ANG KWENTO NG BROKEN HEARTED

CHAPTER 29

CHAPTER 29

Sa classroom.

Prof: blablabla

Ako: lingon kay Jake, tingin sa harap. Tapos lingon uli kay Jake. Tapos tingin uli sa harapan.

Jake: Tulog -___-

Katabi ni Jake: Kalabit, kalabit.

Nilingon ko yung kumalabit sakin.

"Ate, tanong ko lang. Pano mo daw po ba gustong maligawan?"

"Huh?" Anong problema neto?

"Like gusto mo ba haharanahin or sasayawan or isu-surprise or what?"

"Bakit?" Liligawan ba niya ko. Err diko siya type please lang!

"Ahh.. wala lang." Sabay lingon kay Jake na nakasubsob ang mukha sa desk.

Aha! Mukhang alam ko na ah. At mukha ring hindi tulog si Jake.

"Hmm... parang gusto ko yung una mong sinabi." Haha. Haharanahin? Omg.

Narinig ko na kasi yan si Jake kumanta. Baka lagi siya sa bahay diba?

Medyo sintunado lang nga tapos gumagawa siya ng sarili niyang lyrics kasi mali mali yung lyrics niya pag kumakanta eh!

"Ehem... thank you po." Tapos sumulyap uli siya kay Jake tapos si Jake naman biglang nagising na. Ambilis naman?

Hahaha! Obvious naman masyado tong mga to. Talaga to si Jake! Pinatanong pa sa iba. Napakatorpe talaga.

-------------------------------------------------------

Kinabukasan.

She said 'boy you better say youre sorry'

Dont think forgiveness will come easy

Cause its all that I have to give

And boy I get the strangest pleasure

Just sitting on these city roof tops

And see the lights that go on for miles.

Rose petals scattered all over the room at mga picture namin ni Jake na napuno sa mga dingding, romantically arranged ang buong kwarto, at ang gwapong mukha ni Jake na may hawak na gitara. Yan agad ang tumambad sakin pag gising ko.

Marunong pala siya mag gitara?

Natatawa nga ako na naiiyak eh.

Medyo sintunado parin kasi siya pero mukhang alam na alam naman niya yung lyrics ng kinakanta niya.

And Im dreaming all the time

My heart is racing, yeah

Im dreaming all the time

Wont you be mine?

Nakatingin lang siya sakin na para bang sinasabi niya sakin yung bawat lyrics.

Parang narinig ko na dati tong melody na to.

Amber Lynn, Ive got three days to keep away

Ive been waiting on that white horse, oh for all these days

Amber Lynn, you've got me all wrong

Sweet love of mine, bring me closer to that florida line

Amber Lynn wont you be mine?

And take me away, tonight.

Tama. Ito nga yung laging sinisipol ni Jake tas bigla niyang iinsert ang pangalan ko.

Seriously. Alam ko naman na gagawin niya to. Diba pinapili pa nga ako?

Pero diko naman expected na magiging ganito. Kahit alam ko na, shocked parin ako. Nakaka touch talaga.

Kahit kasi lagi ko siyang pinagtatawanan pag kumakanta siya dahil masyadong trying hard, ginawa parin niya.

Tumayo na siya at ngumiti sakin.

"I love you."

Naiiyak nako.

Alam kong gusto nya ko pero ngayon niya lang sinabi sakin yan.

Tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng mga luha ko.

"Aalis ka na ba talaga?" Yun nalang ang nasabi ko sa kanya.

"Depende." Napapunas naman ako bigla ng luha ko at hinarap siya.

"Depende san?" Ilang gabi ko ng iniyakan yang pag alis niyang yan tas di naman pala siya sure. Kainis!

Tumingin siya sakin at ngumiti ng nakakaloko.

"Depende kung sasagutin mo na ko ngayon, edi hindi na ako aalis."

Ah! Ganun pala ha.

I pulled him closer and kissed him on the lips.

While kissing, biglang bumalik lahat ng alaala simula nung muntik na akong magpakamatay at nakilala ko ai Jake. At lahat ng mga pinagdaanan namin hanggang sa mga kaganapan ngayon.

And then na realize ko, may dahilan pala lahat ng nangyayari.

Dahil kung hindi ako nasaktan,

kung hindi ako iniwan,

kung hindi ako nasaktan ng sobra,

kung hindi ko ginustong magpakamatay,

hindi ko rin makikilala si Jake.

Dahil sa kanya naging masaya ako ulit.

Para akong nagkaroon ng second life.

Kung gaano kasakit yung naranasan kong heart break,

ganun naman din kasarap ang magmahal ulit.

"Is that a yes?"

"Obviously. Napaka slow mo talaga."

He smiled widely.

"Sorry ha. Hindi ko kasi masyadong na feel eh. Pwede isa pa."

Then he kissed me.

"I love you too Jake."