missing nine

part:13

" دوستت دارم"

موهای بک رو از روی پیشونیش کنار زد و لب هاشو روی پیشونی بک گذاشت و بوسید

آرامشی که از آغوش بک میگرفت اتفاق های چند دقیقه پیش رو براش تا حدی کمرنگتر میکرد وجود بکهیون براش آرامش محض بود.

لباس هاشو پوشید و دست بک رو گرفت و از حموم بیرون رفتند.

سرو صدای بقیه رو از طبقه پایین شنیدند و اروم از پله ها پایین رفتند.

"بالاخره اومدین زوج عاشق؟بیاید یه چیزی بخورید باید زود بریم"

کیونگسو گفت و لقمه های اماده شده رو به دستشون داد
"من میرم بالا ،بابت صبحانه مرسی کیونگ"

کای گفت و از پله ها بالا رفت میدونست کسی به این زودی بالا نمیاد برای همین وارد اتاق بک و چان شد و درو پشت سرش نیمه باز گذاشت تا اگه کسی خواست بالا بیاد صدای پاشو بشنوه.

وارد اتاقک شد و نگاهی به اطرافش انداخت از بین اشغالای ریخته شده روی زمین به سختی کتاب مرموزو پیدا کرد و مشغول ورق زدنش شد به شکلک های هر صفحه نگاه کرد .

در اخر روی صفحه ای مکث کرد
مردی که صورتش پیدا نبود و بین یه عالمه جنازه  نشسته بود و ظاهرا مشغول در اوردن قلب یکی از جسد ها بود.

با بی حسی به تصویر رو به روش خیره شده بود و در اخر با پوزخند دستشو روی مرد کشید و کتابو کناری پرت کرد و از اتاق بیرون رفت.

چن به ییشینگ کمک کرد تا شیومینو از کلبه بیرون بیارند.

"مطمئنید همه چیزو برداشتین؟چیزی که جا نذاشتید؟"

سوهو با وسواس پرسید و نگاهشو با انزجار از کلبه رو به روش گرفت از این کلبه لعنتی به شدت متنفر بود
"اره هیونگ بریم"

سهون بلافاصله دستشو دور بازوی سوهو حلقه کرد و مجبورش کرد جلوتراز بقیه حرکت کنند.

"بالاخره داریم میریم خیالم راحت شد؟"

سوهو با خنده موهای سهونو بهم ریخت و لبخندی زد .

با خستگی سرجاش وایساد و پاهاشو محکم روی زمین کوبید

"اون روز که میخواستیم بریم تو اون کلبه لعنتی اینقدر راه نرفتیم که الان داریم میریم "

شیومین اخمی کرد حق با بکهیون بود زیادی فاصلشون با ماشین طولانی شده بود

"حق با بکه یه چیزی این وسط درست نیست".

کیونگسو به چیزی شک کرد کرده بود ولی تا از حدسش مطمئن نشده بود نمیخواست ذهن بقیه رو هم الکی درگیر کنه پس چیزی درمورد این موضوع نگفت

"بیاید بازم بریم جلو بالاخره به اون ماشین کوفتی میرسیم"

بکهیونو به جلو هل داد که باعث شد دست بکهیون از دور بازوی چانیول جدا بشه
"راه بیوفت و کم غر بزن"