Wafflecıya oturduğumuzdan beri aklımda tek olan şey Arel ve Merti'in bakışlarıydı.
"Balın!" Dedi kolumu sarsarak Alinda. "İki saattir neli waffle istediğini soruyoruz?" Dedi yüzümü detaylıca inceleyerek. Geldiğimizden beri pek konuşmadığından ve durgunluğumdan, bir şeyler olduğunu sezmişti. "Krokanlı ve kivili olsun." Dedim gülümseyerek.
"İyi misin?" Dedi Barış koluma dokunarak. Dokunuşu irkilmeme sebep olmuştu. "Hı hı." Demekle yetindim. Bir şeyler yanlış geliyordu. Sevdiğim adamın nefret ettiği çocukla waffle yiyordum. Kötü hissetmem çok normal değil mi?
Barış ile okuldan ayrıldığımızı Arel de görmüştü. Sağ yanağımın içini kemirmeye başladım. "Sana bir haller oldu." Dedi Alinda sorgularcasına "Ne olabilir?" Dedim umursamazca.
"Kızlar size çok darılıyorum. En çokta sana Balın." Dedi Barış yapay bir kızgınlıkla. "Okulda iki selamı çok görüyorsunuz." "Sınıftan fazla çıkmıyoruz ondandır." Dedim "Arel ile bir ilgisi yok yani?" Dedi kaşını kaldırarak. Arel ne alaka? "Arel?" Dedi Alinda benim yerime. Kaşları merak ile havalanmıştı.
"Mert?"dedi konuyu birden Alinda'ya çevirerek Barış. Sırıtışı sinsi bir gülümsemeye dönüşmüştü. Alinda bir iki saniye duraksadı. "Yakınsınız bu aralar." "Çok değiliz." Dedi yere bakarak Alinda. "Bir şeyleri mi oldu aranız da?" Dedi Barış
Alinda ile bakıştık ikimizden de çıt çıkmadı. Aklıma gelen ani soru ile konuyu değiştirdim.
"Arel ile aranızda ne oldu?" Dedim aklımdan geçeni söyleyerek. Sorduğum soru ile gerilmişti. "Onun anlatması daha doğru."
"Hep ben mi sorucağım? Azıcıkta siz sorun." Dedi arkasına yaslanarak. O sırda wafflelarımız gelmişti. Tam waffledan bir çatal alacakken telefonuma bildirim gelmişti.
Arel Duman: O piçten uzak dur.
Siz: Piç?
Arel duman: Barış'tan başka konuştuğun piç mi var?
Siz: Düşüneyim bir, iki saniye.
Arel duman: Balın çok ciddiyim.
Arel Duman: Bunca zaman sustum ama iş bok yoluna gidiyor.
Siz: Pardonda sanane? -Görüldü-
Kaşlarım çatılmıştı. Bu kadar hararetli aralarında ne olmuştu?
"Bersu ile arkadaşmışsınız." Dedi suyundan bir yudum alarak Barış.
"Bersu Onur mu?" Dedi Alinda
"Ta kendisi."
"Siz nerden tanışıyorsunuz?" Dedim waffledan koca bir çatal alarak.
"Dokuzuncu sınıfta, sınıf arkadaşıydık." Dedi
Barış bizim okula onuncu sınıfta nakil almıştı. İlk geldiğinde Arel ile araları iyi gibiydi. Hatta daha önceden tanıştıklarını biliyordum.
Sonra bir şey oluyor ve Helen'in Arel ile iddia için çıktığını öğreniyoruz. Helen o zamanlar üst sınıftan Erdem diye bir çocuğun grubu ile takılmak istiyordu.
Erdem ile Arel de daha önceden kavgalıydı. Sebebi ise Erdem'in o zaman hoşlandığı bir kız vardı. Kıza takık gibi bir şeydi. Toxic bir insandı kısacası.
Kız da Arel'den hoşlanıyormuş. Erdem bunu duyunca tabi delirip garip bir hallere girmiş.
Arel'e de öfke ile dolmuş. Çocuğun suçu neyse? Sanki kıza gel benden hoşlan dedi.
Bu sebepten dolayı Erdem Arel'e sataşıp duruyordu. Bazen bu uğraşmalar ufak çaplı kavgalara dönüşüyordu. Sonucunda ise Helen'e "Eğer benimle, bizim ile olmak istiyorsan, Arel Duman kendine bağla sonra da kıçına tekmeyi vur gibi bir şey diyor. Olaylar böyle başlıyor. Saçma salak işler.
Bundan iki gün sonra da Arel ile Barış çok büyük bir kavga ediyor. Bir haftalık uzaklaştırma alıyorlar. Kavgadan sonra Arel kafasında bir şeyler planlıyor. Mesela Helen'e tekrar geri dönüp, onun onu bıraktığı gibi okulun önünde minik bir gösteri veriyor. Ama asla Barış ile muhattap olmuyor. Sadece pis pis bakışıyorlar.
Kimse Arel ve Barış'ın kavga sebebini bilmiyor kısacası. Sır gibi bir şey. Bilenlerde kimseye anlatmıyor bunca süre yayılmadığına göre.
"Balın bir yaklaşsana." Dedi Barış suratıma doğru eğilerek. Ve dudağımın kenarını peçete ile sildi. Ben onun bu saçma hareketine anlam vermeye çalışırken, Barış'ın suratında iki saniyelik pis bir gülümseme beliridi. O sırada "Balın." Dedi Alinda donuk bir şekilde karşıya bakarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
