( 169 )

9.2K 1.1K 7
                                    

Zawgyi

အခန္း ( ၁၆၉ )

" ဒီေန့ နန္႔ဟန္မွန္တယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလက်
... ေသြးေအးရက္စက္လို႔ဆိုၿပီး တျခားသူေတြကို ကြၽန္မတို႔ အျပစ္တင္လို႔မရဘူး ။ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္ရမယ္ "

က်ီးႏြမ္ ဒီေန့ အနည္းငယ္ မူးေနသည္ ။ ေမာ့က်င္းရွန္းတစ္ေယာက္ က်ီးႏြမ္ကို အၾကာႀကီး ရပ္ၾကည့္ေနၿပီးမွ အိမ္ထဲ ေခၚသြားလိုက္သည္ ။

အထဲေရာက္သည္အထိ က်ီးႏြမ္လက္ေတြက သူ႔လည္တိုင္ဆီမွာ ... ။
" အလုပ္ႀကိဳးစားရမယ္ ...ရွင့္ေျခရာအတိုင္းလိုက္ႏိုင္ေအာင္ ... ကြၽန္မရဲ့ ဘဝသစ္ကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ အလုပ္ႀကိဳးစားရမယ္...."

' ဘဝသစ္ ' ဆိုေသာ စကားကိုၾကားသည္ႏွင့္ ေမာ့က်င္းရွန္းသည္ ရုတ္ခ်ည္း ရပ္သြား၏။ ခဏၾကာမွ အခန္းထဲကို သယ္သြားၿပီး ကုတင္ေပၚ ခ်ေပးသည္ ။

မိန္းေမာေတြေဝေနပါေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး၏ မ်က္လံုးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေမာ့က်င္းရွန္းသည္ ကုတင္ေပၚ လက္ေထာက္ခ်လိုက္သည္။ " ေနာက္တစ္ခါ အရက္လံုးဝမထိရေတာ့ဘူး "

ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ကိတ္မုန္႔တစ္လံုးစားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ေသခ်ာေအာင္ သူ အရင္ ျမည္းၾကည့္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္ ။

ကိတ္မုန္႔ႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး သူကတိေပးခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေအာက္ေမ့ေနမိခ်ိန္ ။

" ေမာ့က်င္းရွန္း "

" ဟင္ "

" ကြၽန္မ သန္မာခ်င္တယ္ "

"..."

" ပိုၿပီးေတာ့ အသံုးက်ခ်င္တယ္ "

"..."

" တျခားသူေတြ ကရုဏာသက္မွ အကူအညီေပးမွ အဆင္ေျပမယ့္ ဘဝမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္ ကြၽန္မ ပိုၿပီးေတာ့ အသံုးက်ခ်င္တယ္ ။ ကိုယ့္ဘ
ဝကိုယ္ အျပည့္အဝ တာဝန္ယူမႈ ရိွခ်င္တယ္ ။ ေသရမွာ ဆံုးရႈံးရမွာမ်ိဳး မေၾကာက္ရေတာ့တဲ့အထိ သန္မာခ်င္တယ္ ။ ေနာက္ၿပီး ..."

ဆက္ေျပာမည့္စကားမ်ားမွာ ေမာ့က်င္းရွန္းက ရုတ္တရက္ နမ္းလာသည့္အတြက္ ထြက္မလာေတာ့ ။

① Young Master Mo, Are You Done Kissing?Donde viven las historias. Descúbrelo ahora