Invisible Love String | COMPLETED ✔️

CHAPTER 3

HATE

Dali-dali akong bumbaba sa sasakyan dahil sa labis na irita sa ginawa ni Mommy hindi ako makapaniwala na hindi man lang siya nag-padala sa inis ko sa taong naghahatid sa'kin ngayon patungo sa bahay nila Betty I can't believe her!

Hindi ko na nilingon ang driver dahil alam kong aasarin lang niya ako sa mga titigan niya, I can't help it, mababaliw na 'ko, should I consult Daddy too, para maalis siya?

Sa isiping 'yon baka lalong lumala, lalo lang ako madidiin, gosh Yla why this happening to you? You're the most snobbish teen girl bakit ka nag-papaapekto sa Driver na yan na walang ginawa kundi inisin ka?

Nang makarating kami agad akong bumaba sa sasakyan na hindi man lang iniimik ang driver natigilan ako dahil sinalubong ako ni Andrei, siya pala ang nauna sa pag-punta napabuntong hininga ako at binigyan ko siya ng nagtatakang tingin dahil napatulala siya sa likurang bahagi ko, I can't help but to noticed his expression na may halong gulat at pagkamangha alam ko na kung sino ang tinitignan niya.

Napatingin ako kunwari wala lang sa'kin, inosenteng nagpapalit palit ako ng tingin sa dalawa namamahanga din ang iginawad ko, kunwari hindi naaasiwa.

Tumikhim ako bago nag-salita dahilan ng pagkaputol ng titigan at pagkabaling ni Andrei sa'kin "A-aahmm magkakilala kayo?" I said without humour in my statement.

"Oo" si Andrei, seryoso at may halo paring pagkamangha.

"Tssss" narinig kong bulong ng Driver ko! Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya.

What the!

I turned to him with so much hatred naiinis ako wala na nga siyang modo sa'kin pati pa pala sa mga kakilala ko!

"Pwede kana umalis hintayin mo nalang ako ng mga alas sais ng hapon"  diretsahan kong tugon at hinila si Andrei palayo sakanya, hindi na hinintay na mag-salita pa siya ng kung ano.

Nakakainis magkakilala sila ni Andrei? Pa'no paanong, hindi kaya? Hindi, bakit mo iniisip yun Yla?

Pumasok kami sa loob sinalubong kami ng mga kasambahay, they said Betty's locked herself simula ng pagkauwi niya sa Party kagabi at hindi pa lumabas sakanyang sikid kaya nag-aalala sila even her parents walang magawa sa anak, ayos daw na pumunta kami ni Andrei dahil kami lang ata ang makakapagpalabas sakanya, sobrang nag-aalala sila sa kay Betty,  nag-dala kami ng pagkain ni Andrei para sa kaibigan dahil hindi pa raw kumakain to simula ng nilocked niya ang sarili niya sa kwarto niya.

Gosh Lance, I hate you too so much!

Si Andrei ang kumatok at nakailang ulit pa bago mabuksan ni Betty ang pintuan, sa itsura ng kaibigan ng tignan namin 'to mugto ang mga mata at ang mga buhok ay magulo. I turned to her with so much sadness dahilan ng pagyakap ko sakanya nang mailagay ko ang pagkain sa mesa ng kwarto niya.

"We're here, 'wag ka nang malungkot" Pag-alo ko na sinabayan ni Andrei.

"Tama, isa pa Lance doesn't deserve you, tignan mo nalang ang nangyari sa---" pinutol ko si Lance dahil umiiyak nanaman si Betty sa mga sinabi niya sinamaan ko ng tingin ang kaibigan at binigyan lang ako ng peace sign, so ako ako ang nag-wagi sa 'Comfort Operation' na nangyari ngayon.

Hindi ko alam kung bakit ba sobra akong naapektuhan sa nangyari sa kaibigan ko, samantalang kapag ganito sila, ako pa yung magpapalala sa sitwasyon.

"Tama na, you look like-" hindi ko madugtungan ang panunuya, dahil, dahil naaapektuhan talaga ako! "gosh, Betty! It's okay! Walang true love sa 18 years old!" Hindi na nakayanan ang sarili.

Napabuntong hininga si Betty at seryosong napatingin sa'kin samantalang si Andrei, ayon at siya na ata ang kumain sa mga pagkain dito na dala para sa kaibigan.