The Campus Epic Girl [SOON TO BE FINISHED]

Chapter 57: Manipulate

For the first time in forever, malalaman na din natin ang hinaing ni Luke. Hahahaha, huhuhu. 3 chapters nalang mga bay tapos na ang Campus Epic Girl! xx

--

Luke's Point of View

Who cares? Who really does? Does it matter? Patuloy na bumabagabag sakin ang mga tanong 'yan though i don't really give a sh*t about things siguro kailangan ko ring pagisipan. I'm still on it. I'm still holding sa deal namin, gusto ko silang singilin pero mga duwag ang mga g*go, sabi nila lumalala na daw ang mga nangyayari hindi na nila kayang panghawakan ang mga sinabi nila.

That's insane! Really! Kaya nga ipinagpatuloy ko ang nasimulan ko, ayokong putulin kung ano man ang nagawa ko dahil for pete's sake sirang-sira ang litrato ko nito. I should still look the coolest being on earth to the point na kahit mali patuloy ko'ng ginagawa.

I shouldn't be sorry, hindi ko kailangang aminin sakanya 'yon! Sino ba siya sa buhay ko? Isa lang naman siya sa libo-libong babaeng nagkakandarapa sakin, no other than that. Ang swerte niya lang dahil siya ang pinagtanggol at ineffortan ko ng ganito.

And Tss. Love? It's just an infatuation. Nothing's truth about that, lahat tayo magsasawa. Our heart beats but it doesn't mean were inlove, were just f*cking alive.

Kaya ayokong seryosohin lahat ng bagay pagdating sa mga bagay na ganyan, my parents taught me. Bata pa lang ako naghiwalay na sila dahil may ibang babae si Papa. My mom was so depressed yung tipong papatayin niya na ang sarili niya.

See? Love makes us weak, Love is just killing our soul, Love makes us so stupid. Love is manipulating people, what a fool right?

Noong bumalik si Papa para ipakasal ako sa isa sa mga anak ni Mr. Yamamoto, pumayag ako. Hindi naman ako magkakagusto sa isa sakanila eh. Tsaka malaki ding bagay yun, magmamana ako ng isang malaking kompanya by the time comes. Papalaguin ko ito hanggang sa isa na ako sa pinakasuccessful na businessman.

I could do what i want to do, and maybe by the time may anak na rin ako. All i need is to train him or her para magpatuloy ang legacy. End.

"Sir uupo lang po ba kayo diyan?" Aniya ng waitress na mukhang kinikilig pa ata habang nakatitig sa'kin. "No, aalis na ako." Pagkasabi ko nun ay umalis ako padiretso sa restaurant na 'yon. Wala akong ganang makipaglandian sakanya.

"Betty, doon muna tayo sa Etude House. Maganda make-up dun, remember?" Tumango-tango naman si Betty at sinundan ang napakaexcited na si Ashley. Isang himala ba na makita ko silang magkasama? Tss.

To: Betty

I'll join the both of you, hintayin niyo ako.

Hindi ko na inaantay ang reply niya tsaka dumiretso papunta sa direksyon nila, "Luke?" Gulat na sambit ni Ashley, i smiled back and patted her head. "Oo, i'm so sorry for being selfish & cruel too." I shouldn't be sorry, but nah it's fake.

"We should start a new beggining, pwede natin gawin ang gusto natin. Boring ang buhay natin kung walang problema, hindi tayo matuto at mauuntog sa katotohanan kung puro kasiyahan nalang ang nangyayari sa buhay, napakaboring no. Kaya nga masarap sa pakiramdam pagnaresolba na ang mga problemang iyon, bumabalik ang dating pag-asa but still, it's not the end.

Mayroon pangdadating, you should be stronger. So here, being a good guy. Sorry, Ashley. I'm really sorry and sayo din Betty, my only pusa.."

Their expressions were unexplainable, hindi ko alam kung napaniwala ko na sila o ano. Pero aish, Wala na akong pake kung ayaw nilang maniwala, ang kailangan ko ngayon ay makuha uli ang loob nila. Niyaya ko silang kumain pero walang sagot akong natanggap.