His Personal Property ✔(Ethan Kim)

Chapter 27. Kidnapped

Chapter 27. Kidnapped

Claudette's Pov

Last day of exam. I sighed. Sa wakas makakatapos na rin ako ng pag-aaral. I hope, my mama is proud of me. Napangiti ako nung makita ang kabuuan ko sa full length mirror ko na nakasuot ng uniform ng university. I also winked bago ko kinuha ang korean style na glasses ko. Ewan ko ba kung bakit gustong-gusto kong magsuot mg gano'n kahit hindi naman malabo ang mata ko. Siguro nakasanayan lang. Nagkibit ako ng balikat.

"Are you done binibini?"

Napatalon ako nung bigla-bigla na lang sumulpot si Ethan sa tabi ko at hinalikan pa ako sa pisngi.

"Goodness!!You scared the hell out of me"pinalo ko siya sa balikat.

"Mouth binibini"

I frowned. "Sorry. Eh kasi naman, bigla-bigla ka na lang nanggugulat diyan"reklamo ko sa kanya.

I heared him chuckled at kinuha niya mula sa mga kamay ko ang jacket ng uniform at siya na ang nagsuot no'n sa'kin. Sweet. I smiled and shooked my head. Nitong mga nakaraang buwan ay mas lalo pa siyang naging sweet sa'kin pero syempre, hindi naman ako magpapahuli ano. Sweet din ako except for the period thing kasi kawawa siya sa'kin kapag dinadatnan ako. Palagi ko siyang inuutusan na bumili ng kung ano-ano at palagi ko rin siyang pinapalo sa balikat. Hays, I wish I could change my attitude when my periods come again this month. Palagi kasi akong bad mood kapag dumadating yung araw na yun.

"Aren't you going to school?"tanong ko nung mapansing naka-sando lang siya at beach short. He shooked his head.

"I need to check our company"

Maang ko siyang tinignan. "Why"

"Maraming gustong mag-invest sa company kaya kailangan ko silang makausap agad at isa pa, sunod-sunod rin ang meeting ko sa mha BOD ng iba ko pang kumpanya."

I heared him sighed. Mapapagod na naman siya ng husto panigurado. Bakit ba kasi ang dami niyang kumpanya? Yan tuloy mapapagod na naman siya.

"Magpahinga ka at kumain okay? Huwag mo masyadong pagurin ang sarili mo"nakapamewang na sabi ko sa kanya. Natawa siya at umiiling-iling na inilahad ang kamay niya sa harapan ko. Inabot ko iyon at naupo kami sa kama.

"You know what?" Napataas ang kilay ko. "Huwag na lang tayong pumasok at magkulong na lang tayo sa kwarto."

Nagsalubong ang mga kilay ko at pinalo ulit siya sa balikat. "Sira! Final exam namin ngayon"masungit na sabi ko sa  kanya. Tumawa ulit siya.

"I know binibini. I know. At alam ko namang maipapasa mo ang exam ngayon."tila proud pa na sabi niya. I smiled and hugged him.

"Sige na nga, babye na at baka malate pa kami"

Tatayo na sana ako pero hinila ni Ethan ang bewang ko kaya napaupo ako sa hita niya. I gulped. This is so not right. Naramdaman ko pag-iinit ng mukha ko at sigurado akong, pulang-pula na ang mukha ko.

"Where's my goodbye kiss binibini?"

Pinanlakihan ko siya ng mata but he just smirked at me. Kahit na naiilang na ako ng sobra ay ginawaran ko na lang siya ng mabilis na halik sa labi at paglatapos ay agad akong tumayo para kahit papa'no ay mawala ang pagkailang ko. I can't believe myself. Until now I'm still shy towards him. Lalong-lalo na sa mga ganong eksena. I sighed. That's wrong. Komportable nga siya sa'kin eh laya dapat maging komportable din ako sa kanya.

Kinuha ko ang maliit na back pack ko tsaka ito sinuot sa likod ko at humarap sa kanya. Nakita ko siyang komportableng nakahiga sa kama ko. I frowned. "Ginoo, why are you still here?Di ba dapat ay naghahanda kana foe work?"masungit na sabi ko habang nakapamewang pa. He opened his eyes and smiled at me.