Olmak ya da olmamak.
Tek mesele bu.
Hayatta herşey olabilirsin ya da hiç birşey.Ama ben neyim bilmiyorum.
Hayatım boyunca annem ve babama iyi bir evlat olamadım.
Kardeşlerime iyi bir abla ve ablama iyi bir kardeş de olamadım.
Ya da etrafımdakilere iyi bir arkadaş da olmadım.Ama olduğum birşey varsa o da kötü olmaktı. Olduğum , olabildiğim tek şey kötü olmak.
Çünkü ne ekersen onu biçersin.
Ben ailemden bunu gördüm.
Annem ve babam bana iyi bir ebeveyn olamadılar. Ablam bana iyi bir abla olamadı. Kardeşlerim bile bana kardeş olamadılar.
Elbette ki böyle olmayı ben istemedim. Hayatın önüme sunduğu tek şey bundan ibaretti.
Yaklaşık 16 yaşımdayken evi terk ettim. Bu elbette kolay bir karar olmadı benim için. Ama o lanet olası evden bir kez çıktığımda geri dönmem mümkün değildi.
Zaten dönmek de istemiyordum.
İşte benim hikayem de böyle başlamış oldu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuralsız Aşk
RomantizmKadere inanır mısınız? İnanmalısınız. Çünkü kader daha biz doğmadan ağlarını örmeye başlar.