Dönme dolap |Texting (Tamamlandı)

48

Bellamy sen daha iyisini hak ettin. May we meet again Bellamy Blake 😭💖

____

Okul çıkışından her zaman gittiğimiz kafeye gittik. Varana kadar da ikimizden de çıt çıkmamıştı. Arel cam kenarına, ben de onun yanına oturdum. Biraz ona doğru döndüm. Hala ikimizden de çıt çıkmıyordu. Sadece bakışıyorduk. Dudaklarını ıslatıp konuşmaya başladı.

"İlk anonim olduğunu düşünmeye başladığım zaman basketbol sahasında kafana top attıktan sonraydı. Bana coğrafya sözlüsü olacağını yazmıştın anonimden hatırlıyor musun?" Diyip cevap vermeme izin vermeden konuşmaya devam etti. Oda hatırladığımı biliyordu.

"İlk iki ders deneme olmuştuk. Sizin coğrafya hocasıda bizim gözetmendi. Ne büyük tesadüf dimi sarı kafa?" Dedi muzipçe gülerek.

"Normal de orta sırada en arkada otuyordum. Puşt Egemen'de kopya çekiceğim ayağı ile Mert'i yanımdan kaldırdı kendi oturdu. Aptal yakalandı tabii. Hocada beni ön sıraya oturttu. Kendi kendine 11/D'yi sözlü yapacağını sadece sizin sınıf sözlü olmadığını falan söylüyordu. Sende bana bir kaç ders sonra coğrafya sözlü olacağını yazmıştın. Ben orda durumu bir aydım. Zaten sarışın olduğunu biliyordum. Sizin sınıfta da tek sarışın sensin. Sonrasında da dikkat ettim hareketlerine. Bana olan tavrını inceleyince iyice emin oldum. Birde o basket antremanı olduğu gün sen kantinde masada oturup bana yazarken arkadan görmüştün. O tatlı panik oluşun, acaba yakalandım mı diye gözümün içine bakıp anlamaya çalışman çok tatlıydı." Diyip arkasına yaslandı. Bense şansıma küfür ediyordum. Bir taraftan zaten kantinde oturduğum basket antrenmanın olduğu gün bende anladığını düşünüyordum ama bu kadar önceden anlayacağı aklıma gelemezdi. "Ağzını kapa." Dedi gülerek. Hafif o baştan sona anonimden konuşmalarımız gelince aklıma kızarmaya başladım. Çok rezil.

Olan olmuştu öğrenmişti. Artık ağlasam, mızıklasam ne kaç yazardı? Kendi kendimi yakmıştım.

"Keşke direk söyleseydin. Keyif aldın dimi o hallerimden?" Dedim kaşlarını çatarak. Keyifle burnumdan makas alıp, "Evet." Dedi
"Pisliksin biliyorsun dimi?" Olumlu anlamda kafasını salladı. Birde onaylıyor aptal.

"Söylesem hiç bakmazdın suratıma." Buda doğuruydu. Ben onun güzel suratını incelerken o iki tane çay söyledi. "Ama sana hala kırgınım." Dedi suratıma bakmayarak.
"Barış ile konuşmaya devam edecek misin?" Dedi sesi bir bebek kadar masum çıkmıştı. "Ben sana onla konuşma diyip, hayatına karışamam ama hayatında olmamsı gereken biri Balın. Sanada zarar vermesini istemiyorum." Suratını avuçlarımın arasına aldım.

"Sana bunları yaşatmış biri ile konuşmayı bırak, suratına bakmam. Evet bir takım aptallıklar yaptım ama aynı aptallıkları yapıp seni kaybedemem. Sen sanırım bende ki yerinin farkında değilsin?" Yanaklarında ki ellerimin üstüne ellerini koydu.

"Sen farkında mısın? Sevdiğin çocuğun yanında olmak yerine onla gittin. Her ne olursa olsun ben yine senle giderdim."

"Sevgime inanmıyorsun değil mi?" Kantine dedikleri aklıma gelmişti.
'O sahte sevgi sözcüklerini senden duymaktan çok sıkıldım. Yazıp geçme hissettir. Kusura bakma sevgine gram inanmıyorum.' Tek tek kelimeler aklıma gelmeye başladığında ister istemez gözlerim dolmaya başlamıştı.
"Ağlıcak mısın?" Dedi
"Ağlamıyorum." Ellerimi yanaklarından çekip önümde birleştirmiştim. Ellerimi izlemeye başladım.

Ağlama Balın, tut kendini.
Bu sefer o suratımı kendine çevirmişti.
"Sevgine inanıyor muyum?" Diyip bir saniye sesiz kalıp, dudaklarıma tüy kadar hafif bir öpücük kondurup geri çekilmişti.