1×3

543 74 38
                                    

Tomura: Sen kimsin de benim yaptığım plana yetersiz diyorsun?!

Sakinliğimi koruyup yavaşça ve en detaylı biçimde sabaha kadar mükemmeleştirmeye çalıştığım planı anlattım. Kimse sesini çıkarmayınca Toga'ya bakış attım. Baş parmağını kaldırınca az da olsa rahatladım.

Midoriya: Efendim bu plan bana kalırsa en iyi çözüm fakat Nomulardan en az 2 tane daha olsaydı-

Tomura: Midoriya... Senin görevin sadece bir B planı yapmaktı! Şimdi ise gelmiş kaynaklara karışıyorsun. Elimizdekiler bu ve bunla idare edeceğiz!

Başımı eğdim. Yavaşça yerinden kalkıp kapıya yöneldi.

Tomura: Söyle bana... Todoroki'yi nerede kullanacaksın?

Midoriya: Eğitim alanında her test bölgesine belli miktarda öğrenci gönderilecek. Düşündüm de T-todoroki bütün alanları buzdan bir kubbe ile kapatabilseydi harika olurdu. Siz öğretmenlerle başbaşayken hiçbir öğrenci sorun yaratmamalı. Buzu parçalayabilecek sadece 3 öğrenci var, dediğim gibi onların başına da Bay Compress bakacak.

Todoroki'nin bana baktığını hissedebiliyordum. Rahatsız olduğumu belli edercesine kıpırdandım. O sırada daha yeni tanıdığım adamlardan biri heyecanla yerinden kalkıp yanıma geldi ve kolunu omzuma koydu.

Twice: Bu plan daha çok hoşuma gitti! Midoriya dostum bu işte iyisin! Sizce de öyle değil mi gençler?!

Diğerlerinden onaylar biçimde mırıltılar çıkınca gülümsedim. Yaptığım bir iş ilk defa başkaları tarafından beğenilmişti.

Tomura: Planını uygulayacağız Midoriya. Tek sorun şu ki... Todoroki, gücün buna yetecek mi?

Yalvarırcasına baktım ona. Kollarını bağdaştırmış köşeden doğruca bana bakıyordu. Bakışlarında en ufak bir güven belirtisi yoktu. Ben o gözlere her baktığımda sadece nefret görüyordum ve o nefret benim için de geçerli miydi bilmiyordum.

Yaslandığı duvardan ayrılıp adımlarını bana yöneltti. Her attığı adımda kalbim bir tık daha hızlandı. Korktuğumdan mıydı bilmiyorum ama o gözleri her gördüğümde kaskatı kesiliyordum.

Todoroki: Dediğini yapacağım ama...

Yüzünü benimkine oldukça yaklaştırıp nefesini yüzüme üfledi. Çok soğuktu.

Todoroki: All might'ın orada olmayacağına neden bu kadar eminsin?

Ani gelen cesaretimle ben de yüzümü onunkine yaklaştırıp gözlerinin içine baktım. Burunlarımız birbirine değiyordu.

Midoriya: Orada ben devreye giriyorum, gerisine karışmayıp işini yap!

×××

Toga: Todoroki'ye kafa tutmanı izlemek oldukça eğlenceliydi doğrusu~

Midoriya: N-ne yaptım ben? Bana karşı düşman kesilirse planda sorun çıkabilir.

Toga: Sanmıyorum. Her neyse burada ayrılıyoruz tek başına bu saatte eve gidebilecek misin?

Sinirle ona döndüm.

Midoriya: Ne sanıyorsun sen beni, çocuk mu?! Ben giderim, hoşçakal!

Bana güldüğünü duyabiliyordum. Adımlarımı hızlandırıp sayısız mağazaya sahiplik yapan bir sokağa çıktım. Ne kadar az dikkat çeksem o kadar iyi diyerek etrafta devriye gezen kahramanlara gözükmeyerek bir ara sokağa girdim. Sırtımı duvara yasladım. Bir süre nefesimi düzenlemek için bekledim. Düşünmeye ihtiyacım vardı.

[Villain]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin