Invisible Love String | COMPLETED ✔️

PROLOGUE

"Yla, kailan ka magboboyfriend?" isa nanamang nakaririnding umaga ang narinig ko mula kay Mommy.

Required ba talaga na kapag malapit kana mag 18, mag boboyfriend na? I'm just 17 years old turning 18 and the fact that Mommy's want me to have love of my life is alarming! Weird diba?

Natatawang umalis sa harap namin si Yaya Pam na humahagikgik pa, pinanlakihan ko lang ng mga mata 'to. Yaya Pam is very close to our parents, and ofcourse kahit hindi halata sa personality ko aaminin ko na napamahal na din sa'kin si Yaya Pam, since 9 years old ako kasama ko na siya.

"Hayaan mo nga siya Alena, she's not ready for that thing, isa pa just wait for her and stop being paranoid about your daughter's future!" si Lola na sinabayan pa ni Mommy.

Napupuyos kong binaba ang kinakain at umiling na titigan sila sa pagtatalo nila, dahil mas mukhang magtatalo pa si Mommy at Lola.

"I can't believe you Ma! Yla is turning 18 and dapat may ipakilala na siya! Hindi ako mapakali na nakikita ang mga kaibigan niya na masaya sa mga karelasyon nito, and the fact that Yla don't have that is unbelievable!" ninenerbyos na tugon nito sabay pasada ng tingin sa'kin na kala mo ang laki ng kasalanan dahil walang maipakilalang boyfriend.

I rolled my eyes and sighed heavily.

Okay, here we go again, I'm starting to lose my appetite this morning.

Okay, aaminin ko, hindi ko bet ang mga ganitong bagay, my happiness is in the things in materials like makes-up, accessories and other things, I'm party-goer too, something like that is my happiness, at ang pagboboyfriend ay wala sa sistema ko, I want to enjoy my life not in that way kasi alam ko nakakastress ang mga ganun.

Makita mo palang ang mga kaibigan mo na naiistress sa boyfriend nila, napapangiwi na ko. Duh, as if one day maranasan ko yan, pero hindi ko naman nakikita ang sarili ko ron.

"How about the son of Lopez's si Andrei anak? Diba kaibigan mo 'yun?" Mommy suggested.

Mas lalo kong pinaikot ang mata ko at tuluyan ng tumingin sakanya na walang emosyon.

Napipilitan namang napangiti si Mommy.

Seriously Mom? I can't believe you.

"Mom, please--" I begged "Please I want to eat? I don't want to lose my appetite."

Mommy sighed, I sighed too.

Napailing naman si Lola, samantalang si Daddy ay wala pa ring sinasabi ganun din si Lolo, nakailang subo pa ako bago nag-pasyang umalis sa hapag.

"Are you done?" si Dad, samantalang patuloy na nanahimik si Mommy.

Napatingin ako dito sabay tango at lumabas sa bahay para pumunta sa pool area.

"Ma'am Yla, may ipag-uutos po ba kayo?" Tanong ng isang katulong na inirapan ko lang sabay iling.

I want to be alone, I don't know why my parents obsessed to look someone who fits me! Sabi nila swerte sa pamilya yung ganon kaindependent samantalang hindi naman sa'kin, I know their reasons too na ayaw nila ko mapag-iwanan, sa'kin walang kaso kung maiwanan ka e, pero sakanila? Ayoko nalang magsalita.

Hindi ko alam na sinundan pala ko ni Daddy sa Pool Area napatingin ako rito, at tinuon agad ang paningin sa pool.

"Yla" Daddy called.

"Hmmm?" lingon ko rito, unti-unti siyang tumabi sa'kin.

"I'm feel sorry for the act of your Mom about that thing, I didn't have chance to defend---" hindi na tinapos ni Daddy ang sinabi niya dahil agad ko siyang pinutol.

"It's okay Dad, I'm just a bit tired, and the fact that Mommy pressured me on this things, It's suffocates me, I don't want to be rude, but Mom--" iling ko, "I don't know why she's obsessed with that thing, I want to enjoy my life, I'm just a kid."

Daddy sighed heavily.

"I know, pero alam mo naman diba--" hindi ko na ulit siya pinatapos.

"Dad---" malumanay kong tugon, "please I want to be alone"

Hindi parin tumitigil si Dad kaya napatingin ako rito, alam ko naman na sobrang spoiled ako at aaminin ko na hindi ako ganun kasweet sa mga magulang ko, pero si Daddy, makita mo lang na ganun ang mga mata niya, kapag alam ko nasasaktan ko na siya, hindi ko kinakaya bakit kapag kina Mommy ayos lang.

Kung ako ang papipiliin gusto ko katulad ni Daddy ang magiging lalaki ng buhay ko, napakaswerte ni Mommy dahil nakahanap siya ng katulad ni Daddy, busy man sa trabaho palagi paring may oras sa pamilya, sobrang maintindihin at mapagmahal.

"Why are you smiling?" Daddy teased me.

Pinanlakihan ko lang siya ng mga mata. He continue to teased me!

"Dad!" I called him hysterically, natatawa parin sa sinabi niya.

He laughed.

"Okay, okay" pag-alu niya "You won, I just want you to feel alright" the sweetest words better than 'I love you', I smiled.

"Yan, gumaganda lalo ang anak ko." Pagmamalaki niya, napailing ako at niyakap siya. Ewan ko sayo Daddy, basta hindi kita matiis, I'm always want you to be happy.