IT MUST BE LOVE TRS#1(Completed)

Chapter 1

DOE-eyed.

Pouty lips.

E-err nevermind my cute little nose.

Natural brown hair.

Brown skin-toned.

Thicc but long-legged.

Back straight up.

Chin up.

Respected.

Famous.

Average.

And. . .

Voluptuous.

Yup. That's me.

I flipped my hair as I sashayed my way thru the corridor. Nvm those hungry stares coming from boys and death glares from girls, I used to it. Sa tagal ko ba naman sa mundong ito hindi pa ako masasanay? 

Kakakuha ko lang ng sched ko sa registrar at may 42 units din ako. Papalapit na ako sa locker room nang may makasalubong akong model-type na girl. She's skinny like isang hampas lang ng hangin lilipad na 'to. Chinky eyes, high cheekbones, thin lips, she has this giraffe-like neck. Yes, giraffe-like, pagkahaba-haba ba naman kasi ng leeg.

Nang magka-face-to-face kami she eyed me from head to foot. Aba. Humalukipkip ako sa harapan niya.

"Like what you see?" 

I said, coolly.

She sneered. Natigilan ang lahat ng nasa paligid namin tila alam nilang may paparating na bagyo. At alam ng lahat na walang magpapatalo. Nagkatinginan kami ng giraffe at. . .

"Oh my ghad Chasty! Tumaba ka!" 

Bulalas nito.

"Hoy, Claritta makapagsalita ka ng mataba. This is what they called voluptuous body."

Ungot ko with matching swirled around pa. Pero true to her words, tumaba nga ako. Pero kahit papanu curvy parin ako, sadyang napabayaan lang ako sa kusina nitong nagdaang summer.

"Chasty, how many times did I tell you that its's 'Clarrit' not Claritta. For pete's sake! Remove the 'a'! It's sounds like I'm so gurang na."

Napapapadyak pang sabi nito. Bigla na lamang kaming nagkatawanan at parang nakahinga ang lahat sa paligid namin. Oh btw, Claritta is my best friend since elem. Ganito lang talaga greetings namin kapag nagkikita. 

Pagkatapos naming magbatian or more on 'mag-laitan', sabay kaming naglakad papunta sa kanya-kanyang department. I take BSBA while she takes BSTM kaya magkaiba talaga kami ng departamento. This is our last year kaya magiging kaliwat-kanan ang projects namin.

PAGOD akong sumakay sa van namin na naghahatid-sundo sakin. Halos gusto ko ng mahiga dito sa backseat kung sana lang ay komportable dito why not. So much for the first day. Argh.

Forty minutes lang ay nakarating na kami sa bahay. Pagka-park ni manong Rene sa garahe agad akong bumaba at naglakad sa pinto ng bahay, pagkapasok mo sa bahay namin ay isang malapad staircase ang bubungad sayo. Bago makarating sa staircase ay madadaanan mo muna ang salas at dun ako napatigil nang may makita akong hindi familiar na likod. That's not my kuya I would know if he was because kuya has a lean shoulder while this man who's back is facing me was broad. Halatang alagang gym.

The intense air around them subsided when my dad noticed my presence. He flashed me his smile which cause his face to drawn lines as he stand up and strode his way towards me, napangiti narin ako.

"Andito na pala ang unica hija ko."

Iginiya ako ni dad palapit sa lalakeng nakatalikod sa amin. Hindi ko pa man nakikita ang mukha nito bigla nalang akong pinanlamigan I didn't know why I suddenly felt the urge to run away but I restrain myself, nakakahiya kapag bigla nalang akong tumakbo.

"Cold?"

"I'm not." Agad kong sagot sa tanong ni daddy.

"No, hija. Tinawag ko si Cold."

My face contorted in confusion. Ha? Si daddy talaga bangag.

"Cold, this is Chasty Rose, my youngest daughter."

Kahit naguguluhan sa sinabi ni daddy hindi ko nalang iyon pinansin. Agad nabaling ang attention ko sa lalake nang tumayo ito mula sa pagkakaupo sa sofa. Oh boy, he's towering me. I bet he's six footer.

Lumingon ito. Pero ako lang ba? Or parang nags-slow motion talaga yung paglingon nya?

Bigla akong napanganga nang makaharap na siya nang tuluyan. Oh holy mother of cow. What a gorgeous man! 

"Hi, Chasty." I swallowed hard when I heard that raspy voice. He maybe piqued my attention but man. . .

Why those green eyes are somewhat familiar?