BÖLÜM 21

1.5K 136 27
                                    

Harry Hogwarts'ın bahçesinde koşuyordu. Hagrid denen dev adamı çok sevmişti. İlk başta biraz korkutucu görünse de Harry hemen alışmıştı. Hagrid'in evindeki eşyalar çok büyük olduğu için komiğine gitmişti.

Harry yaklaşık bir sattir koşuyordu. Etrafta koşuşan Burnuk'u yakalamaya çalışıyordu. İkisi bunu bir oyun haline getirmişti. Harry bir saatin sonunda öksürmeye başlamıştı. Ama bunun farkında değil gibi görünüyordu. Hala kaçan Burnuk'u yakalamaya çalışıyordu.

Severus Harry'nin koştuğu yere doğru gelirken cübbesine daha çok sarıldı. Hava bugün gerçekten soğuktu. Çocuğun yanına vardığında öksürüğünü fark etti. 'Merlin umarım çocuk hasta olmamıştır' diye düşündü.

Harry'nin yanına vardığında çocuğun çok terlediğini fark etti. Hızlı olmak adına çocuğu kucaklayıp zindanlardaki kamarasına yürüdü.
_______________________________________

Severus kamarasına girip kapıyı kaptınca Harry'nin boyuna inmek için çocuğun önünde diz çöktü. Küçük çocuğun öksürükleri artmıştı. Severus montunu çıkarmasına yardım ettikten sonra, çocuğun odasına giderken azarlamaya başladı "Harry Merlin adına dışarıda bu havada neden koşup terliyorsun? Hasta olacağını hiç mi düşünmedin? Şimdi sana bütün gün kim bakacak? Bütün gün derste olduğumu biliyorsun. Ayrıca Burnuklar bazen tehlikeli olabilir....."

Harry yatağında oturuyordu. Doğrusu azarlamalar Harry'i biraz üzmesine karşın mutlu etmişti. Bir yetişkin tarafından azarlanmak ona göre hoş bir duyguydu. Çünkü azarlarken aslında onu ne kadar önemsediğini söylüyordu.

Severus uzunca bir süre azarladıktan sonra bir anda durdu. Çocuğa bakarak iç çekti. Elini Harry'nin saçlarına daldırarak okşamaya başladı. İksir dolabından birkaç iksir çağırarak çocuğa uzattı. Harry iksirleri hiçbir şey demeden içti.

Severus onu yatırarak örtüleri omzuna kadar çekti. Çocuğun kaşına küçük bir öpücük kondurarak çıktı. Kapıyı biraz açık bırakmıştı.

_______________________________________

Severus koltuğuna oturmuş iksir kitabını okuyordu ki Harry'nin sesini duydu. Kitabını sehpanın üzerine koyarak çocuğun odadına yürüdü.

Kapıda durup çocuğa göz attığında, sefil bir şekilde hasta olduğunu gördü. Burnu, yanakları kızarmıştı. Gözleri çok bitkin bakıyordu. Sesi de garip geliyordu.

Severus Harry'nin yatağının kenarına oturup, elini alnına koydu. 'Merlin...' diye düşünmekten kendini alamadı. Çocuk ateşler içinde yanıyordu.

İksir dolabından bir iksir daha çağırarak çocuğa uzattı. Harry itaatkar bir şekilde iksiri içti. Kendini o kadar kötü hissediyordu ki iksirin ekşi tadını bile fark etmedi.

Tekrar başını yastığa koyduğunda Severus'un örtüleri üzerine çektiğini ve saçlarını okşadığını hissetti...

_______________________________________

Severus rekor bir süre zarfında Poppy'le iletişime geçmiş, çocuk için yapabileceği başka birşey var mı diye sormuştu. Poppy ona yapması gereken herşeyi yaptığını, akşam kontrole geleceğini söylemişti.

Severus Harry'nin odasına geldiğinde kapıyı yavaşça açarak çocuğu kontrol etti. Çocuk huzurla uyurken, nefes almasıyla omuzları ritmik bir biçimde inip çıkıyordu.

Severus kapıyı açık bırakarak kitaplığına yöneldi. Kenara köşeye sıkıştırılmış, üzerindeki deri aşınmış bir albüm çıkardı. İlk sayfasına açarak koltuğuna yayıldı.

İlk sayfada Severus'un Lily ile birlikte olduğu bir fotoğraf vardı.

Başka bir fatoğraf Severus'un 5. yılına aitti.

Annesinin bir fotoğrafı vardı

Annesinin bir fotoğrafı vardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


  Ve daha birçok fotoğraf...
_______________________________________

  Severus Harry'nin yatağının yanına bir sandalye çekmiş onu izliyordu. Çocuk yaklaşık on dakika sonra gözlerini yavaşça açtı. Severus'a küçük bir gülümseme sunarak doğruldu.

  Severus Harry'nin gülümsemesine karşılık vererek, eliyle ateşine baktı. Areşi biraz düşmüştü ama kendini toparlaması için dinlenmesi lazımdı.

  "Teşekkür ederim"

  Severus kaşlarını çatarak Harry'e baktı. Yeşil gözleri minnetle parlıyordu. "Ne için?" diye sordu.

  Harry yorgunca gülümsedi "Bana baktığın için. Durslyler de hiç ilgi görmemiştim. Her şey için teşekkür ederim Severus"

  Durslyler hasta bir çocuğa bakmamış, ilgilenmemişti. Hüzünle gülümsedi "Önemli değil Harry. Sen değerlisin. İlgi görmeyi hak ediyorsun" dedi.

  Harry yataktan atlayarak Severus'a sarıldı. Severus onu gerçekten önemsiyordu. Çünkü onu seviyordu...

°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°
Merhabaaa.... Üzgünüm çok beklettim ve çok kısa oldu. Bundan sonra bölümler böyle kısa olabilir. Geç de gelebilir. Çünkü biliyorsunuz noled sınav senesindeyim. "Sınavın canı cehenneme Cenitın" kdjdsksl. Neyse dicek başka bişi yok bb sevgili okurlar
Okuyan, oy veren, takip eden, yorum yapan herkese milyon milyon teşekkürler
💞


 

KURTARICIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin