Chapter 19. Binibini

1.6K 52 0
                                    


Chapter 19. Binibini

Claudette's Pov

"Ok binibini, what song would you like me to sing?"

Tanong sa'kin ng nakaupo sa lapag na si Ethan. It's been a week at nandito parin siya sa condo ko. Hindi pa siya umuuwi dahil gusto niya daw na makasama muna ako bago kami bumalik sa mansion. You heared me right? Babalik siya sa mansion kasama ko. Nakausap ko na sina tita Janelle at talaga namang gusto na nila akong umuwi lalo na ni Janice na daldal ng daldal at hindi man lang ako pinag-salita kahit konti. Natawa nga ako kasi wala parin siyang ipinagbago. I smiled secretly and sighed. Miss ko na sila.

Nag-isip ako ng magandang kanta. Ano bang maganda. Tumingin ako sa taas at inilagay ang daliri sa baba at nag-isip. I smiled when I remember a song. Na-eexcite akong tumingin kay Ethan na nakatitig sa'kin kaya bahagya akong napatigil. Nakaupo kasi ako sa sofa at siya naman ay sa lapag kaya nakatingala siya sa'kin. He's really perfect. Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.

"Out of my league"

Sumilay ang ngiti sa mga labi niya nung sinabi ko yun. It was actually my favorite song at gano'n din siya. Nalaman kong favorite niya yun nung minsang mabanggit sa'kin ni Janice ang tittle ng song na yun. I was shocked that time because that song is also my favorite.

"You just pick my favorite song, binibini"nakangiting sabi nito bago nag-strum ng intro sa gitara.

Tumitig ako sa kanya at prenteng nakinig sa perpektong boses niya. Pwede na siyang sumali sa mga contest, but, he already have a lots of money. Aanhin pa ba niya ang perang mapapanalunan niya diba? Nagkibit ako ng balikat.

Suddenly, he started singing that made my eyes stick with his.

Pakiramdam ko, nag-paparty na yung sistema ko dahil sa mga titig sa'kin ni Ethan habang kumakanta. My heart is pounding so fast and I felt that something is flying in my stomach. Nakadagdag sa kagwapuhan niya ang pagkanta niya at ang pagngiti. Siguro nga kapag ngumiti lang siya ay maiihi na ang mga babae sa sobrang kilig pero kung ako ang tatanungin, mas gugustuhin ko na lang mahimatay sa kilig. Gusto ko ring magtatatalon sa tuwa. I've never felt this weired feeling to someone else. It's just him. It's just Ethan who is singing in front of me. I like his voice, his laugh, and his smile. I like him.

🎶And I'm out of my league once again🎶

Itinigil niya ang pagkanta at paggitara tsaka iniluhod niya ang dalawang tuhod niya sa harap ko at mataman niya akong tinitigan. Agad na uminit ang pisngi ko nung iniipit niya sa likod ng tenga ako ang kumakawalang buhok ko sa harapan. This is so not right but my heart keeps on telling me that this is right. All of this are right. Now, I've hot to realized what I did before. If only I tell him the truth, then maybe, I don't have to distance myself with him.

I am such an idiot for making such nonsense excuses. He is Ethan Kim and he can do everything but I did not ask him for a help instead, I leave him.

"Binibini, what are you doing to me?"

"Huh?" ang tanging usal ko sa sinabi niya. Kumurap-kurap ako ng ilang beses at napamaang sa kanya. Tila nakuha naman niya ata ang gusto kong ipahiwatig at nagbuntong hininga siya.

"You're so beautiful binibini that I can't take my eyes off you."

Kinuha niya ang isang kamay ko at inilagay ito sa kaliwang dibdib niya. Ang bilis ng tibok ng puso niya just like me. I'm not feeling nervous but feel excited at hindi ko alam kung anong ikina-eexcite ko. Iniangat niya ang mukha ko at nagtama na naman ang mga mata namin. Nakakaakit ang magandang mata niya. Pakiramdam ko, iyon ang pinakamagandang mata sa lahat.

