AȘK VE MUCİZE ( Yarıda Kaldı)

11.BÖLÜM-HAZIRLIK

YENİ BÖLÜM 🌼
YORUMLARINIZI BELİRTMEYİ UNUTMAYIN🌼
OY VERMEYİ VE TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN 🌼

YAZAR'DAN

Sevgi nedir bilmeyen, birbirinden tahmin ettikleri duyguları karşılıklı yaşayan iki dost. Sanki dünya onları ayırmak istiyor ama onlar birbirlerine sıkı sıkı tutunuyorlar. Neydi hayatın derdi bu insanlarla bi oyun mu yoksa bir imtihan mı?

Öbür tarafta iki tane kuzen Er kuzenler. Biri yurt dışında okumuş bir doktor, ama nasıl doktor çapkın kızların göz bebeği fatih Er. Diğeri ise karanlık işleri ile bilinen gözünü intikam duygusu kaplayan ailesi tarafından küçüklüğünden beri silah ve kavga ile büyütülen Mehmet Asil Er. Mehmet babasının ismi, babası acımasızca gözlerinin önünde yakılarak öldürülmüştü. Neyin intikamını alacağını bahsetmeme gerek yoktur. Annesi mi annesini ilerleyen zamanlarda öğreniriz.

Biraz da asil ile melisayı konuşalım. Asil melisayı görünce gözlerindeki perde inmiş ve gerçek aşkı bulduğunu sanıyordu. Gerçek aşk mı yoksa hata mı yapıyor bunu zamanla göreceğiz. Melisa ise zeki bir kız gerek beyin olarak gerek konuşması olarak. Ama aldığı kararları zekasıyla mı yoksa kalbi vasıtasıyla mı alıyor bunuda ilerleyen zamanlarda göreceğiz.

Bedenleri ortak bir yerde buluşacak, ruhları birbirini takip edecek iki insan. İkisinin sonu da ölüm. İkisinin buluşacağı yerde kara toprak peki ya ruhları da aynı yerde mi buluşacak. Kim kime küsecek kim kimi terk edecek kim kimi sevecek yada kim kimi bırakıp gidecek bunların hepsini zamanla öğreneceğiz. O zaman hadi başlayalım.

MELİSA'DAN

Şansızlık mı yoksa kader mi? Nedir bu yaşanan şeylerin asıl sebebi, nedir bu kadar acı çekmenin, dipsiz bir kuyunun içine düşüp çıkışını aramak nedir? Hayatımız 2 haftada yerle bir oldu. Şimdi ise o enkazdan çıkmaya çalıyoruz. Sanırım yavaş yavaş toparlanacağız.

Koridorda asansöre binmek için beklerken asansör ışık hızıyla açılmıştı. İçine bindiğimde asil'in yanına gitmek için düğmeye bastım. Asansör hareket ederken benim için büyük ama onun için küçük bir haberi ona mujdelemeye gidiyorum. Kafamın içinde ona bu haberi vermek için nasıl konuşacağımı tasarlarken asansör durdu ne çabuk gelmişti.

Koridordan sağa döndüğümde odanın kapısını tıklatıp içeri girdim fakat odada kimse yoktu. Odanı kapısını geri kapatıp arkamı döndüm burada hemşire veya doktor da yoktu burası sanırım hastane koridoru değildi çünkü sadece asil'in odası vardı. Merakım yenik düşüp koridoru gezmeye başladım. Adımlarımı sadece ben duyabiliyorum. Uzun bir camın yanına geldiğimde sağ tarafında Bi oda gördüm ne odasıydı bu. Girip girmemek arsında kararsız kaldığım sırada kapının koluna elimi uzattım fakat bunu engelleyen alev topu gibi eller oldu. Hızlıca arkamı döndüğümde aşinası olduğum surat buz kesmişti. Kolumu bütün gücüyle sıkıyordu. Dayanamayıp "a-asil napıyorsun kolum acıyor" ifadesizce sıkmaya devam ederken sinirlenip kolumu bütün gücümle kendime doğru çektim.

Elinden zor kurtardığım kolumun acısıyla gözlerim dolmaya başlamıştı bile. Neden böyle birşey yaptı. Ne yaptım ki ben. Sinirli ve gözyaşları ile parlayan suratımla ona baktığımda yaptığı şeyin farkına varmamıştı. Daha çok burada kalamazdım suratını bile görmek istemiyordum karşımdaki kişinin. Gitmek için yanından geçecekken tekrar kolumu tuttu, aniden "bırak" diye bağırıp kendimi geriye ittim. Üstüme geliyordu, sinirlenmiş olmalı ki gözleri korkunç koyuluğuna dönmüştü. O gelmeye devam ettikçe ben geriye doğru gidiyorum. En sonunda sırtımın soğuk duvarla buluşması vücudumun kasılmasına neden olmuştu.

Olduğum yerde kaskatı kesilirken karşımdaki korkunç adam benimle birlikte durdu, suratımı başka yöne çevirdiğimde hızlıca elini çeneme koyup sıktı ve kulağıma yaklaşıp " biradaha benden habersiz adım bile atmayacaksın" kulağıma fısıldadığı şeyler benim tanıdığım adama ait değildi. Bu söyledileri beni iyice zıvanadan çıkarmıştı. Tabikide bu söylediklerinin altında kalmayacaktım elimle suratındaki elini hızlıca çekip "ben senin kölen değilim bana böyle davranamazsın" kafamı kaldırıp gözlerine dikmiştim o gözlere bakmak benim için eziyetti. Asil adının karşılığını kaybetmişti neden böyle yapmıştı. Kalbim mi kırılmıştı yok daha neler melisa böyle bir adam için kendini üzmeye değmez.