When Our Skies Collide (Ventura series 1)

Kabanata 17

Jade

Kuya Ran and i used to play in every corner of our house in China. Hindi naman kami pinapa labas noon ng parents namin noong nasa china pa kami. But sometimes he distanced himself from me so some apparent reason.

Sasabihin niya sa akin na 'I won't play with you for today, but I promise that I will make it up' and he always lock himself in his room. Bata pa ako noon at wala akong alam kung ano ang nangyayari, basta sumusunod lang ako sa gusto niyang sabihin.

Mahal na mahal ako ni kuya Ran kaya alam ko na hindi niya ako pababayaan. Kahi minsan ay nasusungitan niya ako at at iniisnob. It's fine with me, as long as he is not overthinking. His mental health is our main priority, lalo na at nandito na si kuya clark.

"Ma, its been three days and kuya is still sleeping?!" Nag-aalalang sabi ko. "Kumakain ba siya?

"He's fine, anak"

'Yan ang lagi nilang sinasagot saakin tuwing nag tatanong ako tungkol kay kuya.

Napa iling ako at nagpaalam sa kanila na aalis ako.

Pupuntahan ko si Elais at alam ko tuwing sabado ay nasa bakery siya. Ginawan niya ako ng timeline para malaman ko kung kailan siya walang ginagawa, sa dami niyang trabaho ay halos buong araw ay nasasakop 'yon. Tuwing gabi nalang kami madalas makapag-usap.

Hindi naman ako na babagot dahil kasama ko si kuya clark. Buong hapon mag kasama kami sa bahay, puro kwentuhan at kung anu-ano. Kung minsan ay sinasama niya ako sa lugar dito sa San Visente na hindi ko pa napupuntahan. I really enjoyed his company, pero namimiss ko parin si Elias.

Minsan naman ay tinuturuan ko siya mag mandarin, para naman maka usap niya ang mga pinsan namin na hindi marunong mag tagalog o mag english manlang. Though, West is currently studying different language, dahil kailangan niya iyon.

"Hi, si Elias?" Tanong ko sa babaeng naabutan ko sa bakery.

She looked at me from head to toe them she crossed her arms to her chest. "Wala s'ya dito. Bakit mo hinahanap?" Pag tataray niya.

Pinigilan ko ang mga mata ko na tarayan siya, sa halip ay ngumiti lang ako. "Mag kikita kasi kami dito ngayon, asaan ba siya-"

"Alam mo? Nakaka awa ka talaga, pinipilit mo 'yung sarili mo sa ibang tao" dinuro niya ako. "Maganda ka sana, tanga ka lang. Hindi mo ba alam na ginagamit ka lang ni Elais?" Bigla siyang tumawa.

Lihim akong napa irap sa kaniya. Hindi ganon si Elias. Halos lahat naman ng tao ay ganon ang sinasabi sa akin dahil hindi sila boto sa akin para kay Elias.

"Sabihin mo nalang kung nasaan s'ya.." ani ko.

Inirapan niya ako. "Nasa may playground sa loob ng village, nakikipag inuman" aniya.

Natigilan ako. Nakikipag inuman? Umiinom si Elias?

Bakit hindi niya sinabi sakin?

Hindi na ako nagpaalam sa babae at tinungo nalang ang lugar na tinutukoy niya, walang ibang playground dito kundi ang village kung saan naka tira si ate Jen. Sa village lang naman nila ang may playground.

Ayokong maniwala sa babae na 'yon na umiinom si Elias. He's not like that!

Kina usap ko pa ang guard at sinabi na pupuntahan ko ang kaibigan kong 'Ventana' tila naka tunog naman ang gwardya at agad agad niya akong pinapasok. Pinasok ko ang lugar habang naka sakay sa aking bike, it took me minutes before i found the playground. Sa may lamesang bato ay naabutan ko silang tatlo at nag iinuman nga.

Hindi pamilyar na alak ang nakikita ko pero nasisigurado kong matapang ito. Namumula na si ate sherine at tila wala na sa sarili. Pero si ate jen at Elais ay parang wala lang sa kanila ang iniinom.