BÖLÜM2️⃣

306 15 7
                                    

Selamlar ve iyi okumalar🙏❤️

Okuldan çıkmış her zamanki parkımıza doğru yürüyorduk. Kaan'a henüz soru sorma fırsatım olmamıştı. Çünkü tenefüste ya hemen dışarı çıkıyor ya da kendisiyle tanışmaya gelen kızlarla uğraşıyordu.

Deren hep olduğu gibi kendisine bir Icetea, bana da muzlu süt almıştı.
Ve ona hâlâ akıl danışmamıştım. Pat diye söze giriverdim.
"Erhan benden hoşlanıyormuş. Bütün yaz beklemiş. Şans istiyormuş. Çok istekliydi ben birşey hissetmediğimi söyledim ama bence bir şansı hakediyor. Hâlâ bir cevap vermedim. Sana da bir danışayım dedim ama-"

"Tamam kanka anladım, ne konuştun ya" nefesimi verdim. Tam o sırada jeton yeni düşmüş olacakki "Ne hani şu maviş olan Erhan mı? Bizim sınıftaki hani?"

Bu haline göz devirip , cevap verdim. "Ayyy evet o he o"

"Yaa kanka bi şans ver bence hem onun geçen sene ki sevgilisi vardı ya Aslı, hani şu üzerine bilerek kahve döken ama yanlışlıkla ayağına yatan, sana kafayı takan kız"

Evet o kızı hatırlıyordum. İlginç bir şekilde ne zaman karşılaşsak her seferinde bir "YANLIŞLIKLA" vakası oluyordu.
" Eeeee",

"Eesi kanka ona da iyi bir kapak olur hem."

Birine nispet olsun diye sevgili yapacak değildim. "Saçmalama ya, sadece bir şans o da hakkettiği için. Genel olarak , bir yanlışını görmediğim için. Belki bakarsın uyuşur kafalarımız?"

O sırada çoktan parka gelmiş, çardağa yerleşmiştik. "Bilmiyorum kanka. Sen yine de sizden olursa beni boşlamak filan yok ben senin en best kankinim okey?" Dedi ağzını yayarak.

"Olur mu öyle şey en best kankiiimm" dedim. Gülerek. 

Daha sonra ikimizde evlere dağılmıştık. Kapıyı açtığımda, yine aynı şeyle karşılaşmıştım. Soğuk ve sessiz. Bomboş, eşyaları olan 4 duvarlı bir yapı.

Evet tek başıma yaşıyordum. Annem ve babam ben 5 yaşında iken boşanmışlardı. O saatten sonra babam resmen yokolmuştu. Ne bir iz ne bir haber. Ben 8 yaşımdayken ise annem bana sözde *daha iyi bir hayat* için yurtdışında çalışmaya gitmişti. Tabii ben eğer Semiha Teyzeyle konuşurken "hayatımı doya doya yaşayamıyorum. Hamitte beni tek başıma bırakıp gitti. Baharımı yaşayamadım" cümlelerini duymasaydım buna inanabilirdim.
Annem sözde baharını yaşamaya gitmişti. Beni ise en yakın arkadaşı, eşi ölen ve beni annemden daha çok benimseyen Semiha Teyzeme emanet etmişti. Her ay benim için Semiha Teyzeme para gönderiyordu. Onun o paradan kullandığına çok nadir şahit olmuştum. O paralara genelde hep geleceğim için dokunmazdı.

2 sene önce artık bir genç kız olduğum ve onunlayken rahat edemeyeceğimi düşündüğü için, kendine ait olan alt daireyi vermişti. O zamandan beri bu ev genelde Derenle buluştuğumuzda yada toplanıp parti yaptığımızda şenlenirdi.

  Kendime gelip, üzerimi değiştirdim. Daha sonra kendimi yatağa attım ve sosyal medyada dolaşmaya başladım. Bir yandan da Deren'in attığı komik videolara göz atıyordum. Tam uyumaya karar vermişken, odayı bildirim sesi kapladı. İnstagrama girdim ve bildirime baktım.
@kaanbostancii_ seni takip etmek istiyor.
Evet bu Kaan, okuldaki Kaandı. İsteği kabul edip geri takip yaptım.
Aklıma bugün ki mevzu geldiğinde parmağım mesaj yazmak için hareketlendi.

@misraakin: Selam

Evet iyi bir girişti. Yani sanırım... Anında Görüldü* olduğunda yazmaya başladı.

@kaanbostancii_: Selam :)

@misraakin: Kaan,ben birşey sormak istiyordum da bugün pek fırsatım olmadı.

@kaanbostancii_: İsmini nerden bildiğimi soracaktın değil mi?

Gördüğüm mesajla biraz afalladım. O sırada bir mesaj daha gelmişti.

@kaanbostancii_: Sanırım bu evet demek :)?

@misraakin: Evet.

  @kaanbostancii_:
Seni takip ettiğim birinin storysinde görmüştüm. Ordan tanıyorum.

Kimin storysinde gördüğünü merak etsem de, sormadım. Sadece anladığımı söyleyip, iyi geceler diledim. O sırada aklıma Erhan geldi. Wattsapp'a girip yazmaya başladım.

Mısra: Selam Erhan. Senin bir şansı hakkettiğini düşünüyorum. Bence birbirimizi daha yakından tamımamızda bir sorun yok. Yarın gel, başla. İyi Geceler🌼

Evet mükemmel bir mesaj,
Şimdi uyuyabilirim. Sabaha alarmımı kurup, ağırlaşan gözlerimi kapadım.

Okuldaki KorumaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin