When Our Skies Collide (Ventura series 1)

Kabanata 26

Jade

Masakit ang mga mata at hindi ko maigalaw ang aking katawan, kumukirot din ang ulo ko at hindi maintindihan ang nararamdaman. May naririnig ako na tunog na tila makina na paulit ulit sa pag pindot. Kaya naman kahit masakit ay pinilit ko na ibuka ang mga mata ko.

Unti-unti ay sinanay ko ang mata ko sa liwanag. Nang tuluyan kong maibuka ang akong mga mata ay tsaka ko lang napagtanto na wala ako sa kwarto ko- nasa ospital nga ako. Pero ano naman ang ginagawa ko rito?

Iginala ko ang aking mga mata. Wala akong kasama. Nasaan ang magulang ko? Si kuya Ran? Si mama at papa, si Ahma?

I tried to get up but I felt my body is numb, I can't even raised my hand and moved my feet. What the heck is wrong with me? And my voice-? Hindi ako makapag salita. Kahit ibuka ko ang labi ko ay walang lumalabas na tunog.

Napa angat ako ng tingin dahil sa pag bukas ng pinto, pumasok sa kwarto ang hindi ko kilalang lalaki. I got nervous and suddenly want to hide under my blanket but I can't move.

His eyes widened and jaw nearly dropped when he saw me. Who is he? Is he going to... hurt me?

"Y-you're awake- fuck! You're really fucking awake. W-wait me here, baby- I will call the doctor" umalis siya at naiwan naman ako na naguguluhan.

Hindi parin ako maka galaw at tanging pag galaw lang ng mata ko ang kaya kong igalaw. Maya maya lang bumalik ang lalaki at may kasama na itong doctor. Lumapit sila saakin at tinutukan ng ilaw ang mata ko.

Matapos ay bumaling siya sa lalaki.

"She's now fine, but we need to run some test and observe her body" tumingin saakin ang Doctor. "It looks like she's awake but couldn't control her body and can't speak - but don't worry, after two to three days she can finally moved"

"Thanks, Doc. " lumabas ang doctor at ang lalaki naman ay may tinawagan sa cellphone niya.

Nagpa balik-balik ang lakad niya sa kwarto. Natatakot parin ako, kung sino man siya at kung bakit siya nandito.

"Hello ma? Opo, gising na si jade... Sige po... Opo- bye" there's a smile on his face glanced at me. Who's mama is he talking?

"Hi, jade. Kilala mo ako? Si kuya clark 'to"

Who's clark? Hindi ko siya kilala, wala akong kilala na clark at si kuya Ran lang ang kuya ko!

Sinubukan kong mag salita pero tanging impit na ungol lang ang lumalabas sa bibig ko. Hindi ko siya kilala, baka gawan niya ako ng masama, baka- baka halayin niya 'din ako gaya ng matandang lalaki!

Nang sinubukan niya akong lapitan ay mas tuminti ang takot ko, napuno na luha ang aking mga mata habang pinipilit parin ang sarili na mag salita upang sabihin na huwag akong lapitan.

"Jade..." kita ko pamumuo luha sa kaniyang mga mata. Pero wala akong pake, kung hindi ako gagawa ng paraan ay momolestyahin niya rin ako. "Jade- si kuya 'to-"

Mas lumakas ang pag-iingay ko hanggang sa bumukas ang pinta at pumasok si mama at papa kasunod nila si kuya Ran.

"Jade-" Agad na tumakbo si kuya Ran sa gawi ko ngunit Naramdaman ko ang tila pagka pagod at dahan-dahan na pumukit ang aking mga mata.

When I walked up on the second time, I can now finally move my body but still it feels like I sleep for almost a decade. My mama and papa and also kuya Ran always visiting me in the hospital kasama yung lalaking sinasabi na kuya ko 'daw'

While Ahma is in the other country for I don't know the reason

Napabaling ako sa lalaki. Hindi ko siya kilala at wala naman akong ibang kuya maliban kay kuya Ran, unless nag kaanak si mama o papa sa iba? Pero hindi naman ata nila magagawa iyon.