① Young Master Mo, Are You Done Kissing？

( 163 )

Zawgyi

အခန္း ( ၁၆၃ )

" ကိုယ့္ကိုျမည္းခိုင္းတာမလား "
ေမာ့က်င္းရွန္းသည္ အနားခ်ဥ္းကပ္လာသည္။

က်ီးႏြမ္ ... သူ႔ဆီ သပ္သပ္ ေခါက္ဆြဲတစ္ပန္းကန္တြန္းပို႔ေပးလိုက္၏။ ဤလူသည္ ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ေရာ က်ီးႏြမ္လက္ကိုပါ ဖမ္းဆုပ္သြားၿပီး ေရ႔ွသို႔တိုးကာ ေခါက္ဆြဲဟင္းရည္စားသံုးထားသည့္ သူမႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို နမ္းလာသည္။

က်ီးႏြမ္ : "..."

ႏႈတ္ခမ္းရိွ အရသာကို စားသံုးၿပီးမွ လူကိုလႊတ္ေပးၿပီး အကဲျဖတ္လာသည္။
" အဆင္ေျပတယ္ ... ဟင္းရည္ကလည္း ေမႊးၿပီး အရသာရိွတယ္ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ထားတာပဲ "

က်ီးႏြမ္ : "..."

ဤလူသားသည္ ေခါက္ဆြဲစားေနစဥ္မွာေတာင္ လူကို အခြင့္ေကာင္းယူတတ္ေသး၏။

--

ညသန္းေခါင္တြင္ က်ီးႏြမ္တစ္ေယာက္ ေစာင္ေတြဆြဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ လႈပ္ရံုရိွေသး အေနာက္ကို ျပန္ဆြဲခံလိုက္ရ၏။

က်ီးႏြမ္ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။
" ေသေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းေနၿပီ..."

သူမ၏ေခါက္ဆြဲျပဳတ္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာေဆး ႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ထားျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း တစ္ညလံုးတိုင္ ေမာ့က်င္းရွန္းေအာက္တြင္ ဖိထားခံေနရသည္ ။ ထိုသို႔တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ထိကပ္ေနရသည့္အတြက္ က်ီးႏြမ္မ်က္ႏွာ နီျမန္းလာၿပီး ေရထေသာက္ဖို႔ အေတြး ရလာခဲ့တာျဖစ္သည္ ။

သို႔ေသာ္လည္း ေမာ့က်င္းရွန္းသည္ အသာေလး ျပန္ဆြဲေခၚႏိုင္ခဲ့၏။ က်ီးႏြမ္တစ္ကိုယ္လံုးသည္ ယခုခ်ိန္တြင္ ဂ်ယ္လီကဲ့သို႔ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနသည္ ။ သူ႔ေအာက္မွာ ခႏၶာကိုယ္ေလး က်ံဳ႔ဝင္ေနၿပီး တုပ္တုပ္မ်ွ မလႈပ္ ။

" တကယ္ပင္ပန္းတာလား "
သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကို ထိကပ္လာျပန္၏။

" အင္း...မနက္ျဖန္ စတူဒီယိုမွာ လုပ္စရာေလးေတြ ရိွေသးတယ္ ။ မနက္ထဖို႔အတြက္ ရွင္ကြၽန္မကို လႊတ္ေပးမွရမယ္ ..."
က်ီးႏြမ္၏ေလသံမွာ မေက်မခ်မ္းျဖစ္မႈ အနည္းငယ္ ပါဝင္ေန၏။