The Edge of Never | ✔

03

Von's P.O.V

"Ano? Huwag ka ng magtaka kung bakit ako nagseselos, kasi nga mahal kita, Caila." Now I have to face this. I suddenly confessed my feelings for her.

Nakita ko ang pangungunot ng noo niya. Tila ba sinusuri ako kung nagsasabi ako ng totoo. I was just staring at her that time.

How can I fell in love with this girl? When everytime, she always punched and harmed me. She's always shouting on me.

Hindi ko namalayan na sa tuwing nasa paligid siya, masaya ako. Na lagi na akong napapatitig sa kanya. Hindi ko inakalang sa lahat ng babaeng pwedeng magustuhan, siya pa.

I can't even explain why I love her. I...I just did.

When she realized what I've said she covered her mouth in shock. I know she didn't expect those words from me. Minsan pa naman kung maka-react siya, may pagka-OA.

HAHAHAHA!

"D-did I h-hear it r-right?" Tanong niya na para bang hindi 'yon kapani-paniwala.

"Yes, you heard it right, Caila." I confidently answered.

"Gago ka talaga, Nikolai. 'Wag ako. Sige na peace na tayo sa ginawa mo kanina. Just stop what you're saying, ha?" She did a fake laugh after that.

"Do you want me to kiss you to fucking prove what I've said?" I don't care if some eyes our now watching us. I saw how Frances looks like a tomato while watching, too.

Kilig na kilig ang gago!

"Hoy, Von Nikolai, ako ba talaga'y pinaglololoko mo?" Bantang tanong niya.

Gusto ata mahalikan? Ang kulit, eh.

"Ah gusto ng halik." Nakangisi kong saad at unti-unting lumapit sa direksyon niya. I saw how she panicked. That made me want to burst in laugh.

She's damn cute.

"D-don't fucking go near m-me. O-o na. N-niniwala n-na ko. Huwag mo lang i-ituloy yang b-balak mo." I heard the scareness in her voice.

Napangiti naman ako. Alam kong hindi siya maniniwala kahit na mapaghandaan ko 'tong confession para sa kanya.

So I made a way to make her believed that I am serious about her. Kahit nung magkakaibigan pa lang kami, I don't want something or someone hurt them.

And now that I knew what I feel towards her. It made me want to protect her more. I don't wanna hurt her. I treasure her that much.

She's my diamond. And I will keep her. I will not let anyone stole my diamond.

Si Frances may nagkekeep na diyan. Kaya hindi ko na siya kailangan pang alalahanin. May tiwala din ako kay Grant. I know he also doesn't want to lose her.

After that confession wala namang nagbago sa pakikitungo ni Caila sa akin. Thank God. As always, we're like cats and dogs arguing.

And I also told her that from now on, I'm courting her. Kahit naman hindi siya pumayag liligawan ko pa rin siya. I'll do everything to make her fall for me, too.

Mas naging malapit kami sa isa't-isa. I personally told her parents that I'm courting their daughter. Gladly, they accepted me. Like bruh, ang saya niyon!

Sobrang boto sa akin yung parents niya. They told me that even when we were just friends they want me for Caila. Si Caila na lang ata ang may ayaw. Psh!

"Hoy, Caila Seito at Von Nikolai! Tapatin niyo nga ako. Kayo na ba? Sinagot mo na ba 'to?" Kahit kailan talaga nakakarindi 'yung boses ni Frances.

Nagtatawanan kami ni Caila dito sa bench na tinatambayan namin palagi nang basagin ni Frances ang katahimikan sa nang-iintriga niyang tanong.

Well, pabor din naman. HAHAHAHA!

Bigla tuloy lumayo sa akin si Caila at nailang ng bahagya. Napatingin naman ako kay Frances ng magsimula siyang manukso.

"Uyy, may naiilang. Huwag pigilan ang nararamdaman ghorl, ilabas mo 'yan." Tukso niya at humarap pa kay Caila para inisin ito.

Natawa na lang kami ni Grant sa kanya. Caila looks pissed off now. Frances won HAHAHAHA.

"Love, stop that." Bawal ni Grant sa girlfriend niyang may tama.

"Ah stop, awts gege." Sabay layo kay Caila at lumapit kay Grant.

Tinawanan lang namin siya sa sinabi niya. Hindi talaga lilipas ang araw na hindi niya kami mapapatawa sa mga pinaggagagawa niya.

Grant handles her right. Caila and I saw them fighting sometimes. Frances is so soft-hearted.

Everytime she can't controll her emotions, she's just crying. And even it's not Grant's fault, he was the one who apologized.

I'm amazed on the relationship they have. And if Caila say her yes to me, I'll do the same. I'll be an understanding and loving boyfriend to her.

I'm ready. I'm just waiting for her answer.

"Daan naman tayo sa mall. Gusto ko bigla maglibot." Pagyayaya ni Frances sa amin. Mabilis namang pumayag si Grant sa kanya. Caila looked at me.

"Sure, ikaw pa." I patted her head. Paglingon namin sa dalawa, nakatingin na sila. Mga mapanuksong tingin, as usual.

"May hindi talaga kayo sinabi samin." Maikling parinig ni Grant. Frances ankled in his arms and pouted. Tila nagtatampo dahil pinaglihiman.

"Hindi bagay sayo, mukha kang bibe." Sabi ni Caila kaya mabilis siyang hinabol nito palabas sa gate. Natawa na lang kami ni Grant sa kanila.

Hays, parang mga bata.

Nagpagdesisyunan kasi naming maglakad ngayong araw, kaya wala kaming dinalang sasakyan. Medyo malapit lang rin naman ang mga bahay namin. Kaya pwedeng lakarin.

Matapos kumain nagyaya agad ang dalawa sa play zone. They didn't even wait for us. Grant and I looks like taking care of kids.

Caila and Frances played basketball. May deal pa sila. Kung sino raw ang matatalo, manlilibre ng lunch bukas.

Kahit kailan mautak 'to, eh.

So I helped Caila in shooting. Hindi naman nagpatalo si Grant at tinulungan rin ang Girlfriend. Sa huli, kami ang talo.

"So pano ba 'yan, sagot mo ang lunch bukas." Ulit ni Frances kay Caila na napagod rin gaya niya. Papadilim na rin kaya nagpasya na kaming umuwi.

Nauna ng maglakad palabas ang dalawa. Naghahabulan na naman sila ng maabutan namin sa labas. My smile fade away, when I saw how fast the car going to their direction.

Nasa kabilang side na si Frances at si Caila ay maaari pang mahagip ng sasakyan. Bago pa siya maabutan nito mabilis ko na siyang naitulak palayo.

Sobrang pagkahilo ang naramdaman ko ng tumama ako sa sasakyan. Nanatili pa rin akong nakapikit. Ang sakit ng braso ko.

Tangina!

Narinig ko ang paghinto ng sasakyang nakabangga sa akin. They called an ambulance already. "Hoy, bumangon ka diyan, Von. Bakit mo kasi ginawa 'yon. Para kang tanga, eh." I heard Caila's voice cracked.

Nagpanggap akong walang malay. "Umayos ka, Von. Gusto mo pang marinig 'yung sagot ko 'di ba? Kaya gumising ka." She's crying, I badly wanna wipe her tears but I also want to hear what she's about to say.

"Mahal din kita tanga, bangon ka na diyan." She cried loudly.

Nang marinig 'yon hindi ko na napigilan ngumiti. Unti-unti akong dumilat at tumambad ang mukha niya sa akin.

"I love you more, baby."