ANG KWENTO NG BROKEN HEARTED

CHAPTER 5

CHAPTER 5

"Omg. Guys, I gotta go. I'll be right back."

"Sus mang i-stalk ka nanaman."

"Shut up Blue! Mind your own business."

"And you are my business." Nag smirk si Blue sabay kindat.

"Yuck! Eww! Kadiri! Dyan ka na nga!" Nag walk out si Crystl at sinundan nga yung poging sinasabi niya kanina. I think he's a gay. Kawawang Crystl.

Naiwan kaming dalawa ni Blue. Yan nanaman yung titig niya. Nakakapangilabot! Sheez.

"What?!"

Ayan nanaman yung smirk niya. Mapapatay ko to.

*ring ring ring*

"Yes hello? ... Ha?! ... Sigesige."

"AL... Emergency lang saglit. Babalik ako agad wag ka aalis dito ha."

"Lahat nalang ba ng tao mang-iiwan sakin?" I looked at him with a teary eye.

"Ayst. Andrama mo! Emergency nga diba? Tsaka di kita iiwan babalik ako agad basta diyan ka lang."

"Fine!" Sinubsob ko nalang ang mukha ko sa mesa. Nakakainis! Mag-isa nanaman ako. Mas lalo kong namimiss si Erik.

Hindi ko na namalayan ang pagpatak ng mga luha ko.

I cried myself silently.

"Ma'am ito na po yung order ninyong mash potato."

What?! Bigla akong napatigil sa pag-iyak sa narinig ko. Oo nga pala, muntik ko nang makalimutan na nasa Jollibee pa pala ako. Teka... anong mash potato?

Pinunasan ko agad ang luha ko at hinarap ang waiter.

"Huh? Hindi po ako umorder."

"Pero sabi niyo po kanina mash potato."

Huh? Ah! Naalala ko na. Yun nga pala yung joke ni blue kanina. Mash potato? Ni hindi nga ako natawa.

"Kunin nyo na ma'am bayad naman na to ni sir."

Nakatulala lang ako dun sa waiter. Baby blue eyes siya. Ang ganda ng mata. Mala Zac Efron. Kaso mata lang yung maganda sa kanya. Well, may itsura naman siya kahit pano.

"Ma'am?"

Para akong sinampal at nagising bigla.

"Oh! Sorry. Sorry. Sige akin na. Pwede mo naman kasing ilapag sa table diba."

"Sorry din ma'am. Concern lang po ako sa inyo. Akala ko kasi hinimatay ka nang dilat. Sige po enjoy your meal."

What the hell...