Okuldaki süre boyunca tüm gün yapacağımız balo ve ziyafetini düşündüm. Bir şeylere ara verip hayatın tadını çıkarmak gerekiyordu yoksa bu kadar karmaşanın ve yoğun duyguların içinden çıkamazdınız.
Açık konuşmak gerekirse... bugün Jungkook'u gördüğüm her yerde ondan uzak durmayı başarmıştım. Her görüşümde, sesini duyduğumda, kokusunu aldığımda saçma sebepler üreterek onun ters tarafına ilerliyordum ya da koşuyordum ve arkadaşlarım ne yaptığımı anlamadan bana eşlik ediyordu. İçimi kaplayan bu saçma duyguyu adlandıramadığım kadar sinir oluyordum. Her ne kadar beni kurtardığına minnet duysamda beni öldürmeye çalıştığı için nefrette etmeliydim. Evet, o gün onu neredeyse affetmiştim. Ne mi engel oldu? Baş alfa olacak birisinin birilerini kurtarmasının normal olması. Belki saçma düşündüğümü ve davrandığımı söyleyeceksiniz. İnanın ne yaptığımı hiç bir zaman bilmedim. Hep kafama göre hareket ettim yani klasik aptal bir omeganın hayatı bu.
Bugün onu düşünmeden derslerime odaklansamda çoğunlukla gece olacaklar aklıma geliyordu. Sürekli birşeylerin nasıl olacağı ihtimallerini düşünüp duruyordum. Eğer arkadaşlarıma gelirsek; onların bu komuda endişe etmeyip geceye saklanan eğlenceye kendini kaptıracaklarına emindim. Hepsi mutlu ve yemek yemek için sabahtandır pek bir şey yememişlerdi.
Bu atalarımızdan kalan geleneklerden birisiydi ve her yıl hayvan avlayıp barış içine olan topraklar arasında düzenlenen geleneksel bir törendi. Ziyafetim tadını çıkartır, sohbet eder, yakınlaşır ve vakit geçirirdi. Bu törenler genellikle barış içindeki toprakların belirledikleri sınırlarda olurdu. Türümüzün ne kadar yayıldığını pek bilmiyorsunuzdur bu yüzden size biraz bahsetmek istiyorum.
Herşey bir efsane kitabından öğrenilsede aslında her efsanenin bir gerçeklik payı olduğunu ve bu gerçeğin şu an bile insanlardan saklanarak devam ettiğini gösteriyorduk. Tarihteki ilk kurtadam olarak sayılan ama tam olarak değişim geçirmemiş olan La Bête du Gevaudan. Kitaplarda da bu şekilde yer alır ama asla tarihçesinde insa hâline ait bir köken veya öldüren kişiye ait isim vermez. Bir kaç yıl önce meraklanıp fazlasıyla peşine düşmüştüm bunun ama kimsenin bu konu hakkında bir bilgisi yoktu. En çok merak ettiğim şeyse; gümüşe karşı zaafımız evrimleşmemiş hâlimize dayanıp dayanmaması. Bu anlattıklarımsa bildiklerimin sadece birazıydı ve hâlâ içimde bir merak bulutu vardı. Bu konuyu bir süre daha aklımda askıya alırken her şeye diğer herkes gibi ara verip eğlenceye odaklanacaktım.
Havanın soğukluğundan dolayı arabayla gelmiştik ve dışarda hâlâ kar yer edinirken beyaz kürkümü iyice kendime sardım. İçerisi eminim ki sıcak olacaktı ama şu an karın ağaçlar üzerinde kalın bir tabaka oluşturması dışarıdaki durumu özetliyordu. Üzerimde geceye hitap etmesi için koyu kırmızı renkte olan tek tarafı yırtmaçlı, uzun, saten bir elbise ve karın kısmında kalın bir şerit elbisenin sadeliğini bozup biraz daha geceye özgün kılarken köprücük kemiklerimin fazla belli olmasının fırsatıyla küçük ama güzel gözüken papatya şeklindeki kolyeyi takmıştım. Kulaklarımda çok abartılı gözükmeyip yaşıma gitmesi için küçük altın renginde küpeler takarken bileğimde boş durmaması için aynı remkte pahalı ama güzel olan bir bilezikle noktalamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
