababa ako galing sa kwarto namin. Pero deep inside talaga kinakabahan ako.

First time kasi na magsisinungaling ako kay Mela. Kaya ngayon kinakabahan ako.

"Saan naman ang punta mo?" Luh. Di ba niya alam? Ang alam ko sinabi ko naman sakanya eh.

"Diba nagsabi na ako sayo na aalis ako. May kikitain akong importante." Saka ko siya hinalikan sa noo.

"Mas importante pa samin ng anak mo?" Cute. Nagpout kasi siya. Kainis.

"Wala ng mas importante pa sa inyo ng anak natin. Pero kailangan ko talaga tong puntahan."

"Wala ka bang nakalimutan?" Tanong niya sakin. Ako naman nakahawak sa baba ko kunwari nag iisip ako. Pero wala talaga.

"Wala naman. Sige na. Baka malate pa ako. Ingat kayo dito ah. Mahal kita." Saka ko siya hinalikan sa labi. Hinalikan ko din ang anak ko saka ako lumabas ng bahay at dumiretso sa sasakyan ko.

----

Sorry. Short update.

Nothing's ChangeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon