The Campus Epic Girl [SOON TO BE FINISHED]

Chapter 49: Commotion

Long time no update? Yes, i'm so sorry! :(

--x

Chapter 49: Commotion

Betty's Point of View

"Utang na loob, makinig kayo sa akin! Gusto ko ipaalam sainyo ang story namin ni bebe Luke." Napatigil ako, ano daw? Bebe Luke?! Ako lang pwede ang tumawag sakanya 'nun! Landi neto.

Huminto ako at tinitigan itong maladutay na bading na ito, "Let's go..Betty." Tiningnan ko siya, "Ayoko. Gusto ko marinig ang storya niya!" Sasagot pa sana siya pero tinakpan ko na ang bibig niya.

Hindi ko siya muna pinansin at pinanood ang paggalaw ng bading na ito sa harapan ng mga tao. Nagsimula siya, "Matagal na akong may lihim na pagtingin kay Luke 'nun, baliw na baliw ako sakanya yung tipong mga simpleng bagay kinikikig na ako."

"Don't listen to his, stupidness." Komento naman ni Luke. Nakatitig na lamang siya dito, walang emosyon. Mukhang galit na din 'to, haha! Pero gusto ko marinig ang excuse ng bading na 'to!

"Batiin niya lang ako, feeling ko mababaliw na ako. And then dumating ang day ng prom, hindi ko akalaing siya ang knight-in-shining armor ko. Although, hindi naman talaga.

Pero still, i thanked him for being such a guy para sa akin, syempre crush ko siya. Magtatanga-tangahan naman ako, wala eh. Tapos nagtapat siya sa akin kung pwede manligaw, nagulat ako..

Kasi sino ba naman ako para ligawan ng isang Luke Riel Galvez? Kaya at first hindi ako naniwala, but unti-unti natanggap ko ang fact na 'yun. We have deep conversations, sometimes. Napapaikot niya ako sa mga salita niya, i don't know why.

Sa tingin ko iyon ang talent niya! Ha-ha-ha. Ang galing no? Nalaman ko pang may fiancé siya pero go lang ako ng go! Hey. But then i realized, bumping with him was a mistake.

i found out from somewhere. Pinagpustahan lang pala nila ako, pagsinagot ko siya. He'll get the prize napag-usapan nilang magkakabarkada. Ansakit. Hindi ako nakinig sa ibang tao, dahil lang sakanya. What a life?

Hindi man lang niya naisip ang mararamdaman ko, manloloko s'ya! Walanghiya! Urgh. Huhuhu, nakakainis. Selfish, g^g0!!!"

Nanigas ako sa kinauupuan ko noong narinig ko ang mga salitang 'yon. Para bang pinatatamaan ako, pakiramdam ko storya ko ang ikinukwento niya. Napatingin ako kay Luke at bigla nalang niyang hinila ang kamay ko paalis sa grill na 'yon. "Were done, to all of his sh*ts. Now tell me, naniniwala ka ba sakanya?" Umiling ako.

Alam ko namang hindi niya gagawin 'yon pero may part sa akin na nasasaktan ko dahil, pakiramdam ko tinatamaan ako doon sa kwento niya. Hindi maganda pakiramdam ko.

"Luke, bakit mo ba ginagawa ito?" Bigla nalang lumabas 'yun sa bibig ko. "Why? I like you." Napaiwas ako ng tingin. Parang--hinawakan niya ang mukha ko, paharap sakanya. "Iniisip mo ba kung ganoon ang mangyayari sa'yo? Na Pinagpustahan ka lang? Oo, yun ang nararamdam ko.

Niyakap niya ako, "I won't hurt you..okay?" Bigla na lamang ako naiyak sa sinabi niyang 'yon, natatakot ako sa pwedeng mangyari. "Break na kami ni Ashley, Betty. Now can we--be okay, i'll just court you then."

Hindi ako nakahinga sa sinabi niya at nanlaki ang mata ko. "Luke, bakit ako pa? Sa lahat ng babae diyan. Hindi mo pwedeng iwan si Ashley ganoon-ganoon lang!" hindi na ako tuluyang nakapagsalita at isinubsob ang sarili sakanya. Dati pangarap ko lang 'to, ngayon abot kamay ko na? Paano nangyari 'to?

Niyakap niya lang ako nang matagal, naririnig ko ang himig ng hininga niya! Pero like what? Ang dating baliw na baliw sa akin, gusto ako! Nyahahahaha.