Papatyalar Ölene Kadar #Wattys2018

#20

Bölüm şarkısı:

Lana Del Rey-Pretty when you cry

*****

1 hafta önce Asrın'la bara gitmiş ve o olayı yaşamıştık. Sorduğum sorudan sonra odadan çıkmıştım. Ve Asrın beni buraya bırakmıştı. Yol boyu hiç konuşmamıştık. Ve 1 haftada hiç konuşmadık. Gerçi kimseyle konuşmamıştım. Mertcan bir kaç kere ısrarla beni görmek istese de kabul etmemiştim. Aynı şekilde Asrın da arıyordu. Ama yanıt vermiyordum. Mila'ya da söylememiştim bu konuyu.

İçimde bir şeyler kırılmıştı. Hiç bir şey yapmak istemiyordum. O günü düşünüyordum. Asrın neden cevap vermemişti? Bu soru rahatımı bozuyordu.

Oturduğum salıncakta rahatsızca kıpırdandım. Bakışlarımı tam karşımdaki ağaça dikmiştim. En az onun kadar ruhsuz hissediyordum. Yanımdaki boşluğa birinin oturmasıyla bakışlarım sağıma döndü. Tanıdık koku etrafımı sarmıştı. Yüzüme bakmadı. Bakışlarım ellerine kaydı. Küçük bir kutu vardı. Bakışlarım yeniden ağaçı buldu. Asrın'la aramda iki kişi oturacak kadar yer vardı. Yana kaydım. Başımı dizinden biraz yukarı koyup ayaklarımı uzattım. Elindeki kutuyu yere bıraktı.

"Özür dilerim"

Fısıltı gibi çıkan sesi kulağıma ilişti. Elini yanağıma koydu. Bakışlarım gözlerinde durdu. 1 haftadır hasretinde olduğum yeşilleri bana bakıyordu. Yorgun olduğu her halinden belli oluyordu. Yanağımdaki elini dudaklarıma çekip avuç içini öptüm.

"Sana ihtiyacım var, küçük kız"

Elini kaldırıp saçıma koydum. Bunu bekliyormuş gibi elini saçlarımda hareket ettirdi. Rahatlamıştım. Gözlerim istemsizce kapandı. Gözümden akan yaşa engel olamadım.

"Asrın?"

"Efendim, güzelim?"

"Bir daha böyle olmasın. Olur mu?"

Elini tutup gözlerine baktım.

"Senden ayrı kalamıyorum. Buna engel olamıyorum. Elimde değil"

Gözlerimi kurulayıp yanağımı avuçları arasına aldı.

"Özür dilerim. Sana bunları yaşattığım için özür dilerim. O oda..."

Parmağımı dudağına bastırdım susması için.

"O günü konuşmayalım"

Başını salladı. İstemesem de başımı dizlerinden kaldırdım. Oturur konuma geldikte kollarımı boynuna sardım. Hiç beklemeden güçlü kolları belimi sardı.

*****

Masal'ı görmek istediğim için eve gelmiştik. Gerçekten özlemiştim. Neyse ki Efecan evde değildi. Şu an onu görmeyi gerçekten istemiyordum. Konuşursak kavga ederdik.

"İyi olduğuna emin misin?"

Bakışlarım Öykü'yü buldu.

"Biraz yorgunum"

Başını salladı.

"Dinlenmek ister misin?"

"Masal'la vakit geçirmek istiyorum"

Gülümsedi. Oturduğu koltuktan ayağa kalktı.

"O zaman bizim odaya çıkalım. Uyuyor"

Başımı salladım. Birlikte yukarı çıktık. Odaya girdiğimizde beşikte ayaklarını havaya kaldıran Masal gülümsememe sebep olmuştu. Yanına gidip dikkatlice kucağıma aldım. Eve geldiğinde daha küçüktü. O güne kıyasla büyümüş gibiydi. Masal'la birlikte yatağa ilerleyip oturdum. Öykü yanıma oturup omzuma dokundu.