The Campus Epic Girl [SOON TO BE FINISHED]

Chapter 38:

Nakalimutan ko! Happy 4k+ at malapit na ding mag 5k! :) Reads CEG! Magdiwang tayoo. Wooo! Kaya napagisipsipan ko na ding mag-edit at magtanggal ng scenes na hindi naman dapat kasama! :">

And this Chapter is dedicated with much love to @Airs07 ♥️

Naooverwhelmed and at the same time natutuwa ako sakanya, kasi halos yung chapters ng CEG vinote niya! I mean syempre nakakatuwa yun, Kasi she gave me such reason to make this story more interesting to others. Kasi ako din i admit, nung ni-reread ko to! Parang ansarap idikdik sa lupa yung mukha ko sa sobrang jeje at panget! Ang corny pa! Kaya nga i already planned na i-eedit ko talaga siya pagnangyari! so ayun lang! Thank you @Airs07 for reading! Kahit sobrang panget netong storyang to binabasa mo pa din! (:

Enjoy niyo ang kapangitan! Lovelots xx

===

Chapter 38

BETTY'S POV

Summer time! The Other Term for 'bakasyon'

Kaya Kasalukuyan akong nasa park, at nilalaro laro ang mga damo dito. Ang peaceful kasi ng lugar na'to parang kapag may problema ka ito yung dapat mo'ng puntahan. Kung saan makakapagisip ka nang maayos, Walang mangugulo sayo *parang yung ate ko* at syempre dito ka MAGKAKAROON NG PEACE of MIND. Hay. Kung sana ganito nalang ang buhay.

Kinuha ko yung Cellphone ko at nagpatugtog ng kantang paboritong paborito ko. Yung Almost is Never Enough ni Ariana Grande at Nathan Skyes. Bakit ko naging paborito? Simple lang..kasi itong kanta na to, Ang naging themesong namin ni Bebe Luke. Kahit medyo naguluhan ako sa sinabi ni Sanch nung mga nakaraang linggo, Eh wala. Siya padin♥️ Tsaka sa tingin ko naman, Hindi magagawa ni Luke iyon. Alam ko'ng matino siya, At hindi niya magagawa yun.

Humiga ako sa damuhan at fineel ang paligid nang makarinig ako ng isang babaeng humagolgol di kalayuaan sa pwesto ko, Tumayo ako at unti unting nilapitan yung babaeng umiiyak. "Ate, Okay lang po kayo?" Tanong ko sa'kanya.

Napatigil siya, at tumingin sa'kin. "Ah. Oo, Okay lang ako, Hija." Sagot niya. Infairness itong kausap ko ang ganda kahit medyo matanda na, Siguro mga 40+ Tumitingkad pa rin yung kagandahan.

"Wag na po kayong magsinungaling, Alam ko pong hindi kayo Ok." Sabi ko sakanya, Kahit naman eh. Minsan shushunga shunga ako eh. May sense of mind naman ako. *lels~ bago yung sense of mind huh?*

Napayuko nalang siya, at nagasalita. "Alam mo kasi Hija, Miss na miss ko na yung anak ko.." Ah ganun. Kawawa naman pala talaga siya.

"San po ba pumunta?" Pagtatakang tanong ko sakanya. Ngumiti siya sa'kin at bahagyang tumawa pero mahina lang.

"Hindi ko alam eh. Nawala kasi siya nung bata palang siya." Malungkot at maluha luha niyang sabi sa'kin.

Kawawa naman pala siya no?! Tas may gana pa akong magtanong, kung 'SAN PUMUNTA?!' Ka-abnormalan lang Garcia?!

"Ah ganun po ba?! Hmm. Ganun po talaga, Pagsubok lang iyan. Makikita niyo din po siya, sisiguraduhin ko yan. Tiwala lang." Sabi ko sakanya. Habang tinatapik yung likod niya, Alam niyo bang nafefeel ko siya? Wala lang. Kasi parang nasasaktan din ako kahit walang nawala sa Pamilya namin, Kahit naman hindi ako nakakarelate skanya, Eh alam ko sa ale na to. Sobrang nasasaktan siya sa pagkawala ng anak niya.

tsaka ang ewan lang..ang gaan ng pakiramdam ko sakanya. (:

"Salamat hija.." Bulong niya, pero naririnig ko pa din naman. "Alam mo Hija, Ditong park ko siya unang dinala. Kaya ganun nalang ako katindi magdrama sa lugar na'to." Dugtong niya habang humikbi pa din.

Kaya naman pala eh! Naremin-ano spelling nun?! Nung Reminisce?! Eek. Bahala na si Flash, Siya na bahala magcorrect na stup*d mistakes ko! (Bakit si flash? Idol ko kasi yun)