"Do you feel it, binibini?"

I nodded.

"Palaging ganyan kabilis ang tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko ang magandang mukha mo"

I blushed. Wala sa sariling napangiti ako sa kanya. Why do I feel like I'm flying right now together with Ethan. Ganito ba sa tuwing kinikilig ang mga babae. Pakiramdam ko tuloy mukha ng kamatis ang mukha ko sa pula.

"Your blushing binibini. Kinilig ka ba sa sinabi ko"

Napalunok ako. Ang kaninang mapula kong mukha ay mas lalo pa atang pumula dahil sa sinabi niya. Masyado siyang pranka. Napayuko ako para itago ang mukha ko sa kanya. Ilang sandali pa'y iniangat niya ang mukha ko at bumungad sa'kin ang nakangiti niyang mukha.

"Kidding."

Sumalampak ulit siya sa lapag at kinuha ang gitara tsaka niya inabot ito sa'kin. Kahit naguguluhan ay kinuha ko na lang ito sa kanya.

"Anong gagawin ko?"kunot noong tanong ko.

"Tapos na akong kumanta. Ikaw naman binibini"

"Anong song?"alanganin kong tanong. Ngayon lang siya nag-request na kumanta ako. I sighed. Siya lang ang tanging audience ko.

Nagkibit balikat siya kaya lihim kong ipinaikot ang aking mga mata tsaka ako nagsimulang mag-strum.

🎶Lilimutin ang damdamin
Isisigaw na lang sa hangin
Mahal kita🎶

Yumuko ako para iwasan ang mga mata niyang matamang tinititigan ako habang patuloy parin ako sa pagkanta. Si Janice ang nagturo sa'kin sa kantang ito nung minsang nag-bonding kami. Palagay ko ay may talento silang lahat sa pagkanta.

Unang beses ko siyang narinig kumanta sa mga oras na iyon at sa sobrang mangha ko sa ganda ng boses niya ay pinakanta ko siya ng pinakanta. Hindi ko nga alam kung ilang songs ba yung mga kinanta niya. Natuwa lang naman ako kasi parang matured yung boses niya sa kabila ng bata niyang edad. I also like the way she dance. Ang sabi niya sa'kin ay kay tita Venus niya daw namana ang pagsayaw at isa pa ang pagiging fashionista niya.

Muli akong tumingin sa kanya at muntik ko ng itigil ang ginagawa nung magtama ang paningin namin but I manage to continue playing guitar and singing. Habang kumakanta ay nakatitig kami sa isa't isa.

Sumilay ang matamis niyang ngiti sa mga huling lirikong kinanta ko. Mahal ko na nga ba siya. Ngayon lang ba, o noon pa? I don't know. Basta ang alam ko, ayaw ko ng lumayo pa sa kanya.

"Let's eat binibini, then after that, let's go home"

Home. Right. Siya at silang lahat sa mansion ang bagong tahanan ko na palagi ko ng uuwian ngayon.

Hindi na ako nagdadalawang-isip pa at agad na tumango sa kanya at sabay kaming nagtungo sa kusina. Finally, I can go home now. Matagal na akong walang pamilya. I don't know where is my dad pati na rin ang iba kong kamag-anak. All I have is Ethan and his family. Kahit hindi ko sila kadugo, hindi nila ako tinuring na iba sa kanila. I am part of there family. Wala na akong babalikan pa na dating pamilya dahil tinalikuran na nila akong lahat. Hindi na rin ako nag-abala pang hanapin sila dahil pakiramdam ko, wala rin akong mapapala. I bitterly shooked my head and sighed. Kahit sina Ethan lang, ayos na ako. I have them day by day.

___________
Wala kasi akong laod this past few days kaya ngayon lang ang ud. Tataposin ko na ito ng mga 6 to 7 days para next story na ulit. Wait lang kayo guys okie.

His Personal Property ✔(Ethan Kim)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon