Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort

O.1

POV Zola

'Wow! Het is echt superlang geleden dat ik zo gedanst heb! Heb gewoon geen conditie meer'. Lize lacht 'Onze mama word oud..' Ik knik en lach 'Ga eventjes wat drinken halen, ben zo terug'. Met lood in m'n voeten probeer ik zo recht mogelijk een weg te zoeken naar de bar, niet van de alcohol maar ik ben werkelijk kapot. Sinds Lynn ben ik eigenlijk niet meer wezen stappen, m'n ouders vonden dat ik de keuze had gemaakt om mama te worden, dingen laten hoorde daar ook bij. Ze hadden gelijk.. In m'n tasje zoek ik naar m'n mobiel, shit.. die ligt nog in de badkamer.  In m'n onbewust kijk ik niet uit en knal ik keihard tegen iemand aan, m'n enkel maakt een rare beweging en binnen no-time lig ik tussen de dansende mensen op de vloer. 'Fuck.. Gaat het wel?' Wazig zie een hand voor m'n hoofd bewegen, langzaam knik ik. 'Hier.. ik help je' Ik pak iemands hand en probeer op te staan. Eenmaal kijk ik in die iemand zijn ogen, wauw! 'You're allright?' vraagt ie, maar 'k blijf maar staren. 'Sorry.. uhja, het gaat wel' Hij lacht 'Het spijt me.. kan ik het goed maken, uuhm?' M'n wangen blozen 'Zola,' 'Kan ik het goed maken Zola?'

Hij reikt zijn hand en samen gaan we opzoek naar een vrij plekje. Hij besteld wat drinken 'Bedankt, uhm?' We lachen 'Ik maak niet echt indruk hé.. Aangenaam, Ik ben Kaj' Volgend door een knipoog smelt m'n hart, gosh dit word hopelijk nog een lange avond. 'Wachten er geen vrienden op je? Bedoel dat ik je niet wil ophouden?' verontschuldig ik me als ik me besef dat we al bijna 2 uurtjes aan het praten zijn. Kaj schud z'n hoofd 'Die vermaken hun vast wel.. Beter dan ik me vermaak kan haast niet' Verlegen schud ik m'n hoofd 'Das lief van je..' Hij pakt mijn hand en geeft er een kus op.

'ZOLAAAAATJEEE! IK GA NAAA..AAAAR UHM, IEMAND Z'N HUIS, JIJ RED HET WEL TOG? HEB JE DE SLEUTEL? ' Lize staat smoorbezopen voor m'n gezicht te dansen, ik moet er wel om lachen 'Jahoor lieffie.. veel plezier!' Ze zwaait en verdwijnt opnieuw tussen de menigte 'Dat is m'n beste vriendinnetje.. Lize' Hij knikt 'Wonen jullie samen?' Ik schud m''n hoofd 'Neenee, ze logeert af en toe bij ons' Kaj loopt naar de bar en bestelt opnieuw wat drinken. Als hij terugkomt vervolgt hij het gesprek 'Dus je woont nog bij je ouders?' Slik, slik.. Op één of andere manier doet het me toch steeds te veel. 'M'n ouders zijn een halfjaar geleden overleden tijdens een ongeluk, maar ik woon nog wel in het huis, nog voor een tijd' fluister ik erachter aan. Kaj schrikt duidelijk, bied meteen zijn excuus aan na zijn vraag. 'Je kon het niet weten,  geeft niet'. Ik kijk op m'n horloge en zie dat de klok bijna 3 uur slaat, eigenlijk ben ik wel moe.. 'Het spijt me maar 'k denk dat ik naar huis vertrek.. vond het erg gezellig maar m'n lichaam houd er een beetje mee op' Kaj knikt 'Zal ik je naar huis brengen, wil eigenlijk niet dat je alleen gaat' Vlinders vliegen door heel m'n lichaam 'Graag'.

We wurmen ons door de drukte, snel pak ik Kaj z'n hand, bang om 'm kwijt te raken. Hij kijkt naar mij en lacht. Met buikpijn van het lachen komen we aan bij het huis 'Hier is het..' Verstopt in Kaj z'n sjaal wijs ik naar het best grote huis op de hoek van de straat. 'Wauw! Mooi huis!'. Ik knik 'Bedankt voor vanavond' Kijkend in z'n ogen geef ik een kus op z'n wang, waarna een zoen volgt. 'Ik kan natuurlijk je sjaal nu niet teruggeven... ' fluister ik 'Die twee meter doen je kou vatten, nu moet ik wel met je meelopen tot de ingang' We lachen en lopen naar de voordeur 'Wil je blijven? Sorry.. stomme vraag' M'n wangen blozen rood, verlegen kijk ik naar de deurmat 'Had al gehoopt dat je het zou vragen..' Een glimlach vormt op mijn gezicht. Beide trekken we onze jassen uit 'Bedroom?' lacht Kaj als ik knikkend de trap op loop, belanden in mijn slaapkamer.