+18
İhanetin acı tadını aşık olduğum adamdan tatmıştım. Ama en kötüsü bu değildi.
Çünkü en kötüsü aşık olduğum adamın nelere sebep olduğunu öğrendiğimde başlıyordu.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
iyi okumalar <3.
3- CAN YAKAN YAŞANMIŞLIKLAR.
Can Yakan Yaşanmışlıklar
Dün gece ne yaşadığımı farkında değildim. Her şey ışık hızında olmuşçasına ilerlemiş ve beni bir bilinmezliğin içinde bırakmıştı. Sorun arkadaşımın abisi olmasından çok bu kadar kısa zamanda duygularına nasıl bu kadar hızlı karar verebilmiş olmasıydı. Çünkü ben değil hızlı karar vermek, duygularımdan emin bile olamayan yapıda bir kızdım.
Sabah tam elimdeki yaranın üzerinde bir dokunuş hissettiğimde canımın yanmasıyla elimi yorganın altına geri soktum.
"Süheyla eline ne oldu?" Esila'nın yüksek sesine karşılık yüzümü buruşturdum. "Uyumak istiyorum. Sonra."
Üzerimdeki yorganı açtığında "Sargı kan olmuş Süheyla kalk."
Onaylamayan mırıltılar çıkartırken ayağımda hissettiğim eler beni geriye doğru çekmeye çalışıyordu ve kısmen başarılı olmuştu.
Başımı hafifçe kaldırdım. "Kuzum ne yapmaya çalışıyorsun?"
Elalıklarını belertip "Kalk artık kahvaltı da hazır."
Sırt üstü dönüp "Tamam geliyorum birazdan." dediğimde sonunda beni rahat bırakmıştı. Başımı iki yana sallarken kendime beş dakika daha uyumak için izin verdim.
---
"Gerçekten beş dakika uyumuşsun canımın içi." gözlerimi devirdim. Son dönemde uyumak bedenime çok iyi geliyordu. Ama bunu anlatmak için çabalayacak enerjim yoktu.
Ada'da aynı soruyu sorduğunda "Bardağı kırdım. Kesildi." diye kısaca cevap verdim.
Gerçi bu bir yalan değildi bence.
Elime kısaca baktığında neden dikkat etmiyorsun ki diye bir şeyler söyleyip kahvaltısına devam etti. Bozmadım çünkü ters bir şey söyleyip söylediğimi unutma ihtimalim vardı. Abisinin geldiğini bilmiyor gibiydi.
"Keşke uyandırsaydın kuzum tek başına nasıl sardın?" diye endişeyle konuştuğunda başımı iki yana salladım. "Hallettim ben merak etme." ufak bir tebessüm sundum.
Saate baktığında "Bugün dersim var. Bir türlü alışamadım yeni ortama." diyen Ada'ya döndüm.
"Zamanla alışacaksın böyle diyerek kendini şartlıyorsun. Eve geçeceğim bende biraz dinlenmek istiyorum." Omuz silkip yediği tabağı bulaşık makinesine götürürken konu değişmişti bile.
Bez bebeğinin saçlarını düzeltirken küçük ayaklarımın üzerinde doğruldu. Babasının büyük bedenini sokağın başında gördüğünde "Baba" diyerek kapıya koşan küçük kıza babası ilk şaşırsa da sonrasında ellerini açarak "Babam." demiş ve kızının kollarının arasına koşmasını beklemişti.
