His Personal Property ✔(Ethan Kim)

Chapter 6. His smiles

Chapter 6. His smiles

Claudette's Pov

Nakakunot ang noo ko habang hila-hila ako ni Ethan papuntang elevator. I was asking him many times kung saan kami pupunta at ang sinasabi niya lang sa'kin ay sa rooftop tapos tinanung ko siya kung ano ang gagawin namin doon but he's just giving me his sweet smile and that smile is too powerful to make my heart pound so hard. I sighed.

Nagpatianod na lang ako sa kanya at hindi na umimik nung makarating kami sa tapat ng elevator at hindi pa rin natatanggal ang mga ngiti sa labi niya. I sighed again. He's making my heart crazy.

Nga pala, huling bakasyon ko na bukas at back to school na naman. Naayos naman na lahat ng mga requirements ko kaya wala na akong dapat ipag-alala pa. Excited nga ulit akong mag-aral kasi natigil akong ng ilang days. Hindi ko nga lang alam kung may kaibigan pa akong babalikan dahil sa trato nila sa'kin. As I've said days ago, kaibigan lang nila ako kung may kailangan sila. Nakakalunhkot lang kasi itinuring ko silang parang kapatid ko tapos malalaman ko na lang na laro lang ang lahat at hindi totoo.

Flashback....

Nakangiti akong naglalakad para sana magpunta sa rooftop para ibigay ang project ng mga kaibigan ko kasi natapos ko na nung makarinig ng mga boses mula sa isang room na hindi ginagamit. I was curious because their voice is familliar kaya naman unti-unti akong lumapit sa pinto at para namang sinaksak ang puso ko sa narinig.

"Girls, what do you think about Claudette?"

"Oh! She's a totally trash"

"Perfect word for her"

"Duh, she's not our friend no"

"Kailangan lang natin siya kapag tungkol sa projects and that's all"

"So what's  the plan?"

"Hmmm, I wan't to cook pancake"

"Tama!Good idea"

I covered my mouth so that they can't here me sobbing. Agad akong umalis roon at wala sa sariling itinapon sa basurahan ang ginawa kong project. Nagtungo ako sa rooftop para doon ilabas ang sama ng loob ko at nung kumalma na ako ay agad kong inayos ang sarili kasi malapit ng mag-time.

When I opened the door of our room ay natuon ako sa kinatatayuan at napayuko na lang habang umiiyak. They ate throwing eggs to me and I look like a totally mess. Pagkatapos ng binabati nila sakin ay may biglang bumuhos sa'kin ng harina kasabay ng pagsaboy sa'kin ng tubig ng kung sino man sa mga kaklase ko the suddenly, I remember what my friends plan. I smiled bitterly and turn my back to them para tumakbo paalis. They are so fake and I don't to see them anymore but I can't do anything about it.

End of flashback......

Ngumiti ako ng mapait nang maalala ko iyon. I was so totally trash that time but no one scolded them. Walang mga teachers na nakialam dahil isa lang naman ang paraan eh at yun ay pera. Anong laban ko sa pera nila. Baliktad na ngayon ang mundo dahil kung sino pa ang inaapi ay siya pa ang paulit-ulit na kinakawawa imbes na tinutulungan at kung sino pa ang masama ay siyang kinukunsinte dahil sa pera. What do I expect from them.

"You're spacing out binibini"

Kumurap-kurap ako nang mapagtantong makalapit na pala ang mukha namin ni Ethan at ilang inch na lang ay magkakahalikan na kami. I blinked my eyes again. Nakayuko siya at pinakatitigan ako ng mabuti. I felt my cheecks get warm kaya naman agad akong nag-iwas ng tingin pero napaisip din ako, ano bang sinasabi niya at hindi ko ata iyon narinig.