Kuralsız Aşk

2.BÖLÜM

Adele'nin yanından tıka basa dolu karnımla ayrıldıktan sonra arabama atlayıp eve gittim.

Şimdi sıra iş konuşmaya gelmişti. Andrea'ya eve gelmesini yazan kısa bir mesaj gönderip arkama yaslandım.

Uyku bastırınca ayağa kalkıp biraz geniş salonda gezindim. Lorenzo bana adını çok duymaya başladık demişti. Ama ben hiç duymamıştım. Hatta şuan adını bile unutmuştum adamın.

Geri koltuğa oturmuştum ki kapı çalmaya başladı. Kapıyı açıp Andrea'nın içeri girmesi için yana kaydım.

Andrea "Sana da Merhaba." deyip içeri girdi.

Kapıyı kapatıp arkasından bende salona girdim. Kendi evindeymiş gibi koltuğa yayıldı Andrea.

"Kahve ister misin?" diye sordum.

Gülerek "Beni zehirlemeyeceksen olur." dedi.

Gülüşüne aynı şekilde karşılık verip "O da planlarımın arasında aslında." dedim.
Ardından "Bugün şanslı günündesin ama." deyip salondan ayrıldım.

İki kupa kahveyle salona döndüğümde Andrea gevşek tavrından arınmış ve çoktan masaya dosyaları dizmişti.

Kupayı Andrea'ya uzatıp yanına oturdum.

"Anlat bakalım. Plan ne?" diye sordum.

"Bu seferki görevin öyle sandığın gibi hemen öldürüp kenara çıkmak değil. Ama öncelikle avını sana takdim edeyim." deyip masadan aldığı kırmızı renkli dosyayı bana verdi.

Kahvemden büyük bir yudum alıp masaya bıraktım.

Dosyayı açıp ilk sayfaya baktım. Karşımda gayet yakışıklı bir yüz duruyordu. İkinci sayfayı çevirdim. Bu sefer uzaktan gizli çekim yapılmıştı. Yanında üç tane siyahlı giyinmiş koruma duruyordu. Etrafında ise gizlenmeye çalışmış ama benim gözümden kaçmayan birkaç koruma daha vardı.

Adamla işim bittikten sonra böyle bir yakışıklılığı yeryüzünden silmek yazık olacaktı.

Diğer resimlere bakmadan elime masadaki diğer dosyayı aldım.

Burada ise bir sürü beş para etmez bilgi vardı.

Andrea'ya dönüp "Bu dosyaları hazırlarken hiç mi erinmiyorsun? Bu kadar zahmete girmek yerine bana direk sen gereksiz bilgilerini verebilirsin." dedim.

Andrea bana alttan bir bakış atıp "Bilmem anlayacak mısın ama burada senin belki hayatını kurtaracak bilgiler var." dedi.
Ardından "Sandığın gibi basit değil. Adamın etrafı bir sürü koruma kaynıyor. Yanlış bir hareketinde kurşunu yersin. " dedi.

Boş boş yüzüne bakıp " Bana bilmediğim birşey söyle." dedim.

Andrea sabır dilenircesine elimdeki dosyayı aldı ve okumaya başladı.

"Alessandro Giovvanni
26 yaşında
Sözde mimar..."

Andrea arka arkaya bütün dosyayı bitirmişti. Ama pek dinlediğim söylenemezdi. Aklımda başka düşünceler dönüyordu. Mesela bu işin bitiminde Lorenzo ile konuşup artık daha fazla bu işi yapmak istemediğimi söyleyecektim. Cevabını deli gibi merak ediyordum ama içimden bir ses buna izin vermeyeceğini söylüyordu.

Andrea koluma dokununca daldığım derin düşünceler kurtulup "Ne oldu?" diye sordum.

Dalga geçerek "Beni kayda alıp dinlediğin için çok teşekkür ederim." dedi.
Ardından ciddileşip "Diana artık ciddi ol. Konunun da ciddi olduğunun farkına var." dedi.